Paranoja Zatoki Puckiej – Jastarnia stanęła okoniem

W związku z powyższym, w imieniu mieszkańców Gminy Miasta Jastarnia, apelujemy do Pana Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz Parlamentarzystów z Ziemi Gdańskiej o aktywny udział w ich weryfikacji i zmianę w kierunku uwzględniającym słuszne interesy mieszkańców Półwyspu Helskiego. 
Niniejsze wystąpienie jest konsekwencją i wyrazem kategorycznego sprzeciwu wobec ww. zapisów, ale także wobec trybu ich wprowadzania, który cechuje się lekceważeniem praw żyjących tu ludzi i nosi jedynie pozory konsultacji. 
Żądamy poważnego traktowania, pełnej transparentności trybu wprowadzania zmian i uwzględnienia zdania żyjących na terenie naszej Gminy mieszkańców. Żądamy też przede wszystkim, jasnej, publicznej deklaracji grup forsujących określone zapisy i samego Ministra Środowiska, jaki ostatecznie stan naszych miejsc życia chcą ukształtować i jaką rolę dla człowieka – mieszkańca i turysty – w tym ostatecznym kształcie przewidują. 
Czy regulacje, które starają się wprowadzić ww. rozporządzenia mają na celu ochronę środowiska dla człowieka, by mógł cieszyć się pięknem zdrowej przyrody, czy też mają na celu wyrugowanie ludzi z tych terenów, odcinając im źródła utrzymania i tworząc swoisty rezerwat, w którym człowiek będzie jedynie tolerowany? 

Wybrani przez mieszkańców naszej gminy, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Senatorowie i Posłowie z Ziemi Gdańskiej, a także Prezes Rady Ministrów, muszą zrozumieć, że chodzi tu o nasze życie, naszą przyszłość, o naszą ojcowiznę. 
To otwarty bój o kolebkę polskiego rybołówstwa, które tu funkcjonuje od ponad tysiąca lat. Dlatego też od każdego z Parlamentarzystów oczekujemy jasnej deklaracji 
i włączenia się w sprawę prac nad projektami przepisów. Mamy prawo oczekiwać, a nawet żądać, by wybrani przez nas przedstawiciele włączyli się aktywnie do obrony naszych praw przed agresją grup interesów, które chcą zawłaszczyć dla siebie prawo decydowania o naszej przyszłości, starając się wprowadzić – nierzadko w sposób arogancki i budzący ogromne kontrowersje – przepisy mające pozbawić nas przymiotu gospodarza terenu, który zamieszkujemy. Uzasadniając ten apel, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż oczywistym jest, że głównymi źródłami utrzymania ludności zamieszkującej Półwysep Helski, w tym Jastarnię, Juratę i Kuźnicę, jest turystyka i rybołówstwo oraz wszelkie aspekty z nimi powiązane, 
a projektowane zapisy spowodują ograniczenie możliwości egzystowania przez mieszkańców naszej Gminy. Zakaz połowu sieciami stawnymi w strefie głębokości poniżej 30 m, zakaz pływania w ślizgu, czy zakaz wstępu na Ryf Mew, to w rzeczywistości zamknięcie Zatoki Puckiej dla większości obecnych form aktywności człowieka w tym obszarze.

Proponowane zapisy rozporządzeń doprowadzą do całkowitej likwidacji rybołówstwa nadzatokowego i odebrania mieszkańcom kolejnego źródła utrzymania, jakim jest turystyka, licznej zaś rzeszy turystów zabiorą możliwość korzystania z aktywnego wypoczynku, na jednym z najatrakcyjniejszych w Europie dla sportów wodnych akwenie. Zwrócić uwagę należy na szeroko rozbudowaną infrastrukturę, która została zorganizowana na terenie naszej Gminy, między innymi w konsekwencji popularności sportów wodnych. To głównie dzięki nim szeroki ruch turystyczny spowodował potrzebę utworzenia takich miejsc jak hotele, pensjonaty, bary, sklepy, restauracje oraz pola namiotowe, które wobec faktycznego ograniczenia wielości atrakcji turystycznych, przede wszystkim poprzez uniemożliwienie uprawiania sportów wodnych na naszym i pobliskim terenie, pozostaną wręcz bezużyteczne. Nastąpi również eliminacja wielu miejsc pracy w regionie, albowiem niewątpliwie znaczna część turystów zdecyduje się na wypoczynek poza granicami naszego kraju.

Nie sposób pominąć i nie postawić pytania, komu i czemu będą miały służyć inwestycje sfinansowane z budżetu państwa i środków unijnych, takie jak nowy, oddany w 2012 roku port w Kuźnicy i przebudowany, zmodernizowany port w Jastarni, czy też cała sieć przystani w ramach Pierścienia Zatoki Puckiej? 

Sprzeciwiamy się dalszemu prowadzeniu prac nad wspomnianym projektem. Proponowane zmiany w prawie są, naszym zdaniem, inicjowane przez osoby, które można wręcz określić mianem niejasnej grupy interesów.
W związku z tym, że przyjęty dla projektów sposób procedowania, pozostawia do decyzji recenzentów ostateczny kształt i treść projektów bezpośrednio przed przekazaniem Ministrowi Środowiska, wnosimy o wykluczenie prof. UG dr hab. Krzysztofa Skóry z zespołu recenzentów. 
Wnosimy też o niepowierzanie recenzowania projektów planu dla tych obszarów osobom powiązanym strukturalnie i materialnie ze Stacją Morską w Helu i jej organem prowadzącym – Instytutem Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego. 
Powyższe uzasadnione jest naszymi wątpliwościami, co do rzetelności opracowania tych projektów. Profesorowi UG dr hab. Krzysztofowi Skóra, który jest naszym zdaniem, bezpośrednio zainteresowany restrykcjami, wprowadzaniem szkodliwych dla społeczności zapisów, powierzono recenzowanie treści projektów. Z racji zajmowanego stanowiska i źródła zarobkowania, w przedmiocie zainteresowań recenzenta Kierownika Stacji Morskiej w Helu, są dwa budzące ogromne kontrowersje gatunki: foka szara i morświn, o których siedliska zabiega on, kosztem ludzi i środowiska. 
Sporządzone przez Instytut Morski projekty planu ochrony, niejednokrotnie są sprzeczne z postanowieniami aktów wyższego rzędu, w tym nawet Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ingerują też i ograniczają one przepisy zawarte w innych aktach normatywnych w randze ustawowej, w tym w szczególności godzą w ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie o gminnym, w ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ustawę z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o ustanowieniu wieloletniego Programu ochrony brzegów morskich. W związku z powyższym projektowane zapisy w żadnym razie nie mogą się ostać w proponowanym kształcie, stąd wnosimy o ich zmianę, poprzez wyeliminowanie wszelkich tego typu regulacji. Szczególnie znamienna jest ingerencja w samodzielność gminy do ustanawiania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i innych aktów planowania przestrzennego, która jest wyrazem władztwa planistycznego gminy. 
Apelujemy więc, aby nasz głos wyrażony w niniejszym wystąpieniu potraktować poważnie, uwzględniając wszelkie uwagi zgłaszane przez społeczeństwo i wykreślić zapisy godzące w człowieka. 
Podejmując decyzję w niniejszej sprawie nie można kierować się wyłącznie wpływem osób pośrednio zainteresowanych projektowanymi zmianami, a jakimi niewątpliwie są niektórzy ekolodzy, nie zważając na inne skutki, które w sposób ewidentny grożą strukturalnym bezrobociem całej społeczności lokalnej. Jeżeli nie będzie możliwy kompromis z interesem gospodarczym i społecznym człowieka, konieczna będzie korekta granic obszaru Natura 2000 i wykreślenie z niego terenów zurbanizowanych.