Projekty nowych przepisów dla żeglarzy MORSKICH

20 października 2014

879

Szanowni Państwo,

Z Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju otrzymaliśmy dziś do konsultacji społecznych „projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim”. Na polecenie kol. Sekretarza Generalnego przesyłam projekt do szefostwa Komisji Żeglarstwa Morskiego PZŻ i żeglarzy, którzy mam nadzieję znajdą odrobinę czasu, żeby pochylić się nad tym projektem i napiszą swoje cenne uwagi i zechcą przesłać je do Biura PZŻ (do mnie) za co z góry serdecznie dziękuję.

Przesyłam również znaleziony w Internecie ostatni dostępny tekst (z czerwca 2014 r.) projektu rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie kwalifikacji załóg jachtów komercyjnych. Do tego dokumentu na uwagi już za późno, ale jak napiszecie to je do Ministry wyślemy!

Pozdrawiam.

Stefan HEINRICH
Polski Związek Żeglarski
al. ks. J. Poniatowskiego 1, 03-901 Warszawa
Stadion Narodowy w Warszawie
tel. 22 541 63 46, fax: 22 848 04 82
e-mail: s.heinrich@pya.org.pl, stefan@pya.org.pl

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ 1)

z dnia………………..

w sprawie wyszkolenia i kwalifikacji członków załóg jachtów komercyjnych oraz warunków ich uzyskiwania

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz.1368 oraz z 2012 r., poz. 1368), zwanej dalej „ustawą”, zarządza się, co następuje:

Rozdział 1 Przepisy ogólne

§ 1. Przepisy rozporządzenia określają:

1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne do zajmowania stanowisk na jachtach

komercyjnych;
2) tryb oraz szczegółowe kryteria uznawania ośrodków szkolących załogi jachtów

komercyjnych oraz sposób prowadzenia audytów tych ośrodków;
3) ramoweprogramyszkoleń;
4) wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry;
5) wymaganiaegzaminacyjnedlaposzczególnychdokumentówkwalifikacyjnych;
6) wzory dokumentów kwalifikacyjnych dla członków załóg jachtów komercyjnych

i sposób ewidencji tych dokumentów.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) żegluga przybrzeżna – żeglugę w odległości nie większej niż 20 Mm od linii brzegu;
2) żegluga pełnomorska – żeglugę uprawianą do 200 Mm od linii brzegu;
3) żeglugaoceaniczna–żeglugęuprawianąbezograniczeń;

1) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494 oraz z 2013 r., poz. 1396).

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5076_

4) jacht szkoleniowy – jacht komercyjny, w rozumieniu przepisów ustawy, na którym odbywa się rejs szkoleniowy.
5) żeglarz zawodowy – osobę posiadającą żeglarskie kwalifikacje zawodowe wymagane przepisami niniejszego rozporządzenia;
6) członek załogi podstawowej – osobę wpisaną na listę załogi jachtu komercyjnego, posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe lub sportowe, uprawniające do pełnienia określonej funkcji na jachcie komercyjnym;
7) członek załogi szkolącej się – osobę wykonującą nieodpłatnie zadania członka załogi podstawowej, w ramach rejsu szkoleniowego. Członek załogi szkolącej się wykonuje swoje zadania pod nadzorem członków załogi podstawowej jachtu szkoleniowego.
8) rejs szkoleniowy – rejs odpowiadający wymogom określonym w § 18 niniejszego rozporządzenia.
9) rejs w żegludze przybrzeżnej – rejs podczas którego jacht znajdował się w odległości nie większej niż 20 mil morskich od brzegu;

10)rejs w żegludze pełnomorskiej – rejs podczas którego jacht znajdował się w odległości powyżej 20 mil morskich od brzegu;

11)rejs w żegludze oceanicznej – rejs podczas którego jacht znajdował się w odległości powyżej 200 mil morskich od brzegu;

12)praktyka pływania – okres pływania na jachcie komercyjnym, w charakterze członka załogi, zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia;

13)dodatkowa praktyka pływania – okres pływania na jachcie komercyjnym w charakterze członka załogi, wykonywana na stanowisku, do którego upoważnia dany dyplom lub świadectwo, liczona od daty przyznania świadectwa lub dyplomu, chyba że szczegółowe wymagania stanowią inaczej.

14)Kategoria pojemności brutto jachtu – jedną z trzech kategorii wyznaczonej przez wartość pojemności brutto jednostki. Kategorie o których mowa posiadają wartości graniczne : do 200, do 500, do 3000 pojemności brutto.

§ 3. 1. Jacht komercyjny o dowolnym napędzie powinien być obsadzony załogą o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych lub sportowych, uzupełnionych o świadectwa przeszkoleń o których mowa w § 7.
2. Przepisy ust. 1 nie dotyczą jachtów komercyjnych odpłatnie udostępnianych bez załogi. 3. Przepisy ust. 1 nie dotyczą członków załogi szkolącej się podczas rejsów szkoleniowych.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

§ 4. 1. Dokumentem kwalifikacyjnym uprawniającym do zajmowania stanowiska na jachcie komercyjnym jest odpowiedni dyplom, lub świadectwo stwierdzające posiadane kwalifikacje.

2. Osoby posiadające kwalifikacje sportowe o których mowa w § 16, uzupełnione o 4 świadectwa przeszkoleń specjalistycznych, zgodnie z wymaganiami konwencji STCW, uprawniają do zajmowania stanowisk na jachtach komercyjnych bez konieczności wymiany dokumentów na inne dyplomy i świadectwa.

§ 5. 1. Wzory dyplomów i świadectw o których mowa w § 4 ust. 1 określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

wzory patentów żeglarskich o których mowa w § 4 ust. 2 określają odrębne przepisy.
Dokumenty kwalifikacyjne wystawia się z datą przyznania od dnia spełnienia ostatniego

warunku niezbędnego do uzyskania danego dokumentu kwalifikacyjnego.

§ 6. 1. Osoby ubiegające się o uzyskanie lub wymianę dyplomu albo świadectwa, albo o odnowienie dyplomu powinny posiadać ważne świadectwo zdrowia, wydane przez lekarza uprawnionego do badania pracowników wykonujących prace w warunkach morskich.

§ 7. Każdy członek załogi podstawowej jachtu komercyjnego powinien posiadać świadectwa przeszkoleń w zakresie:

a) indywidualnych technik ratunkowych;
b) ochrony przeciwpożarowej stopnia podstawowego lub stopnia wyższego;
c) bezpieczeństwa własnego i odpowiedzialności wspólnej;
d) elementarnych zasad udzielania pierwszej pomocy medycznej, udzielania

pierwszej pomocy medycznej lub sprawowania opieki medycznej nad chorym.

Rozdział 2
Zawodowe kwalifikacje załóg jachtów komercyjnych

§ 8. Ustala się następujące stanowiska na jachtach komercyjnych: 1) załogantpokładowy;
2) oficerwachtowy;
3) kapitan.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

§ 9. 1. Ustala się następujące dyplomy i świadectwa zawodowe dla załóg jachtów komercyjnych:

1) świadectwozałogantapokładowego;
2) dyplomjachtowegooficerawachtowego;
3) dyplomjachtowegokapitanażeglugiprzybrzeżnej;
4) dyplomjachtowegokapitanażeglugipełnomorskiej
5) dyplomjachtowegokapitanażeglugioceanicznej.

2. Dyplomy o których mowa w ust. 1 uprawniają do sprawowania odpowiednich funkcji na jachtach komercyjnych o pojemności brutto do 200, do 500 lub do 3000, w zależności od odbytej praktyki pływania lub dodatkowej praktyki pływania, określonej przepisami niniejszego rozporządzenia.

§ 10. 1. Osoba ubiegająca się o świadectwo załoganta pokładowego powinna spełniać następujące warunki:
1) mieć ukończone 16 lat;
2) posiadać świadectwa ukończenia szkoleń o których mowa w § 7;

2. Osoba posiadająca świadectwo załoganta pokładowego jest upoważniona do zajmowania stanowiska załoganta pokładowego na jachcie.

§ 11. 1. Osoba ubiegająca się o dyplom jachtowego oficera wachtowego spełniać następujące warunki:

1) Mieć ukończone 18 lat;
2) Posiadać świadectwo załoganta pokładowego;

powinna

3) Posiadać świadectwa ukończenia szkoleń o których mowa w § 7;
4) Posiadać świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie radiokomunikacyjnej

morskiej, odpowiednie do rodzaju żeglugi:
1. a) żegluga przybrzeżna – co najmniej SRC;
2. b) żegluga pełnomorska – co najmniej LRC;
3. c) żegluga oceaniczna – co najmniej LRC;
5) Udokumentować odbycie praktyki pływania, nie krótszej niż 400 godzin żeglugi na jachcie w kategorii pojemności brutto do 200, do 500 lub do 3000, w żegludze przybrzeżnej, pełnomorskiej lub oceanicznej;
6) Odbyć kurs na dyplom jachtowego oficera wachtowego w uznanym ośrodku szkoleniowym;
7) Zdać egzamin na dyplom jachtowego oficera wachtowego; 4

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

2. Osoba posiadająca dyplom jachtowego oficera wachtowego jest uprawniona do sprawowania funkcji oficera wachtowego w żegludze przybrzeżnej, pełnomorskiej lub oceanicznej, na jachtach o pojemności brutto do 200, do 500 lub do 3000, odpowiednio do udokumentowanej praktyki pływania.

§ 12. 1. Osoba ubiegająca się o dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej powinna spełniać następujące warunki:

1) Mieć ukończone 19 lat;
2) Posiadać dyplom jachtowego oficera wachtowego;
3) Posiadać świadectwa ukończenia szkoleń o których mowa w § 7;
4) Posiadać świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie

radiokomunikacyjnej morskiej – co najmniej SRC;
5) Udokumentować odbycie praktyki pływania, nie krótszej niż 600 godzin żeglugi;
6) Udokumentować odbycie dodatkowej praktyki pływania, nie krótszej niż 400

godzin żeglugi na stanowisku oficera wachtowego na jachcie w kategorii

pojemności brutto do 200, do 500 lub do 3000;
7) Odbyć kurs na dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej w uznanym

ośrodku szkoleniowym;
8) Zdać egzamin na dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej.

§ 13.

posiadająca dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej jest uprawniona do

2. Osoba
zajmowania stanowiska:

1) kapitana na jachcie w kategorii pojemności brutto odpowiedniej do odbytej dodatkowej praktyki pływania, w żegludze przybrzeżnej;
2) oficera wachtowego na jachcie o pojemności brutto do 500 w żegludze pełnomorskiej;

1. Osoba ubiegająca się o dyplom jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej powinna spełniać następujące warunki:

1) Mieć ukończone 21 lat;
2) Posiadać dyplom:
1. a) jachtowego oficera wachtowego, uprawniający do zajmowania stanowiska jachtowego oficera wachtowego w żegludze pełnomorskiej, lub
2. b) dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej;
3) Posiadać świadectwa ukończenia szkoleń o których mowa w § 7;

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

8) 2. Osoba

§ 14.

5) 6)

Posiadać świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie radiokomunikacyjnej morskiej – co najmniej LRC;
Udokumentować odbycie praktyki pływania, nie krótszej niż 600 godzin żeglugi; Udokumentować odbycie dodatkowej praktyki pływania, nie krótszej niż 400 godzin żeglugi na stanowisku oficera wachtowego, w tym co najmniej jeden rejs w żegludze pełnomorskiej, na jachcie w kategorii pojemności brutto do 200, do 500 lub do 3000;

Odbyć kurs na dyplom jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej w uznanym ośrodku szkoleniowym;
Zdać egzamin na dyplom jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej;

posiadająca dyplom jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej jest uprawniona do zajmowania stanowiska:

1) kapitana na jachcie w kategorii pojemności brutto odpowiedniej do odbytej dodatkowej praktyki pływania, w żegludze pełnomorskiej;
2) oficera wachtowego na jachcie o pojemności brutto do 500 w żegludze oceanicznej;

1. Osoba ubiegająca się o dyplom jachtowego kapitana żeglugi oceanicznej powinna spełniać następujące warunki:

1) Mieć ukończone 23 lata;
2) Posiadać dyplom:

c) jachtowego oficera wachtowego, uprawniający do zajmowania stanowiska jachtowego oficera wachtowego w żegludze oceanicznej, lub

d) dyplom jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej;

3) Posiadać świadectwa ukończenia szkoleń o których mowa w § 7;
4) Posiadać świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie

radiokomunikacyjnej morskiej – co najmniej LRC;
5) Udokumentować odbycie praktyki pływania, nie krótszej niż 600 godzin żeglugi;
6) Udokumentować odbycie dodatkowej praktyki pływania, nie krótszej niż 400

godzin żeglugi na stanowisku oficera wachtowego, w tym co najmniej jeden rejs w żegludze oceanicznej, na jachcie w kategorii pojemności brutto do 200, do 500 lub do 3000;
7) Odbyć kurs na dyplom jachtowego kapitana żeglugi oceanicznej w uznanym ośrodku szkoleniowym;
8) Zdać egzamin na dyplom jachtowego kapitana żeglugi oceanicznej; 6

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

2. Osoba posiadająca dyplom jachtowego kapitana żeglugi oceanicznej jest uprawniona do zajmowania stanowiska:

§ 15.

1) kapitana na jachcie w kategorii pojemności brutto odpowiedniej do odbytej dodatkowej praktyki pływania, w żegludze oceanicznej;
2) oficera wachtowego na jachcie o pojemności brutto do 3000 w żegludze oceanicznej;

1. Uprawnienia posiadaczy żeglarskich dyplomów zawodowych mogą zostać rozszerzone pod względem kategorii pojemności brutto jachtów, do obsługi których uprawnia dany dyplom, pod warunkiem udokumentowania dodatkowej praktyki pływania na stanowisku oficera wachtowego, na jednostce w wyższej kategorii pojemności jachtu. 2. Praktyka o której mowa w ust. 1 powinna być co najmniej równa wymiarowi dodatkowej praktyki pływania wymaganej na dany dyplom.

§ 16. 1. Kwalifikacje sportowe uzyskane zgodnie z przepisami art. 37a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.2)), wydane przez polski związek sportowy o zasięgu ogólnokrajowym
w zakresie uprawiania żeglarstwa, zwalniają z obowiązku odbycia kursu na odpowiedni dyplom zawodowy:

1) patent jachtowego sternika morskiego lub morskiego sternika motorowodnego zwalnia z obowiązku odbycia kursu na dyplom jachtowego oficera wachtowego oraz dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej;
2) patent kapitana jachtowego lub kapitana motorowodnego zwalnia od obowiązku odbycia kursu na dyplom jachtowego oficera wachtowego, jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej, jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej, oraz jachtowego kapitana żeglugi oceanicznej;

Kwalifikacje zawodowe marynarzy wydane na podstawie obowiązujących przepisów, upoważniają do zajmowania stanowisk na jachtach komercyjnych odpowiednio do posiadanych kwalifikacji.
Na jachtach wyposażonych w siłownie okrętowe, do obsługi których wymagany jest wykwalifikowany personel, przynajmniej jeden z członków załogi jest obowiązany posiadać odpowiednie kwalifikacje zawodowe, o których mowa w ust. 2, lub sportowe, o których mowa w ust. 1, uprawniające do obsługi takiej siłowni.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 123, poz. 846 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 171, poz. 1057, z 2009 r. Nr 98, poz. 818, z 2010 r. Nr 127, poz. 857 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 168, poz. 1003, Nr 171, poz. 1016, Nr 222, poz. 1326 i Nr 227, poz. 1367.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5076_

4. W celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji komercyjnych jachtów żaglowych, osoby posiadające kwalifikacje o których mowa w ust. 2 oraz osoby posiadające sportowe kwalifikacje motorowodne wydane na podstawie przepisów o których mowa w ust. 1, powinny ukończyć kurs podstawowej wiedzy żeglarskiej.

§ 17. 1. Kurs podstawowej wiedzy żeglarskiej obejmuje wiadomości z zakresu obsługi jachtów o napędzie żaglowym.

Kurs o którym mowa w ust. 1 powinien odbyć się w miejscu spełniającym wymogi określone w § 42 niniejszego rozporządzenia.
Zagadnienia objęte kursem określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
Podmiotem upoważnionym do przeprowadzenia kursu jest ośrodek szkoleniowy uznany

w ramach audytu o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 1;
Podmiot upoważniony do przeprowadzenia kursu wystawia zaświadczenie o odbyciu

kursu podstawowej wiedzy żeglarskiej, określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

§ 18. 1. Jacht komercyjny może być wykorzystywany do przeprowadzania rejsów szkoleniowych na wodach morskich.

2. Rejs szkoleniowy odbywa się w ramach udokumentowanego szkolenia na żeglarskie kwalifikacje zawodowe, określone przepisami niniejszego rozporządzenia, lub w ramach kursu przygotowującego do egzaminu na sportowe patenty żeglarskie i motorowodne wydawane na podstawie przepisów o których mowa w § 16.

Podmiotem uprawnionym do przeprowadzenia rejsu szkoleniowego jest:
1. a) Uznany ośrodek szkoleniowy uprawniony do prowadzenia kursów na żeglarskie
  
  kwalifikacje zawodowe;
2. b) Podmiot prowadzący kursy przygotowawcze do egzaminu na sportowe kwalifikacje
  
  żeglarskie.
Rejs szkoleniowy powinien być zgłoszony kapitanowi portu początkowego rejsu, który

informuje o tym właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego.
1. a) Zgłoszenie o którym mowa w ust. 3 powinno nastąpić najpóźniej 24 godziny przed
  
  rozpoczęciem rejsu szkoleniowego.
2. b) Zgłoszenia dokonuje kapitan jachtu szkoleniowego poprzez doręczenie wypełnionego
  
  formularza zgłoszeniowego rejsu szkoleniowego. Wzór formularza określa załącznik
  
  nr 7 do rozporządzenia.
W trakcie trwania rejsu szkoleniowego jacht szkoleniowy nie może być wykorzystywany

do prowadzenia innej działalności komercyjnej. 8

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Rozdział 3
Obowiązkowe przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa

§ 19. Członek załogi podstawowej jachtu komercyjnego obowiązany jest posiadać świadectwa, o których mowa w § 6, oraz świadectwa innych przeszkoleń, jeżeli przepisy niniejszego rozporządzenia lub przepisy odrębne tak stanowią, a także odbyć na jachcie przeszkolenie zapoznawcze obejmujące zagadnienia związane z ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska morskiego, bezpieczeństwem i higieną pracy oraz wyposażeniem ratunkowym.

§ 20. 1. Członek załogi jachtu wyznaczony do kierowania zbiorczym środkiem ratunkowym obowiązany jest posiadać świadectwo ratownika morskiego.

2. Na jachtach wyposażonych w szybkie łodzie ratownicze członek załogi wyznaczony do kierowania tą łodzią obowiązany jest posiadać świadectwo starszego ratownika morskiego.

§ 21. Na jachtach wyposażonych w urządzenia radiokomunikacyjne kapitan
i przynajmniej jeden z oficerów powinni posiadać odpowiednie świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie radiokomunikacyjnej morskiej.

§ 22. Na jachtach wyposażonych w radar lub ARPA kapitan i przynajmniej jeden z oficerów powinni posiadać świadectwa przeszkolenia wykorzystania radaru lub radaru i ARPA na poziomie operacyjnym.

§ 23. 1. Na jachtach komercyjnych w żegludze oceanicznej, przynajmniej jeden z członków załogi powinien posiadać świadectwo przeszkolenia w zakresie sprawowania opieki medycznej nad chorym;

§ 24. 1. Odpowiedni wyznaczony oficer prowadzi szkolenie nowo okrętowanych członków załogi z jachtem w zakresie zagadnień związanych z ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska morskiego, bezpieczeństwem i higieną pracy oraz wyposażeniem ratunkowym;

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1 nie powinno mieć negatywnego wpływu na funkcjonowanie jachtu.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

§ 25. Osoby nieposiadające odpowiednich świadectw przeszkoleń i kwalifikacji wymaganych przepisami niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać członkiem załogi stałej jachtu komercyjnego.

§ 26. Wszystkie świadectwa przeszkoleń są wydawane i odnawiane zgodnie z przepisami o świadectwach bezpieczeństwa i specjalistycznych zgodnych z Konwencją STCW.

Rozdział 4
Dokumenty kwalifikacyjne, sposób zaliczania praktyki pływania na poszczególnych typach statków oraz warunki odnawiania dyplomów kwalifikacyjnych

§ 27. 1. Dowodem odbycia praktyki pływania jest, z zastrzeżeniem ust. 3, wpis w książeczce żeglarskiej wydanej przez następujące podmioty:

1) Dyrektora urzędu morskiego, lub
2) Związek sportowy o którym mowa w § 16 ust. 1, lub
3) Uznany ośrodek szkoleniowy, uprawniony do prowadzenia szkoleń z zakresu

żeglarstwa.

Dowodem odbycia dodatkowej praktyki pływania, wymaganej na określony dyplom, jest

zaświadczenie odbycia praktyki pływania.
1. 1) Wzór zaświadczenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. 2) Do zaświadczenia o którym mowa w ust. 2 należy dołączyć kserokopię stron
  
  dziennika pokładowego z okresu, którego dotyczy zaświadczenie, a także opinię z
  
  rejsu;
Dla osób nieposiadających książeczki żeglarskiej dowodem odbycia praktyki

pływania jest zaświadczenie o którym mowa w ust. 2.
W uzasadnionych przypadkach dyrektor urzędu morskiego może żądać

dodatkowego potwierdzenia wpisu dokonanego do książeczki żeglarskiej lub zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2.

§ 28. Dyplomy oficerskie zachowują ważność przez okres 5 lat i podlegają odnowieniu.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Warunkiem odnowienia dyplomu oficerskiego jest udokumentowanie praktycznego korzystania z uprawnień uzyskanych w ramach danego dyplomu, w wymiarze nie krótszym niż 1200 godzin żeglugi, w ciągu pięciu lat od daty wydania dyplomu.
W razie niespełnienia wymagań określonych w ust. 1 dopuszcza się możliwość odnowienia dyplomu poprzez:
1) odbycie, w ostatnich sześciu miesiącach ważności dyplomu, praktyki pływania, nie

krótszej niż 400 godzin żeglugi, w charakterze kapitana lub oficera wachtowego; albo

2) złożenie egzaminu na odnowienie dyplomu.

§ 29. 1. Dyrektorzy urzędów morskich prowadzą ewidencję wydanych dokumentów kwalifikacyjnych.

2. Ewidencję dokumentów kwalifikacyjnych prowadzi się w systemie informatycznym, z zachowaniem przepisów w sprawie dokumentacji, przetwarzania danych osobowych oraz warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych.

Rozdział 5
Uznawanie ośrodków szkoleniowych

§ 30. Uznawanie ośrodków szkoleniowych przeprowadzają audytorzy, o których mowa w art. 76 ust. 1 ustawy.

§ 31. 1. Zespół audytujący prowadzi audyt ośrodka szkoleniowego w zakresie kontroli zgodności szkolenia członków załóg jachtów komercyjnych z wymaganiami programów szkoleniowych i przepisami ustawy, dla:

1) uznaniaośrodkaszkoleniowego;
2) odnowieniaważnościuznaniaośrodkaszkoleniowego;
3) potwierdzeniaważnościuznaniaośrodkaszkoleniowego;
4) rozszerzeniazakresuuznaniaośrodkaszkoleniowego;
5) sprawdzenia zgodności prowadzonych szkoleń z zakresem uznania, zwanego dalej

„dodatkowym”.

2. Na podstawie przeprowadzanego audytu, o którym mowa w ust. 1, minister

właściwy do spraw gospodarki morskiej, wydaje decyzję o:

1) uznaniuośrodkaszkoleniowego;
2) rozszerzeniu zakresu uznania ośrodka szkoleniowego;

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

3) ograniczeniuzakresuuznaniaośrodkaszkoleniowego;
4) zawieszeniuuznaniaośrodkaszkoleniowego;
5) cofnięciuuznaniaośrodkaszkoleniowego;
6) potwierdzeniuważnościuznaniaośrodkaszkoleniowego.

Uznanym ośrodkom szkoleniowym wydaje się certyfikat uznania, którego wzór

określa załącznik nr 4.
Certyfikat uznania ośrodka szkoleniowego wydaje się na okres 4 lat, przy obowiązku

uzyskania potwierdzenia ważności uznania w okresie 2 lat od jego wydania.

§ 32. 1. Wniosek o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 1 – 4 składa kierownik ośrodka szkoleniowego do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

Audyty, o których mowa w § 31 ust. 1 pkt 5, mają charakter doraźny i są przeprowadzane na zlecenie ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
Wniosek o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 2, winien być złożony nie później niż 3 miesiące przed upływem terminu ważności istniejącego uznania.
Wniosek o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 3, winien być złożony nie później niż 2 miesiące przed datą rocznicową wystawienia uznania.

§ 33. 1. Audyt, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 1 i 4, przeprowadza się nie później niż 2 miesiące od daty złożenia wniosku.

Audyt, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 2, przeprowadza się nie później niż przed upływem terminu ważności istniejącego uznania.
Audyt, o którym mowa w § 31 ust. 1 pkt 3 przeprowadza się w okresie od 3 miesięcy przed do 3 miesięcy po dacie rocznicowej, wystawienia uznania.
Audyty, o których mowa w § 31 ust. 1 pkt 5, przeprowadza się w terminie nie krótszym niż 7 dni od daty powiadomienia ośrodka szkoleniowego o planowanym audycie.

§ 34. 1. Po zakończeniu audytu przewodniczący zespołu audytującego przekazuje sprawozdanie z przeprowadzonego audytu ministrowi do spraw gospodarki morskiej i zależnie od wyniku audytu udziela lub nie udziela rekomendacji do wydania certyfikatu. Kopia sprawozdania z przeprowadzonego audytu przekazywana jest kierownikowi ośrodka szkoleniowego.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działalności ośrodka szkoleniowego w zakresie postanowień rozporządzenia sporządza się karty niezgodności, których kopie przekazuje się, wraz ze sprawozdaniem z przeprowadzonego audytu, kierownikowi ośrodka szkoleniowego.
W karcie niezgodności należy wskazać działania korygujące i terminy ich wykonania.
W przypadku stwierdzenia przez zespół audytujący istnienia niezgodności mającej wpływ na bezpieczeństwo, przewodniczący zespołu może wystąpić do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej o zawieszenie uznania ośrodka szkoleniowego.
Kierownik ośrodka szkoleniowego, po usunięciu wszystkich niezgodności wymienionych w karcie niezgodności, zgłasza na piśmie przewodniczącemu zespołu audytującego wykonanie działań korygujących.
Przewodniczący zespołu audytującego po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, analizuje karty niezgodności i w przypadku akceptacji wykonania działań korygujących zamyka wystawione karty niezgodności
i przekazuje informacje o zamknięciu ministrowi do spraw gospodarki morskiej. Przed zamknięciem kart niezgodności minister właściwy do spraw gospodarki morskiej zleca wykonanie audytu dodatkowego na koszt ośrodka szkoleniowego.
W przypadku braku akceptacji wykonanych działań korygujących ponownie wystawiane są karty niezgodności.
Wzór sprawozdania z audytu ośrodka szkoleniowego oraz wzór karty niezgodności określa załączniki nr 5 do rozporządzenia.

§ 35. Ośrodki szkoleniowe, których certyfikat uznania utracił ważność z powodu:
1) niepoddania ośrodka kontroli, w celu odnowienia/potwierdzenia ważności

certyfikatu uznania,
2) cofnięciu uznania, lub 3) zawieszenia działalności

– mogą ponownie ubiegać się o uznanie.

§ 36. Do wniosku o przeprowadzenie audytu, o ust. 1, pkt 1 i 2 należy dołączyć:

1) statut ośrodka szkoleniowego;
2) akt założycielski ośrodka szkoleniowego;

którym mowa

w § 31

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

3) dokument potwierdzający wpis do rejestru placówek, prowadzonego przez organ samorządu terytorialnego w przypadku ośrodków zakładanych przez osoby prawne lub fizyczne, jeśli dotyczy;
4) opis usług szkoleniowych w zakresie objętym postanowieniami rozporządzenia;
5) opis posiadanej bazy szkoleniowej w zakresie objętym postanowieniami

rozporządzenia;
6) wykaz kadry kierowniczej i dydaktycznej prowadzącej zajęcia na szkoleniach w

zakresie objętym postanowieniami rozporządzenia, z podaniem kwalifikacji;
7) kopię ważnego certyfikatu systemu zarządzania jakością w zakresie działalności

szkoleniowej objętej postanowieniami rozporządzenia,

z zastrzeżeniem § 38 pkt 2;

8) aktualne programy kształcenia dotyczące szkoleń i kursów zgłoszonych do

uznania, które powinny zawierać w szczególności:
a) szczegółowe cele szkolenia określające poziom kompetencji, wynikające z

wymagań egzaminacyjnych, które powinny być osiągnięte przez

uczestnika szkolenia,
b) opis metod sprawdzania wiedzy i oceny kompetencji,
c) spis posiadanych pomocy dydaktycznych niezbędnych do szkolenia

w zakresie objętym postanowieniami rozporządzenia;
9) wzory wydawanych zaświadczeń, o ile występują;

10) opis systemu archiwizowania dokumentacji;
11) wzory wydawanych zaświadczeń ukończenia kursów;
12) opis systemu kontroli realizacji programów nauczania z poszczególnych

przedmiotów.
2. Do wniosku o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 31 ust.1 pkt 4, należy

dołączyć, jeśli dotyczy:

1) wykaz usług dydaktycznych lub szkoleniowych, których dotyczy wniosek;
2) wykaz kadry kierowniczej i dydaktycznej prowadzącej zajęcia na szkoleniach,

których dotyczy wniosek, z podaniem kwalifikacji;
3) programy kształcenia dotyczące specjalności, kursów zgłoszonych do

rozszerzenia, które powinny zawierać w szczególności:
1. a) szczegółowe cele szkolenia określające poziom kompetencji, wynikające z
  
  wymagań egzaminacyjnych, które powinny być osiągnięte przez
  
  uczestnika szkolenia,
2. b) opis metod sprawdzania wiedzy i oceny kompetencji,

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

c) spis posiadanych pomocy dydaktycznych niezbędnych do szkolenia.

4) wzory wydawanych zaświadczeń, o ile występują;
5) opis systemu kontroli realizacji programów nauczania z poszczególnych

przedmiotów;
6) opis bazy szkoleniowej w zakresie objętym postanowieniami rozporządzenia,

o ile ulega poszerzeniu.

§ 37. Po otrzymaniu kompletnego wniosku o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 31 ust. 1, pkt 1 – 4, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej wyznacza zespół audytujący.

§ 38. Audytowi podlega działalność ośrodka szkoleniowego w zakresie objętym postanowieniami rozporządzenia, a w szczególności:

1) dokumentacja, w tym:
1. a) Statut lub akt założycielski;
2. b) dokumentacja systemu jakości,
3. c) dokumentacja przebiegu procesu szkolenia, w tym protokoły zaliczeń,
4. d) ewidencja frekwencji na zajęciach,
5. e) osobowa kadry kierowniczej, dydaktycznej oraz uczniów, studentów i kursantów;
2) baza dydaktyczna, w tym:
1. a) baza lokalowa,
2. b) posiadane wyposażenie sal wykładowych, pracowni, laboratoriów, symulatorów,
  
  warsztatów i poligonów, niezbędne do szkoleń w zakresie objętym
  
  postanowieniami rozporządzenia;
3) organizacja pracy jednostki dydaktycznej, w tym:
1. a) struktura organizacyjna jednostki dydaktycznej,
2. b) obieg dokumentów i informacji,
3. c) zasady archiwizacji i przechowywania dokumentów,
4. d) zasady nadzoru i kontroli wewnętrznej;
4) proces szkolenia, w tym:
1. a) realizacja szkolenia z podziałem na przedmioty oraz wymiar godzinowy ich
  
  realizacji z uwzględnieniem podziału na wykłady, ćwiczenia, zajęcia laboratoryjne
  
  i warsztatowe,
2. b) wykorzystanie sprzętu, pomocy dydaktycznych w procesie szkolenia,

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

c) formy egzaminowania, system oceniania, realizacja i dokumentacja zaliczeń, egzaminów, sprawdzanie poziomu kompetencji,

d) kwalifikacje wykładowców,
e) sposób i wyniki oceny wykładowców,
f) zgodność procesów kształcenia realizowanych przez jednostkę dydaktyczną

z zatwierdzonymi programami szkoleń,
g) kontrola procesu szkolenia,
h) prowadzenie dokumentacji procesu szkolenia.

§ 39. Ośrodki szkoleniowe zostają uznane w zakresie spraw objętych postanowieniami rozporządzenia, jeżeli:

1) szkolenia kwalifikacyjne, bezpieczeństwa i specjalistyczne prowadzone są w oparciu o programy szkoleń, zawierające kwalifikacje kadry, wymagane wyposażenie i treści programowe, określone na podstawie odrębnych przepisów;
2) posiada system zarządzania jakością zgodny z normami ISO serii 9000 w zakresie działalności objętej postanowieniami rozporządzenia, potwierdzony odpowiednim certyfikatem, przy czym w nowo tworzonych ośrodkach system zarządzania jakością powinien być potwierdzony certyfikatem w okresie 1 roku od rozpoczęcia działalności szkoleniowej.

Rozdział 6
Wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry

§ 40. 1. Podmiotem upoważnionym do przeprowadzania kursów na świadectwa i dyplomy określone przepisami niniejszego rozporządzenia jest każdy ośrodek szkoleniowy uznany w ramach audytu o którym mowa w § 31 ust. 1 .

2. Uznany ośrodek szkoleniowy prowadzi szkolenia, o których mowa w ust. 1, w oparciu o ramowe programy szkoleń przedstawione w załączniku nr 3 .

§ 41. Szkolenia o których mowa w § 40 prowadzi kadra o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych oraz doświadczeniu w zakresie żeglugi pełnomorskiej.

2. Kwalifikacje o których mowa w ust. 1 obejmują:

1) dyplom morski co najmniej na poziomie operacyjnym;
2) praktykę zawodową na statkach lub jachtach morskich, na stanowisku

bezpośrednio związanym z zakresem wiedzy stanowiącej przedmiot 16

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

prowadzonych zajęć w minimalnym wymiarze 1 roku, w okresie nie dłuższym niż

5 lat od dnia prowadzonego szkolenia.
3) Doświadczenie w pracy dydaktycznej w minimalnym wymiarze 1 roku, lub

świadectwo ukończenia kursu w zakresie metodyki szkolenia.
§ 42. Ośrodek szkoleniowy powinien dysponować bazą szkoleniową

umożliwiającą sprawne przeprowadzanie zajęć teoretycznych oraz praktycznych. 2. Baza szkoleniowa powinna być wyposażona w sprzęt umożliwiający rzetelne przekazanie wiedzy, odpowiednio do tematyki zajęć (np. projektor multimedialny, stoły kreślarskie wraz z przyrządami niezbędnymi do rozwiązywania zadań z zakresu nawigacji, publikacje oraz pomoce naukowe niezbędne do zgłębienia tematyki zawartej w ramowym programie szkoleń na dany dyplom).
3. Jeżeli podmiot prowadzący szkolenie uzna to za stosowne, zajęcia praktyczne mogą być prowadzone na pokładzie jachtu żaglowego lub motorowodnego, z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa określonych w przepisach odrębnych.

Rozdział 7 Przepis końcowy

§ 43. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 ogłoszenia.

miesięcy

od dnia

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia ……(poz.)

Załącznik Nr 1 WZORY ŚWIADECTW I DYPLOMÓW KWALIFIKACYJNYCH

WZÓR

Świadectwo: Załogant Pokładowy

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5076_

RZECZPOSPOLITA POLSKA

REPUBLIC OF POLAND

ŚWIADECTWO ZAŁOGANTA POKŁADOWEGO

DECK CREW

Nr:……………………..

……………………………………………………………….. Podpis posiadacza dyplomu/signature of a certificate holder

    .......................................

Data I miejsce urodzenia/Date and place of birth

5076_

miejsce na fotografię

5076_

hologram urzędu morskiego

5076_

Na podstawie rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie wyszkolenia i kwalifikacji członków załóg jachtów komercyjnych oraz warunków ich uzyskiwania, zaświadcza się, że:

Under the provision of regulation of Minister of Transport, Construction and Maritime Economy concerning commercial yacht crew training and qualifications and the conditions of obtaining it, is to certify that:

……………………………………………..

Imię/Name Nazwisko/Surname
posiada odpowiednie kwalifikacje i może zajmować stanowisko wymienione poniżej
has been found duly qualified and may serve in the capacity indicated below:

Stanowisko Capacity	Ograniczenia Limitations applying
Załogant pokładowy Deck crew	na jachtach komercyjnych, w żegludze bez ograniczeń commercial yachts, no range limit

5076_

pieczęć/seal

………………………….

Data i miesjce wystawienia/

Date and place of issue

....................................

Nazwisko i podpis osoby upoważnionej

Name and signature of duly authorized person

Objaśnienia do świadectwa: świadectwo ma formę książeczki o wymiarach …………., wykonanej z ………………….., zawierającej tytuł i numer świadectwa, imiona i nazwisko, miejsce i datę urodzenia, zdjęcie i podpis posiadacza, hologram urzędu morskiego, pieczęć i podpis podmiotu wydającego, datę i miejsce wydania, zakres uprawnień, podstawę prawną, oraz elementy zabezpieczające dokument przed podrobieniem i sfałszowaniem. Dane te zamieszcza się w języku polskim i angielskim.

Objaśnienia do dyplomu: dyplom ma formę książeczki o wymiarach ……….., wykonanej
z …………, zawierającej tytuł i numer dyplomu, imiona i nazwisko, miejsce i datę urodzenia, zdjęcie oraz podpis posiadacza, hologram urzędu morskiego, pieczęć i podpis podmiotu wydającego, datę i miejsce wydania, zakres uprawnień, podstawę prawną oraz elementy zabezpieczające dokument przed podrobieniem i sfałszowaniem, informację o okresie ważności dyplomu. Dane te zamieszcza się w języku polskim i angielskim.

WZÓR

Dyplom: Jachtowy Oficer Wachtowy

WZÓR

Dyplom: Jachtowy Kapitan Żeglugi Przybrzeżnej

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5076_

RZECZPOSPOLITA POLSKA

REPUBLIC OF POLAND

DYPLOM JACHTOWEGO OFICERA WACHTOWEGO OFFICER OF THE WATCH

Nr:……………………..

……………………………………………………………….. Podpis posiadacza dyplomu/signature of a certificate holder

       .......................................

Data I miejsce urodzenia/Date and place of birth

5076_

miejsce na fotografię

5076_

hologram urzędu morskiego

……………………………………………..

Imię/Name Nazwisko/Surname
posiada odpowiednie kwalifikacje i może zajmować stanowisko wymienione poniżej
has been found duly qualified and may serve in the capacity indicated below:

Stanowisko Capacity	Ograniczenia Limitations applying
Oficer wachtowy Officer of the watch	jachty komercyjne o pojemności brutto do ….. w żegludze do ….. od brzegu commercial yachts up to ….. GT up to …… miles from the shore

5076_

pieczęć/seal

…………………………. Data i miesjce wystawienia/
Date and place of issue

……………………………… Nazwisko i podpis osoby upoważnionej
Name and signature of duly authorized person

*Niniejszy dyplom jest ważny przez 5 lat od daty wydania/this certificate is valid 5 years since the date of issue.

5076_

RZECZPOSPOLITA POLSKA

REPUBLIC OF POLAND

DYPLOM JACHTOWEGO KAPITANA

ŻEGLUGI PRZYBRZEŻNEJ

Yacht Master Certificate

Coastal

Nr:……………………..

……………………………………………………………….. Podpis posiadacza dyplomu/signature of a certificate holder

    .......................................

Data I miejsce urodzenia/Date and place of birth

5076_

miejsce na fotografię

5076_

hologram urzędu morskiego

……………………………………………..

Imię/Name Nazwisko/Surname
posiada odpowiednie kwalifikacje i może zajmować stanowisko wymienione poniżej
has been found duly qualified and may serve in the capacity indicated below:

Stanowisko Capacity	Ograniczenia Limitations applying
Kapitan Master	jachtykomercyjne o pojemności brutto do … w żegludze do 20 Mm od brzegu commercial yachts up to …. GT up to 20 miles from the shore
Oficer wachtowy Officer in charge of a navigational watch	Jachty komercyjne o pojemności brutto do 500, w odległości do 200 Mm od brzegu commercial yachts up to 500 GT up to 200 miles from the shoreline

....................................

Nazwisko i podpis osoby upoważnionej

Name and signature of duly authorized person

5076_

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

…………………………. Data i miesjce wystawienia/
Date and place of issue

*Niniejszy dyplom jest ważny przez 5 lat od daty wydania/this certificate is valid 5 years since the date of issue.

WZÓR

Dyplom: Jachtowy Kapitan Żeglugi Pełnomorskiej

5076_

RZECZPOSPOLITA POLSKA

REPUBLIC OF POLAND

DYPLOM JACHTOWEGO KAPITANA

ŻEGLUGI PEŁNOMORSKIEJ

Yacht Master Certificate

Offshore

Nr:……………………..

……………………………………………………………….. Podpis posiadacza dyplomu/signature of a certificate holder

    .......................................

Data I miejsce urodzenia/Date and place of birth

5076_

miejsce na fotografię

5076_

hologram urzędu morskiego

5076_

……………………………………………..

Imię/Name Nazwisko/Surname
posiada odpowiednie kwalifikacje i może zajmować stanowisko wymienione poniżej
has been found duly qualified and may serve in the capacity indicated below:

Stanowisko Capacity	Ograniczenia Limitations applying
Kapitan Master	Jachty komercyjne o pojemności brutto do … w żegludze do 200 Mm od brzegu commercial yachts up to … GT up to 200 miles from the shoreline
Oficer wachtowy Officer in charge of a navigational watch	jachty o pojemności brutto do 500 w żegludze bez ograniczeń commercial yachts up to 500 GT no range limit

5076_

pieczęć/seal

…………………………. Data i miesjce wystawienia/
Date and place of issue

……………………………… Nazwisko i podpis osoby upoważnionej
Name and signature of duly authorized person

*Niniejszy dyplom jest ważny przez 5 lat od daty wydania/this certificate is valid 5 years since the date of issue.

WZÓR

Dyplom: Jachtowy Kapitan Żeglugi Oceanicznej

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5076_

RZECZPOSPOLITA POLSKA

REPUBLIC OF POLAND

DYPLOM JACHTOWEGO KAPITANA ŻEGLUGI OCEANICZNEJ

Yacht Master Certificate

Ocean

Nr:……………………..

……………………………………………………………….. Podpis posiadacza dyplomu/signature of a certificate holder

    .......................................

Data I miejsce urodzenia/Date and place of birth

5076_

miejsce na fotografię

5076_

hologram urzędu morskiego

5076_

……………………………………………..

Imię/Name Nazwisko/Surname
posiada odpowiednie kwalifikacje i może zajmować stanowisko wymienione poniżej
has been found duly qualified and may serve in the capacity indicated below:

Stanowisko Capacity	Ograniczenia Limitations applying
Kapitan Master	jachty o pojemności brutto do … w żegludze bez ograniczeń commercial yachts up to … GT no range limit
Oficer wachtowy Officer in charge of a navigational watch	jachty w żegludze bez ograniczeń commercial yachts, no range limit

5076_

pieczęć/seal

……………………………… Nazwisko i podpis osoby upoważnionej
Name and signature of duly authorized person

………………………….
Data i miesjce wystawienia/
Date and place of issue
*Niniejszy dyplom jest ważny przez 5 lat od daty wydania/this certificate is valid 5 years since the date of issue.

WZÓR ZAŚWIADCZENIA ODBYCIA PRAKTYKI PŁYWANIA

………………………. ………………

nazwa jachtu / yacht name

data / date

Zaświadczenie odbycia praktyki pływania na jachcie Certificate of sea service

Zaświadcza się niniejszym, że This is to certify that

......................................................

                      nazwisko / surname

był zatrudniony na stanowisku served in capacity of

imię / name

...............................
...............................

na statku/on board

       nazwa jachtu / yacht name

.................................
.................................

długość / length Praktyka odbyła się:

Sea service took place: Praktyka objęła:

Sea service included:

……………………… – ………………………… data/date

pojemność brutto / gross tonnage suma godzin żeglugi:…………………

hours at sea

Rejs w żegludze przybrzeżnej A passage up to 20 miles from the shoreline

Rejs w żegludze pełnomorskiej A passage over 20 miles from the shoreline

Rejs w żegludze oceanicznej A passage over 200 miles from the shoreline

Ww. żeglarz był zatrudniony przez: The a/m yachtman was employed by:

...............................................................

nazwa i adres armatora/company name and address

...............................................................

numer faksu i telefonu / fax and phone number

Kapitan / Master

....................................

Nazwisko i imię / podpis / pieczątka jachtu
Full name / signature / yacht Stamp

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Załącznik Nr 2

RAMOWE PROGRAMY SZKOLEŃ

* Ramowe programy szkoleń zawierają zakres wiedzy objętej egzaminem na dany dyplom.
** Ramowe programy szkoleń stanowią podstawę do opracowania programów szkoleń, wymaganych w celu uzyskania uznania ośrodka szkoleniowego w trybie określonym w § 31.

1. RAMOWY PROGRAM SZKOLEŃ NA DYPLOM JACHTOWEGO OFICERA WACHTOWEGO

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Załącznik Nr 3

Lp.	NAZWA PRZEDMIOTU / ZAGADNIENIA	LICZBA GODZIN
I	NA WIGACJA
1.	Budowa i konstrukcja mapy;
2.	Mapy uzyskane sposobem odmiennych projekcji (gnomoniczne , Mercatora , inne);
3.	Linie pozycyjne i ich przenoszenie;
4.	Określanie pozycji obserwowanej różnymi metodami;
5.	Magnetyzm ziemski i jego wpływ na kompas;
6.	Linia niebezpiecznych namiarów, niebezpieczna odległość;
7.	IALA – system oznaczeń nawigacyjnych A i B;
8.	Pływy i prądy pływowe. teoria powstawania pływów; rodzaje pływów; pojęcia i skróty występujące przy kalkulacji pływów; porty zasadnicze; porty dołączone; obliczanie wysokości pływu na dany moment; obliczanie czasu wystąpienia żądanej wysokości pływu.

II	URZĄDZENIA NAWIGACYJNE
1.	GPS, DGPS, Echosondy;
2.	Mapy nawigacyjne (ECDIS i RCDS) i ich ograniczenia;
3.	Elektroniczne systemy nawigacyjne – ograniczenia i źródła błędów;
4.	Użycie sekstantu i innych instrumentów. Interpretacja i użycie odczytów pokładowych przyrządów pomiarowych i meteorologicznych.
5.	Kompas magnetyczny; magnetyzm ziemski, deklinacja i jej obliczanie, dewiacja i jej korekta, przeliczanie kursów i namiarów.
6.	Ogólna znajomość zasad pracy żyrokompasu; kontrola pracy żyrokompasu, obliczanie poprawki żyrokompasu, wpływ szerokości geograficznej na pracę żyrokompasu.

III	METEOROLOGIA I OCEANOGRAFIA
1.	Interpretacja prognozy pogody i znajomość różnych systemów pogodowych;
2.	Rozkład ciśnienia wokół Ziemi;
3.	Siła wiatru i stan morza;
4.	Układy wiatrów lokalnych;
5.	Obieg wody w atmosferze;
6.	Instrumenty meteorologiczne;
7.	Źródła prognoz pogodowych, mapy;

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

IV	MANEWROWANIE JACHTEM
1.	Wchodzenie do portu; cumowanie do nabrzeża i przystani, boi oraz innych jednostek;
2.	Przygotowanie do wyjścia w morze;
3.	Procedury na mostku, dobijanie, wpływ pracy śruby napędowej, wiatru i prądu wody na manewrowanie jednostkami.
4.	Rzucanie kotwicy.
5.	Współpraca z pilotem;
6.	Działanie w razie awarii systemu sterowniczego lub urządzeń na mostku;
7.	Żegluga na prądzie;
8.	Procedury w przypadku : sytuacji „człowiek za burtą”, kolizji, wejścia na mieliznę, nabierania wody, poważnej awarii mechanicznej.

V	DZIAŁANIE W NIEBEZPIECZEŃSTWIE
1.	Procedury alarmowe;
2.	Zasady zapewnienia bezpieczeństwa pasażerom w nagłych wypadkach;
3.	Musztry i ćwiczenia z zakresu procedur na wypadek pożaru, niebezpieczeństwa i opuszczenia statku.
4.	Środki przeciwrozlewowe;
5.	Źródła wiedzy medycznej.
6.	Morskie służby ratownicze;
7.	Kontakt i współdziałanie z jednostkami ratowniczymi.
8.	Działanie w razie wywrotki jachtu.
9.	Hipotermia i pierwsza pomoc w przypadku hipotermii.
10.	Radiowe ostrzeżenia nawigacyjne;


VI	BUDOWA I STATECZNOŚĆ JACHTU
1.	Metody konstrukcji jachtów;
2.	Praca kadłuba;
3.	Korozja galwaniczna i chemiczna, metody zapobiegania;
4.	Towarzystwa klasyfikacyjne;
5.	Systemy pomp balastowo-zenzowych;
6.	Podstawowe pojęcia hydrostatyczne i ich zastosowanie;
7.	Pojęcie stateczności początkowej; Stateczność statyczna i dynamiczna; Stateczność awaryjna;
8.	Wodoszczelność, obsługa włazów i zaworów;
9.	Przygotowywanie jednostki do sztormu pod kątem wodoszczelności.

VII	BEZPIECZNA WACHTA NAWIGACYJNA
1.	Zasady prowadzenia wachty nawigacyjnej; Przejmowanie oraz zdawanie wachty.
2.	Wyposażenie mostka kapitańskiego;
3.	Znajomość systemu kontroli sterowania;
4.	Znajomość obsługi autopilota;
5.	Znajomość ICS Bridge Procedures Guide oraz zapisów STCW Code A-VIII;
6.	Znajomość zasad działania oraz ograniczeń systemu AIS;
7.	Zapisy w dzienniku pokładowym.
8.	Przeglądy i konserwacja lin;

VIII	PRAWO MORSKIE
1.	ColRegs;
2.	MARPOL;

2. RAMOWY PROGRAM SZKOLEŃ NA DYPLOM JACHTOWEGO KAPITANA ŻEGLUGI PRZYBRZEŻNEJ

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

3.	SOPEP;
4.	SOLAS;
5.	Notice to mariners; Annual Summary of Notice to Mariners.

IX	JĘZYK ANGIELSKI
1.	IMO standard vocabulary

Lp.	NAZWA PRZEDMIOTU / ZAGADNIENIA	LICZBA GODZIN
I	NA WIGACJA
1.	Interpretacja informacji zawartych na mapach morskich; korekta mapy;
2.	Kierunki na morzu i ich przeliczanie; Planowanie trasy;
3.	Dryf i znos, uwzględnianie ich w obliczaniu i wykreślaniu kursów;
4.	Określanie pozycji obserwowanej, identyfikacja obiektów nawigacyjnych;
5.	Pomoce i publikacje nawigacyjne; korekta wydawnictw nawigacyjnych;
6.	Prądy i pływy; żegluga na prądzie; dostosowanie jachtu do działania pływów;
7.	Światła, kształty i inne rodzaje sygnalizacji; sygnały mgłowe
8.	IALA – system oznakowania nawigacyjnego
9.	Informacje nawigacyjne przy podchodzeniu do portu lub kotwicowiska;
II	URZĄDZENIA NAWIGACYJNE
1.	Obsługa odbiorników GPS, DGPS i pogodowych;
2.	ECDIS; Echosondy i logi; Plotery; Żyrokompas;
3.	Ograniczenia i źródła błędów elektronicznych systemów nawigacyjnych
4.	Kompas magnetyczny; magnetyzm ziemski, deklinacja i jej obliczanie, dewiacja i jej korekta, przeliczanie kursów i namiarów.
5.	Dewiacja i deklinacja, kurs wg. kompasu, a kurs rzeczywisty;
6.	Nanoszenie na mapy danych z urządzeń nawigacyjnych;

III	METEOROLOGIA I OCEANOGRAFIA
1.	Źródła informacji meteorologicznych; komunikaty meteorologiczne; Interpretacja prognoz pogody;
2.	Zjawiska meteorologiczne; chmury; cyrkulacja niżowa;
3.	Czytanie map pogodowych; Znajomość systemów pogodowych;
4.	Interpretacja i użycie informacji z pokładowych urządzeń meteorologicznych

IV	MANEWROWANIE JACHTEM

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

1.	Przygotowanie jachtu do wyjścia w morze, postoju na kotwicy i w porcie;
2.	Procedury na mostku, dobijanie, wpływ pracy śruby napędowej, wiatru i prądu wody na manewrowanie jednostkami.
3.	Manewrowanie wstecz; obracanie jednostki;
4.	Działanie w razie awarii systemu sterowniczego lub urządzeń na mostku.
5.	Przygotowywanie jednostki do sztormu pod kątem wodoszczelności;
6.	Procedury w przypadku : sytuacji „człowiek za burtą”, kolizji, wejścia na mieliznę, nabierania wody, poważnej awarii mechanicznej.
7.	Rzucanie kotwicy; Obchodzenie się z linami i innym sprzętem cumowniczym;
8.	Współpraca z pilotem;

V	DZIAŁANIE W NIEBEZPIECZEŃSTWIE
1.	Bezpieczeństwo pracy na pokładzie;
2.	Zasady holowania;
3.	Żegluga w warunkach sztormowych;
4.	Żegluga po akwenach niebezpiecznych;
5.	Alarmy; przeprowadzanie alarmów ćwiczebnych;
6.	Procedura wzywania pomocy. Odpowiedź na sygnały wzywania pomocy.
7.	Morskie służby ratownicze; kontakt i współdziałanie z jednostkami ratowniczymi.
8.	Hipotermia i pierwsza pomoc w przypadku hipotermii.
9.	Działanie w razie wywrotki jachtu.
10.	Działanie w sytuacji „człowiek za burtą”, kolizji, wejścia na mieliznę, nabierania wody, poważnej awarii mechanicznej.


VI	BUDOWA I STATECZNOŚĆ JACHTU
1.	Stateczność statku; Stateczność statyczna i dynamiczna; Stateczność awaryjna
2.	Wodoszczelność, włazy i zawory;
3.	Systemy pomp balastowo-zenzowych;

VII	BEZPIECZNA WACHTA NAWIGACYJNA
1.	Podstawowe zasady podczas pełnienia wachty nawigacyjnej. Wachta podczas postoju na kotwicy. Zdawanie wachty. Zapisy w książce pokładowej;
2.	Wytyczne STCW (A-VIII).
3.	Obsługa urządzeń typu Navtex i innych urządzeń na mostku kapitańskim;
4.	System sterowniczy, automatyczny pilot;
5.	Okoliczności wezwania kapitana na mostek w trakcie pełnienia wachty nawigacyjnej.
6.	Przepisy ColRegs;

3. RAMOWY PROGRAM SZKOLEŃ NA DYPLOM JACHTOWEGO KAPITANA ŻEGLUGI PEŁNOMORSKIEJ

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.


7.	Zasady nawigacji w wąskich kanałach i na akwenach o dużym natężeniu ruchu.
8.	Przewidywanie sytuacji kolizyjnych na podstawie odczytów urządzeń nawigacyjnych.

VIII	PRAWO MORSKIE
1.	ColRegs;
2.	MARPOL;
3.	SOPEP;
4.	SOLAS;
5.	Notice to mariners; Annual Summary of Notice to Mariners.

IX	JĘZYK ANGIELSKI
1.	IMO standard vocabulary

Lp.	NAZWA PRZEDMIOTU / ZAGADNIENIA	LICZBA GODZIN
I	NA WIGACJA
1.	Planowanie rejsu z uwzględnianiem charakterystyki akwenu, warunków meteorologicznych, na podstawie map synoptycznych, prognoz pogody i charakterystyki systemów pogodowych
2.	Planowanie rejsu z uwzględnieniem informacji na temat jednostek pilotujących danego portu, miejsc cumowania, VTIS i VTS; systemu IALA A i B.
3.	Określenie wszystkich czynników determinujących nawigację;
4.	Informacja dla załogi przed opuszczeniem portu;
5.	Przepisy prawa drogi morskiej, ich interpretacja i wykorzystanie;
6.	Rozumienie IAMSAR, postępowanie wg jego zaleceń, współpraca ze śmigłowcem.
7.	Procedury nawigacyjne przy ograniczonej widoczności
8.	Kompasy – Używanie kompasów dostępnych na jednostce; deklinacja i dewiacja, przyczyny, efekty. Wpływ innych urządzeń na kompasy magnetyczne.

II	URZĄDZENIA NAWIGACYJNE
1.	Wykorzystanie ECDIS-u do planowania podróży;
2.	Ograniczenia systemów map elektronicznych(ECDIS i RDS);
3.	Obsługa pokładowych urządzeń nawigacyjnych; mostek nawigacyjny.

III	METEOROLOGIA I OCEANOGRAFIA
1.	Kontrola warunków pogodowych ,warunki lokalne, cyrkulacja powietrza na świecie, prawidłowa analiza prognozy pogody , zjawisko powstawania cyklonów;
2.	Analiza odczytów pokładowych urządzeń meteorologicznych;

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.


IV	MANEWROWANIE JACHTEM
1.	Manewrowanie w trudnych warunkach pogodowych;
2.	Wpływ różnych czynników na manewrowanie jednostką.
3.	Żegluga na prądzie;
4.	Działanie w razie awarii systemu sterowniczego lub urządzeń na mostku;
5.	Procedury w przypadku : sytuacji „człowiek za burtą”, kolizji, wejścia na mieliznę, nabierania wody, poważnej awarii mechanicznej.
6.	Procedury na mostku, dobijanie, wpływ pracy śruby napędowej, wiatru i prądu wody na manewrowanie jednostkami.
7.	Manewrowanie wstecz; obracanie jednostki.
8.	Przygotowanie jachtu do wyjścia w morze, postoju na kotwicy i w porcie;

V	DZIAŁANIE W NIEBEZPIECZEŃSTWIE
1.	Środki ostrożności przed wejściem w strefę sztormu; dowodzenie jachtem w trudnych warunkach pogodowych; dowodzenie unieruchomioną jednostką;
2.	Przecieki; holowanie, sterowanie awaryjne;
3.	Pożar na jachcie; użycie sprzętu ratunkowego; alarmy;
4.	Utrata pływalności;
5.	Niebezpieczeństwo zaistniałe w porcie;
6.	Służba medyczna osiągalna dla jachtu. Dostępne źródła informacji medycznej.
7.	Morskie służby ratownicze; procedury alarmowe; kontakt i współdziałanie z jednostkami ratowniczymi.
8.	Działanie w razie wywrotki jachtu.
9.	Rozlewy, sprzęt przeciwrozlewowy;
10.	SAR; IAMSAR GMDSS;

VI	BUDOWA I STATECZNOŚĆ JACHTU
1.	Pojęcia podstawowe; reakcje kadłuba jachtu będącego w ruchu; stateczność w stanie spoczynku; stateczność początkowa;
2.	Stateczność dynamiczna , od uderzenia wiatru;
3.	Rozumienie zasad wodoszczelności
4.	Wykres ramion stateczności; swobodne powierzchnie;
5.	Dokowanie i wodowanie;
6.	Certyfikat Linii Ładunkowych; certyfikaty wydane wg Konwencji SOLAS;
7.	Określanie ilości niezbędnego paliwa na burcie;

VII	BEZPIECZNA WACHTA NAWIGACYJNA
1.	Zasady trzymania wachty w trakcie rejsu, w czasie pilotażu, na kotwicy i w porcie;
2.	Zakres i stosowanie przepisów ColRegs;
3.	Manewrowanie; Rzucanie kotwicy; praca na kotwicy i na cumach, w każdych warunkach
4.	Bezpieczeństwo żeglugi w ciężkich warunkach pogodowych;
5.	Holowanie; manewrowanie; kotwiczenie;
6.	Niebezpieczeństwa nawigacyjne; działania w sytuacjach niebezpiecznych;
7.	Postępowanie w sytuacjach awaryjnych. odpowiedzialność w niebezpieczeństwie;
8.	Prawidłowe pełnienie wachty nawigacyjnej;

4. RAMOWY PROGRAM SZKOLEŃ NA DYPLOM JACHTOWEGO KAPITANA ŻEGLUGI OCEANICZNEJ

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

VIII	PRAWO MORSKIE
1.	MARPOL (wymagania dotyczące akwenów, gospodarka odpadami, SOPEP, Książka Zapisów Olejowych ,postępowanie w przypadku rozlewu)
2.	Prawo międzynarodowe: wody międzynarodowe , prawidła UNCLOS; prawa i obowiązki bandery; jurysdykcja państwa bandery; prawo swobodnego przepływu; dokumenty jachtu;
3.	Cel i stosowanie przepisów ISPS; Obowiązki kapitana związane z pilotażem; Ewentualne wymagania formalne Izb Morskich; Przepisy Load Line, wolna burta, zanurzenie ; Znajomość: Merchant Shipping Notices (MSNs), Marine Guidance Notes (MGNs), Marine Information Notes (MINs) I rocznego podsumowania Admiralty Notices to Mariners;
4.	Definicje : wypadek podlegający zgłoszeniu; poważne zranienie; dokumentacja i zgłoszenie powypadkowe; zgłaszanie niebezpieczeństw nawigacyjnych; pilotaż obowiązkowy i dobrowolny; odpowiedzialność kapitana i pilota , współpraca pomiędzy nimi;
5.	Odprawy portowe na zawinięcie do portu , wypłynięcie i ochrona jachtu.

IX	JĘZYK ANGIELSKI
1.	IMO standard vocabulary

Lp.	NAZWA PRZEDMIOTU / ZAGADNIENIA	LICZBA GODZIN
I	NA WIGACJA
1.	Elektroniczne systemy nawigacyjne, ograniczenia, źródła błędów, korekta.
2.	Planowanie rejsu w oparciu o dostępne publikacje, włączając: ECDIS, RCDS;
3.	Lista świateł nawigacyjnych, tabele pływów, radiowe ostrzeżenia nawigacyjne, system IALA
4.	Nawigacja terestryczna; trójkąt drogowy; żegluga po ortodromie. Astronawigacja; sfera niebieska; budowa i zasada działania sekstantu; identyfikacja ciał niebieskich, pomiar ich wysokości; Alp, jej obliczanie i wykreślenie;

II	URZĄDZENIA NAWIGACYJNE
1.	Kompasy – Obsługa i ograniczenia kompasów magnetycznych, żyrokompasów i innego sprzętu, również autopilota.
2.	Nawigacja techniczna; systemy satelitarne; pomocnicze urządzenia nawigacyjne (echosondy, logi, plotery).

III	METEOROLOGIA I OCEANOGRAFIA
1.	Źródła informacji meteo. Interpretacja i użycie odczytów pokładowych urządzeń meteo. Znajomość różnych systemów pogodowych;

IV	MANEWROWANIE JACHTEM
1.	Dowodzenie jachtem; wpływ wiatru, prądów i głębokości na manewrowanie;
2.	Cumowanie i odcumowywanie od przystani, nabrzeża, boi, w różnych warunkach żeglugi;
3.	Współpraca z jednostką pilotową.
4.	Kotwiczenie, wady i zalety różnych typów kotwic, kotwiczenie w różnych warunkach żeglugi
5.	Żegluga w warunkach zalodzenia akwenu; oblodzenie jednostki.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

6.	Wodowanie i podejmowanie tratw i łodzi ratunkowych.
7.	Czynniki wpływające na zdolność żeglugową jednostki
8.	Czynności przygotowujące do dokowania i wodowania jednostki;

V	DZIAŁANIE W NIEBEZPIECZEŃSTWIE
1.	Odpowiedzialność w sytuacjach kryzysowych;
2.	Alarmy –SAR; współpraca ze śmigłowcem;
3.	Stateczność awaryjna; holowanie; opuszczanie szalupy;
4.	Działania w razie: kolizji, uszkodzenia jednostki, wejścia na mieliznę, nabierania wody;
5.	Przygotowanie i przeprowadzenie holowania;
6.	Działanie zgodnie z instrukcjami IAMSAR;
7.	Organizacja i zarządzanie zespołem do walki z pożarem i do przeprowadzenia ewakuacji;
8.	Wodowanie, podejmowanie i obsługa łodzi ratowniczej w morzu i w strefie przyboju;
9.	Obsługa i konserwacja środków ratunkowych.
10.	Pomoc jednostce wodnej lub powietrznej w niebezpieczeństwie, ewakuacja jej pasażerów

VI	BUDOWA I STATECZNOŚĆ JACHTU
1.	Praca kadłuba;
2.	Przygotowywanie jednostki do sztormu pod kątem wodoszczelności.
3.	Obsługa i konserwacja grodzi wodoszczelnych, zaworów i odpływów;
4.	Stateczność statku; Stateczność statyczna i dynamiczna; Stateczność awaryjna
5.	Wodoszczelność, włazy i zawory;
6.	Systemy pomp balastowo-zenzowych;

VII	BEZPIECZNA WACHTA NAWIGACYJNA
1.	Zasady wachty nawigacyjnej, również w czasie pilotażu, na kotwicy i w porcie;
2.	Przepisy COLREGS; żegluga na akwenie objętym systemem VTS;
3.	Znajomość obsługi urządzeń dostępnych na mostku kapitańskim, włączając Navtex;
4.	Znajomość systemu kontroli sterowania, autopilota.
5.	ICS Bridge Procedures;
6.	Prowadzenie zapisów w dzienniku pokładowym;
7.	System sterowania awaryjnego
8.	Metody zwalczania pożaru na pokładzie. Zapobieganie powstaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru w porcie i w trakcie rejsu. Obsługa i konserwacja sprzętu gaśniczego i przeciwpożarowego

VIII	PRAWO MORSKIE
1.	Znajomość przepisów dotyczących bezpiecznej obsady załóg jachtów, umowy armatorskiej, zasad zatrudnienia, dziennika pokładowego
2.	Przepisy konwencji istotnych dla funkcjonowania jednostki, również dotyczące wymagań co do dokumentów które powinny znajdować się na pokładzie.
3.	Przepisy dotyczące pilotażu, holowania i ratownictwa, Państwa Portu i Państwa Bandery, ISM i ISPS
4.	Procedury wpisów do ksiąg inspekcji oraz książki zapisów olejowych;

5. RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA – KURS PODSTAWOWEJ WIEDZY ŻEGLARSKIEJ.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5.	Dokumenty wymagane przez Izby Morskie.

IX	JĘZYK ANGIELSKI
1.	IMO standard vocabulary

Lp.	NAZWA PRZEDMIOTU / ZAGADNIENIA	LICZBA GODZIN
I	Budowa jachtu
1.	Instalacje jachtowe.
2.	Ożaglowanie i takielunek.
3.	Stateczność jachtu.
4.	System sterowania jachtem.
5.	Silnik jachtowy.

II	Teoria żeglowania
1.	Praca żagli oraz działanie steru.
2.	Wiatr rzeczywisty i wiatr pozorny.
3.	Kursy jachtu względem wiatru.
4.	Siły działające na jacht. Siła wiatru i stan morza.
5.	Zjawiska meteorologiczne i ich oznaki; wpływ na jednostki o napędzie żaglowym
6.	Prawo morskie i prawo portowe a jednostki o napędzie żaglowym. Manewry zakazane na określonych akwenach.
7.	Manewrowanie pod żaglami na akwenie o wzmożonym ruchu
8.	Najczęstsze błędy przy żeglowaniu. Sytuacje niebezpieczne i ich przyczyny

Wzór certyfikatu uznania ośrodka szkoleniowego

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Załącznik Nr 4

5076_

CERTYFIKAT UZNANIA

…………………………………………….. (nazwa i adres ośrodka szkoleniowego)

wydany przez ………………….

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z późn. zm.) przyznaje się
z dniem ……………….. uprawnienia do szkolenia żeglarzy zawodowych w zakresie określonym w załączniku do niniejszego certyfikatu.

Certyfikat utrzymuje ważność przez okres …….. lat od daty wydania.

Załącznik:
1. Zakres usług szkoleniowych

5076_

…………………………………… (podpis ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej)

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Ośrodek szkoleniowy jest uznany w zakresie objętym postanowieniami rozporządzenia do ………….

Nr ………………….

ZAŁĄCZNIK DO CERTYFIKATU UZNANIA

ZAKRES USŁUG SZKOLENIOWYCH

PROWADZONYCH PRZEZ

…………………………………………….. (nazwa i adres ośrodka szkoleniowego)

Lp.
1.
2.
3.

………………………….
data (podpis ministra właściwego do spraw

……………………………. gospodarki morskiej)

Załącznik Nr 5

WZÓR SPRAWOZDANIA Z AUDYTU OŚRODKA SZKOLENIOWEGO oraz WZÓR KARTY NIEZGODNOŚCI

5076_

Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej

Oznaczenie dokumentu …..

Sprawozdanie z audytu ośrodka szkoleniowego

w przedmiocie:

1) uznania
2) odnowienia ważności uznania
3) potwierdzenia ważności uznania
4) rozszerzenia zakresu uznania
5) dodatkowy

Szkolenia:……………………………………………………………

nazwa ośrodka

tytuł, imię i nazwisko kierownika ośrodka

data rozpoczęcia działalności

data i rodzaj ostatniego audytu

adres

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

……………, dnia ……………

tytuł, imię i nazwisko osoba odpowiedzialna za proces szkolenia w zakresie spraw objętych postanowieniami rozporządzenia

obowiązującego uznania udzielił* 3

w …………………… w dniu ……………………………. komisja audytująca

1.	…………………………….	przewodniczący
2.	…………………………….	audytor
3.	…………………………….	audytor
4.	…………………………….	audytor

I. Audyt spełnienia wymagań formalno – prawnych działalności ośrodka szkoleniowego:

5076_

3 Jeśli dotyczy

5076_

spełnione Niespełnione

II. Zakres działalności ośrodka szkoleniowego Wpisz znak „X” we właściwej kolumnie.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

5076_

Szkolenia kwalifikacyjne
Załogant Pokładowy;
Jachtowy Oficer Wachtowy;
Jachtowy Kapitan Żeglugi Przybrzeżnej
Jachtowy Kapitan Żeglugi Pełnomorskiej
Jachtowy Kapitan Żeglugi Oceanicznej
inne:

III. Kontrola organizacji pracy ośrodka szkoleniowego

Lp.	Zagadnienia	Tak / Nie / Nie dotyczy	Uwagi
1.	Statut ośrodka i akt założycielski
2.	Dokumentacja posiadanego systemu zarządzania jakością
3.	Wpis do rejestru szkół i ośrodków

IV. Kontrola i ocena programów kształcenia i procesu szkolenia

Lp.	Zagadnienia	Tak / Nie / Nie dotyczy	Uwagi
1.	Zgodność programów szkoleń realizowanych przez ośrodek z zatwierdzonymi programami szkoleń
2.	Wykaz prowadzonych szkoleń.
3.	Prowadzenie dzienników zajęć zgodnie z planem zajęć oraz lista frekwencji uczestników szkolenia
4.	Zgodność realizowanych godzin dydaktycznych z programami szkoleń
5.	Protokoły zaliczeń /egzaminów szkoleń i przedmiotów w szkoleniach poszczególnych słuchaczy
6.	Zgodność zapisów w protokołach zaliczeń z listami uczestników szkoleń
7.	Dysponowanie przez wykładowców ośrodka zestawami opracowanych pytań (zadań poszczególnych wykorzystywanych testowych do przedmiotów) podczas

V. Kontrola kwalifikacji zawodowych i dydaktycznych kadry oraz sposobu administrowania ośrodkiem szkoleniowym

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

	sprawdzania wiadomości słuchaczy
8.	Zgodność rejestru uczestników szkolenia, rejestru wydawanych zaświadczeń i świadectw z listami uczestników szkoleń
9.	Organizacja procesu kształcenia, plan zajęć, organizacja zastępstw
10 .	Realizacja poszczególnych uwzględnieniem poszczególnych słuchaczy programów z przedmiotów z frekwencji
11 .	Praktyka żeglarska stanowi integralną część programu nauczania
12 .	Realizacja praktyk żeglarskich zgodnie rozporządzenia z wymaganiami
13 .	Realizowanie programów praktyk lądowych wynikających z rozporządzenia
14 .	Nadzór nad realizacją praktyk żeglarskich, zaliczenie dzienników praktyk
15 .	Rejestr wydanych dzienników praktyk
16 .	Rejestr wydanych zaświadczeń o zaliczeniu dziennika praktyk
17 .	Wykaz i kontrola posiadania i wykorzystania środków dydaktycznych w procesie szkolenia, określonych odrębnymi przepisami
18. Uwagi dodatkowe osób audytujących:

Lp.,

Zagadnienia

Tak / Nie / Nie dotyczy

Uwagi

VI. Kontrola i ocena pomieszczeń szkoleniowych, a także wyposażenia ośrodka szkoleniowego w środki dydaktyczne

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

1	Określenie wymagań kwalifikacyjnych osób mogących prowadzić zajęcia szkoleniowe z przedmiotów i czy wymagania te odpowiadają postanowieniom rozporządzenia
2	Zgodność kwalifikacji zawodowych i morskich wykładowców z wymaganiami odrębnych przepisów
3	Prowadzenie i aktualizacja dokumentów personalnych (kartoteka) wykładowców zatrudnionych w ośrodku szkoleniowym
4	Podział zadań kierownictwa ośrodka szkoleniowego i pozostałych pracowników
5	Prowadzenie przez kierownictwo ośrodka szkoleniowego bieżącej kontroli procesu szkolenia i pracy ośrodka oraz dokumentacji z tego zakresu
6	Uwagi dodatkowe osób audytujących:

Lp.	Zagadnienia	Tak / Nie / Nie dotyczy	Uwagi
1	Wykorzystywanie sal wykładowych, audytoryjnych, seminaryjnych itp. w procesie kształcenia
2	Wyposażenie ośrodka szkoleniowego w środki dydaktyczne i pomoce naukowe
	a) sal wykładowych
	b) laboratoriów
	c) poligonów
	d) symulatorów
	e) technicznych środków dydaktycznych

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

	f) archiwum
	g) biblioteczki zawierającej aktualną literaturę, wymaganą odrębnymi przepisami
4.Uwagi dodatkowe osób audytujących:
5.Wnioski końcowe:
Szkolenia:…………………………………………………………… ………………………………………. ………………………………………… data podpisy członków zespołu audytującego *niepotrzebne skreślić
Zapoznałem się ze sprawozdaniem i otrzymałem kopię ……………………………………………….. podpis kierownika/dyrektora (pieczęć, data)

KARTA NIEZGODNOŚCI nr ………

Audyt w przedmiocie:
1) uznania 2) odnowienia ważności uznania 3) potwierdzenia ważności uznania 4) rozszerzenia zakresu uznania 5) dodatkowy

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Zapoznałem się ze sprawozdaniem

……………………………………………….. ………………………… (podpis kierownika ośrodka) (pieczęć) (data)

1. Nazwa i adres ośrodka szkoleniowego ………………………………….. ………………………………….

…………………………………. Przedstawiciel ośrodka 1)

……………………………………………………..

2. Skład zespołu audytującego

1. …………………… 2. …………………… 3. …………………… 4. ……………………

3 Data: ……………………………… 4. Miejsce audytu: ………………………

5. Szczegóły niezgodności

6. Wymóg

7. Wniosek

…………………………………………. podpis audytującego

8. Działania korygujące, termin usunięcia niezgodności

* niepotrzebne skreślić
1) Osoba odpowiedzialna za proces szkolenia w zakresie spraw objętych postanowieniami rozporządzenia

Załącznik nr 6
WZÓR ZAŚWIADCZENIA ODBYCIA KURSU PODSTAWOWEJ WIEDZY ŻEGLARSKIEJ

………………………………… ……… ………………………………… data

nazwa podmiotu uprawnionego do prowadzenia kursu

Zaświadczenie odbycia kursu podstawowej wiedzy żeglarskiej

Zaświadcza się niniejszym, że ………………………………………………

Imię i nazwisko
Odbył kurs z zakresu podstawowej wiedzy żeglarskiej, który odbył się w

.....................................................................................

data i miejsce przeprowadzenia kursu

........................................................................
........................................................................

Imię i nazwisko/adres/numer telefonu osoby prowadzącej kurs

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

……………………………………………………………………. ………………………. Osoba odpowiedzialna1) – imię i nazwisko, funkcja podpis

9. Działania korygujące: nie wykonano / wykonano*

…………………….. ……………………………….. data podpis audytującego

.......................................

podpis

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY REJSU SZKOLENIOWEGO

........................................................................

nazwa i adres podmiotu uprawnionego do przeprowadzenia rejsu szkoleniowego

……………………………………………………………… ……………… ……………… …………….

Nr KRS e-mail Nr tel.

Zgłoszenie rejsu szkoleniowego na jachcie ……………………………………………………………………………… Nazwa jachtu

Nr rejestrowy ................................., port macierzysty .................................................................................

Rejs szkoleniowy rozpocznie się ……………………… w ………………………………………………………………………… data port początkowy

Planowany czas trwania rejsu: …………………………………………………………… dni/godzin
Z zawinięciem do portów:……………………………………………………………………………………………………………………………… Planowany termin i miejsce zakończenia rejsu:………………………………………………………………………

Lista członków załogi stałej
Imię i nazwisko *stanowisko **dyplom/patent ……………………………………………………… ………………………………………………………

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

...........................................................................
      Miejscowość i data

            Załącznik nr 7

...............................................................
...............................................................
...............................................................
...............................................................
...............................................................
...............................................................
...............................................................

*stanowisko na jachcie, np. kapitan,oficer wachtowy,załogant **Nazwa i numer dyplomu/patentu

Lista członków załogi szkolącej się
Imię i nazwisko data i miejsce urodzenia

1..............................................................
2..............................................................
3..............................................................
4..............................................................
5..............................................................
6..............................................................
7..............................................................
8..............................................................
9..............................................................
10.............................................................
11.............................................................
12.............................................................
13.............................................................
14.............................................................
15.............................................................

16.............................................................

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

17.............................................................
18.............................................................
19.............................................................
20.............................................................

Kapitan jachtu
………………………………… …………………

Nazwisko i imię / podpis / pieczątka jachtu data

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Uzasadnienie

Projekt rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie wyszkolenia i kwalifikacji członków załóg jachtów komercyjnych oraz warunków ich uzyskiwania, zwany dalej „projektem rozporządzenia”, stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2011 r. Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r., poz. 1068), zwanej dalej „ustawą”.

Celem projektu rozporządzenia jest uregulowanie kwestii dotyczących:

1) szczegółowych wymagań kwalifikacyjnych do zajmowania stanowisk na jachtach

komercyjnych;
2) trybu oraz szczegółowych kryteriów uznawania ośrodków szkolących załogi jachtów

komercyjnych oraz sposobu prowadzenia audytów tych ośrodków;
3) ramowychprogramówszkoleń;
4) wymagań dotyczących wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry;
5) wymagańegzaminacyjnychdlaposzczególnychdokumentówkwalifikacyjnych;
6) wzorów dokumentów kwalifikacyjnych dla członków załóg jachtów komercyjnych

i sposobu ewidencji tych dokumentów.

W związku z wejściem w życie ustawy oraz koniecznością uregulowania spraw związanych z kwalifikacjami załóg jachtów komercyjnych, istnieje potrzeba wprowadzenia projektu przedmiotowego rozporządzenia w życie.

Przepisy dotyczące uprawnień sportowych nie regulują m. in. kwestii przewozu pasażerów a także innych zagadnień związanych ze specyfiką żeglarstwa zawodowego.

Dla podniesienia bezpieczeństwa żeglugi oraz osób przebywających na jachtach podczas rejsów komercyjnych z udziałem pasażerów, proponuje się wprowadzić regulacje w zakresie prowadzenia oraz bezpiecznej obsługi jachtów komercyjnych. Ponadto, rozwijający się światowy rynek żeglarstwa komercyjnego stwarza zapotrzebowanie na osoby posiadające żeglarskie kwalifikacje zawodowe. W Polsce prowadzone są już szkolenia takiego rodzaju, na podstawie programów szkoleniowych administracji Wielkiej Brytanii.

Wprowadzenie proponowanych rozwiązań nie eliminuje możliwości korzystania z kwalifikacji sportowych. W celu ułatwienia dostępu do kwalifikacji uprawniających do prowadzenia i obsługi jachtów komercyjnych, proponuje się dwa rozwiązania alternatywne.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Obok kwalifikacji zawodowych, przewiduje się możliwość uprawiania żeglarstwa na jachtach komercyjnych przez osoby posiadające kwalifikacje sportowe, uzupełnione o świadectwa 4 przeszkoleń specjalistycznych, zgodnych z wymaganiami konwencji STCW.

Wprowadzenie takich minimalnych wymagań dla załóg jachtów komercyjnych znacząco poprawi bezpieczeństwo pasażerów przewożonych na takich jachtach, a także samych załóg oraz zmniejszy zagrożenie żeglugowe na wodach morskich.

Pozostawienie możliwości wyboru przez członków załogi odpowiednich kwalifikacji obowiązujących na jachtach komercyjnych pozwoli na łagodne wprowadzenie zawodowych kwalifikacji żeglarskich na rynek krajowy i nie powinno spowodować znaczącego wzrostu kosztów prowadzenia działalności przez armatorów.

Rozporządzenie nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).

Nie istnieje również konieczność przedstawiania rozporządzenia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej, zgodnie z § 12a uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. Nr 13, poz. 221, z późn. zm.).

Stosownie do art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz.1414, z późn. zm.), rozporządzenie zostało zamieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.

Organizacje o charakterze lobbingowym, wymienione w rejestrze podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową (bip.mswia.gov.pl) nie zgłosiły zainteresowania pracami nad rozporządzeniem.

Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Projekt z dnia 19 czerwca 2013 r.

Rozporządzenie jest zgodne z prawem Unii Europejskiej.

Ocena skutków regulacji (OSR)

1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja

Projekt rozporządzenia oddziałuje na następujące podmioty: 1) urzędy morskie;
2) armatorzy jachtów komercyjnych;
3) uznane ośrodki szkoleniowe;

4) załogi jachtów komercyjnych.

2. Konsultacje społeczne

(…)

3. Wpływ regulacji na dochody i wydatki sektora przedsiębiorstw

Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki sektora przedsiębiorstw.

Skutki wprowadzenia regulacji

1. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego

Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na wydatki sektora publicznego.

2. Wpływ regulacji na rynek pracy

Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na rynek pracy.

3. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw

Wejście w życie projektu rozporządzenia nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość.

4. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny

Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój regionów.

5. Wpływ regulacji na stan środowiska

Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na stan środowiska.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim – uzasadnienie

UZASADNIENIE

Projektowana ustawa zmienia obowiązującą ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z późn. zm.) i dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji następujących dyrektyw Unii Europejskiej:

1) dyrektywy 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 47),

2) dyrektywy 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 57),

3) dyrektywy 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101),

4) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/35/UE z dnia 21 listopada 2012 r. dotyczącej zmiany dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012 r., str. 78).

Podstawowym celem wydania nowego aktu jest implementacja do polskiego porządku prawnego ww. dyrektyw Unii Europejskiej.

Ponadto w projektowana ustawa dokonuje zmiany przepisów ustawy, których stosowanie stwarzało trudności odnotowane w okresie 2,5 roku od jej wejścia w życie. Dotyczyły one w szczególności funkcjonowania inspekcji państwa bandery oraz Centralnej Morskiej Komisji Egzaminacyjnej. Zaproponowano również zmiany w brzmieniu upoważnień do wydania aktów wykonawczych, które umożliwią wydanie rozporządzeń w niezbędnym zakresie. Poprawiono również odnośniki do przepisów Rezolucji IMO, które od dnia ogłoszenia ustawy zostały zmienione i zaktualizowane. W związku z projektowanymi zmianami konieczne jest również wprowadzenie zmian do ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 2013 r. poz. 758 i 1014) oraz ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich (Dz. U. Nr 171, poz. 1055 oraz z 2013 r. poz. 852).

Poniżej zamieszczono szczegółowe uzasadnienie do projektowanych zmian:

1. art. 1 pkt 1 – zmiana ma na celu doprecyzowanie przepisów, które mają zastosowanie do statków o obcej przynależności. Dotychczasowe przepisy mogły wzbudzać

Projekt z dnia 9.10.2014

wątpliwości, w szczególności czy do statków tych miały zastosowanie przepisy

wydane na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy.

art. 1 pkt 2 – zmiana ma na celu ujednolicenie nazewnictwa stosowanego przy użyciu

określenia „pojemności brutto (GT) statku”, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24

sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 511).
art. 1 pkt 3 – proponowane zmiany mają na celu:
1. doprecyzowanie definicji jachtu komercyjnego (lit. a-b), w szczególności jachtu komercyjnego odpłatnie udostępnianego bez załogi
2. wprowadzenie definicji (lit. c) długości statku i jachtu morskiego, pasażera, armatora oraz (lit. d) żeglugi krajowej i międzynarodowej, ma to na celu ujednolicenie definicji stosowanych w przepisach wykonawczych ustawy
3. wprowadzenie do pojęcia „umów międzynarodowych” (lit. f) ratyfikowanej przez Polskę w 2013 roku Konwencji o pracy na morzu (Konwencji MLC), a także uaktualnienie miejsca publikacji najnowszej wersji Memorandum Paryskiego (lit. e)
art. 1 pkt 4 – zmiana brzmienia art. 8 ustawy wynika z konieczności rozszerzenia upoważnienia do wydania rozporządzenia oraz uregulowania na poziomie ustawy przepisów w zakresie kryteriów upoważniania, zawieszania i cofania upoważnienia. Jednocześnie przepis art. 8 stanowi udoskonalenie wdrożenia dyrektywy 2009/15/WE.
art. 1 pkt 5 – zmiany w art. 9 ustawy dotyczą aktualizacji odnośników do obowiązujących przepisów IMO.
art. 1 pkt 6 – zmiany w art. 11 ustawy wynikają z faktu wejścia w życie Konwencji MLC, która uchyla lub zmienia wymienione w dotychczasowym art. 11 ust. 2 Konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO), a także mają na celu uzupełnienie delegacji do wydania rozporządzenia o sposób uznawania przepisów technicznych, a nie jedynie warunki tego uznawania.
art. 1 pkt 7 – zmiana stanowi uzupełnienie ust. 2 w art. 14 ustawy, co wynika to z konieczności uzupełnienia implementacji dyrektywy 2009/17/WE.
art. 1 pkt 8 – proponowane zmiany wynikają z konieczności rozszerzenia upoważnienia do wydania rozporządzenia oraz uregulowania na poziomie ustawy przepisów w zakresie właściwego podziału odpowiedzialności za nadzór dyrektorów urzędów morskich nad stacjami atestacji znajdującymi się na terenie całej Polski.
art. 1 pkt 9 – proponowane zmiany wynikają z konieczności uregulowania na poziomie ustawy przepisów mających na celu umożliwienie określenia w typów i

Projekt z dnia 9.10.2014

rodzajów statków, które podlegają lub nie podlegają poszczególnym rodzajom

inspekcji.

art. 1 pkt 10 – proponowane zmiany wynikają z konieczności uregulowania na

poziomie ustawy przepisów mających na celu umożliwienie określenia typów i rodzajów statków, które podlegają lub nie podlegają poszczególnym rodzajom audytów.
art. 1 pkt 11 – proponowane zmiany wynikają z konieczności uregulowania na poziomie ustawy przepisów odnoszących się do inspekcji jachtów morskich, w tym wprowadzenia możliwości eksploatacji jachtu w oparciu o instrukcje bezpieczeństwa jachtu.

12.art. 1 pkt 12 – proponowane zmiany wynikają z konieczności rozszerzenia upoważnienia do wydania rozporządzenia oraz uregulowania na poziomie ustawy przepisów mających na celu umożliwienie wydania osobnego rozporządzenia w zakresie inspekcji jachtów morskich, co nie było możliwe na podstawie delegacji do rozporządzenia wynikającej z art. 23 ust. 4 ustawy.

13. art. 1 pkt 13 – proponowane zmiany wynikają z konieczności uregulowania na poziomie ustawy przepisów mających na celu wprowadzenie obowiązku ubezpieczenia podmiotu upoważnionego po przeprowadzania przeglądów technicznych jachtów komercyjnych. Obowiązkowi takiego ubezpieczenia będą podlegały podmioty, które będą przeprowadzały przeglądy techniczne jachtów komercyjnych.

14.art. 1 pkt 14 – proponowana zmiana ma na celu ograniczenie obciążeń administracyjnych, które niecelowo zostały wprowadzone na armatorów statków o długości poniżej 24 m, które, ze względu na swoją wielkość, nie podlegają przepisom umów międzynarodowych.

15.art. 1 pkt 15 – proponowane zmiany dotyczą aktualizacji odnośnika do obowiązujących przepisów IMO..

art. 1 pkt 16 – proponowana zmiana stanowi doprecyzowanie zakresu informacji, jakie są wymagane do przekazywania do KE, zgodnie z postanowieniami dyrektywy 2009/16/WE.
art. 1 pkt 17 – proponowane zmiany ustawy wynikają z faktu wejścia w życie Konwencji MLC, która uchyla wymienione w art. 62 ust. 1 Konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO).

Projekt z dnia 9.10.2014

18.art. 1 pkt 18 – proponowana zmiana stanowi doprecyzowanie obowiązującego przepisu i wprowadza brzmienie wskazujące na właściwy cel obowiązującego przepisu, gdzie chodziło o osoby ubiegające się o dyplomy, a nie osoby już te dyplomy posiadające. Ponadto wprowadzono przepis, umożliwiający cudzoziemcom ubieganie się o polski dyplom lub świadectwo, jeśli spełniają przepisy ustawy.

19.art. 1 pkt 19 – proponowana zmiana wynika z konieczności rozszerzenia upoważnienia do wydania rozporządzenia w celu umożliwienia określenia niezbędnych wzorów dokumentów oraz wpisania do nich uprawnień zawodowych z nich wynikających. Jest to szczególnie ważne w aspekcie zapewnienia przez administrację morską jednolitych wzorów dokumentów wykorzystywanych w procesie uzyskiwania kwalifikacji zawodowych.

art. 1 pkt 20-21 – proponowane zmiany stanowią doprecyzowanie obowiązujących przepisów, w szczególności przez wskazanie rozporządzenia wydawanego na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy jako miejsca, gdzie określone będą wymagania w zakresie przeszkoleń STCW, a nie nakładanie na wszystkich członków załóg jachtów komercyjnych obowiązku posiadania przeszkoleń, o których mowa w przepisach rozporządzenia wydawanego na podstawie art. 70 ust. 4.
art. 1 pkt 22 – proponowana zmiana ma na celu doprecyzowanie listy dokumentów, które musi złożyć do dyrektora urzędu morskiego, osoba ubiegająca się o wydanie dokumentu kwalifikacyjnego. Proponuje się również umożliwienie dyrektorom urzędów morskich w porozumieniu z przewodniczącym CMKE analizować praktykę pływania, która ściśle nie odpowiada wymaganiom do uzyskania danego dokumentu kwalifikacyjnego. Takie rozwiązanie jest konieczne z uwagi na pojawiające się nowe typy i rodzaje statków, które muszą być obsługiwane przez wykwalifikowany personale a dodatkowo posiadający morskie kwalifikacje zawodowe. Wymagania do uzyskania każdego z dokumentów są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 68 ustawy. Przypadki takie są sporadyczne, ale wprowadzenie takiego rozwiązaniu pozwoli utrzymać kwalifikacje zawodowe (wydawane terminowo na okres 5 lat) marynarzom, którzy pełnią służbę na takich nietypowych jednostkach pływających. Proponuje się także wprowadzić ograniczenie ważności zaświadczeń o ukończeniu szkoleń do 7 lat po ukończeniu szkolenia, aby zapewnić, żeby osoby ubiegające się o kwalifikacje morskie, posiadają aktualną wiedzę. .

Projekt z dnia 9.10.2014

22.art. 1 pkt 23 – proponowana zmiana ma na celu wprowadzenie przepisów doprecyzowujących obowiązującą obecnie praktykę w zakresie procesu uznawania morskich jednostek edukacyjnych.

art. 1 pkt 24 – proponowana zmiana ma na celu właściwe wprowadzenie obowiązku opłat za przeprowadzanie audytów, które były określone w załączniku do ustawy, ale obowiązek ich ponoszenia nie wynikał wprost z przepisów ustawy.
art. 1 pkt 25 – proponowane zmiany mają na celu:
1. umożliwienie udziału w audytach morskich jednostek edukacyjnych (MJE)
  
  ekspertom, którzy nie spełniają wszystkich wymagań jakie muszą spełniać audytorzy MJE, ale których wiedza ekspercka może być przydatna lub niezbędna do właściwego przeprowadzania audytu (lit. a i b)
2. właściwe wprowadzenie obowiązku opłat za przeprowadzanie audytów, które były określone w załączniku do ustawy, ale obowiązek ich ponoszenia nie był wprost opisany w przepisach ustawy, a także wprowadzenie przepisów doprecyzowujących obowiązująca obecnie praktyką w zakresie procesu uznawania morskich jednostek edukacyjnych (lit. c)
3. umożliwienie określenia, w drodze rozporządzenia, niezbędnych wzorów dokumentów oraz pełnego opisania procesu uznawania morskich jednostek edukacyjnych. Zmiany te są wynikiem prac, które były prowadzone nad projektem rozporządzenia wydanego na podstawie dotychczasowego art. 76 ust. 4 ustawy.

25.art. 1 pkt 26 – proponowana zmiana jest wynikiem trudności, jakie zostały odnotowane przez 2 lata funkcjonowania Centralnej Morskiej Komisji Egzaminacyjnej (CMKE) oraz wydawania dokumentów kwalifikacyjnych marynarzy. Projektowane rozwiązania mają na celu usprawnienie funkcjonowania CMKE oraz zapewnienie właściwego finansowania. Art. 77 ustawy nie określał formy organizacyjnej i zasad budżetowania Komisji. Nie określono wprost składu osobowego Komisji i ewentualnej kadencyjności pełnienia określonych funkcji. Brak uregulowań określających zasady nawiązywania stosunku pracy przez jej członków oraz zasad wynagradzania powodował przez okres 18 miesięcy od rozpoczęcia działalności Komisji niemożność powołania zastępców przewodniczącego Komisji. Niewłaściwie określono sposób prowadzenia listy egzaminatorów poprzez zawężenie określenia uprawnień egzaminatorów do przedmiotów. Nie odpowiada to aktualnym potrzebom związanym z koniecznością przeprowadzania egzaminów z funkcji,

Projekt z dnia 9.10.2014

zgodnych z wymaganiami rozporządzeń Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 2014 r w sprawie ramowych programów szkoleń i wymagań egzaminacyjnych dla marynarzy działu pokładowego, maszynowego i w rybołówstwie morskim. Dotychczasowe przepisy ustawy nie regulowały również sposobu nawiązywania stosunku pracy z egzaminatorami – członkami zespołów egzaminacyjnych. Nie sprecyzowano sposobu finansowania Komisji i zapewnienia obsługi administracyjnej Komisji. Brakowało wskazania, że minister właściwy do spraw gospodarki morskiej zapewnia z części budżetu państwa, której jest dysponentem, środki na działanie Komisji i jej obsługę, w szczególności na wynagrodzenia dla jej członków, egzaminatorów biorących udział w przeprowadzeniu egzaminu, obsługi administracyjnej egzaminu oraz na wyposażenie techniczne, koszty organizacji i przeprowadzania egzaminów, t.j. wynajem infrastruktury egzaminacyjnej, koszty szkoleń członków Komisji, prowadzenie jej strony internetowej, a także koszty wykonywanych na zlecenie przewodniczącego Komisji, ekspertyz, badań i analiz oraz tworzenia bazy pytań egzaminacyjnych. Przepisy art. 77 nie zawierały delegacji, która pozwoliłaby umieścić w rozporządzeniu dotyczącym trybu i sposobu przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych wzorów dokumentów, którymi posługuje się Komisja (wzory protokołów egzaminacyjnych, wydawanych zaświadczeń, wniosków o dopuszczenie do egzaminów) oraz warunków dopuszczających do egzaminów kwalifikacyjnych. Dodana została również delegacja pozwalająca oprócz warunków wynagradzania członków zespołów egzaminacyjnych określić również wysokość i zasady naliczania wysokości wynagrodzenia w zależności od liczby osób przystępujących do egzaminu lub czasu jego przeprowadzania. Ponadto rozporządzenie określi wysokość i zasady naliczania wynagrodzenia dla obsługi administracyjnej egzaminu. Konieczne jest również wprowadzenie przepisu pozwalającego na delegowanie części zadań związanych z obsługą administracyjną Komisji w urzędach morskich do dyrektorów tych urzędów. Wprowadzenie nowych uregulowań w zakresie zatrudniania przewodniczącego Komisji i jego dwóch zastępców będzie miało wpływ na skuteczność powoływania tych osób i zapewnienie obsady stanowisk przez osoby o najwyższych kompetencjach. Koszty jakie będą potrzebne na zapewnienie ww. obsady stanowisk będą powodowały zwiększenie kosztów w działania Komisji o 250 tys. zł. rocznie. Skutek finansowy dla budżetu państwa spowodowany takim rozwiązaniem będzie częściowo zmniejszony przez wpływy z tytułu opłat za egzaminy kwalifikacyjne przed Komisją. W 2013 r. wpływy z tytułu opłat egzaminacyjnych przekroczyły wydatki Komisji o ponad 350

Projekt z dnia 9.10.2014

tys. zł. Natomiast w skutek przyjętych rozwiązań nie przewiduje się zmiany sposobu

finansowania CMKE.

art. 1 pkt 27 – proponowana ma na celu umożliwienie odbywania szkolenia z sektora

gospodarki morskiej przez wszystkie zainteresowane osoby, bez wykluczania

marynarzy.
art. 1 pkt 28 – proponowana zmiana wynika z konieczności dokonania transpozycji

przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/35/UE z dnia 21 listopada 2012 r. dotyczącej zmiany dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy, w zakresie obowiązku przekazywania do Komisji Europejskiej danych statystycznych dotyczących dokumentów kwalifikacyjnych wydawanych przez polską administrację morską. Państwa członkowskie są zobowiązane do przekazywania danych statystycznych corocznie wg stanu na dzień 31 grudnia każdego roku. Zakres przekazywanych do Komisji Europejskiej informacji dotyczy wydanych przez państwa członkowskie dyplomów kwalifikacyjnych oraz potwierdzeń uznania zagranicznych dyplomów lub świadectw i obejmuje między innymi: niepowtarzalny identyfikator marynarza, imię i nazwisko marynarza, datę urodzenia marynarza, obywatelstwo marynarza, płeć marynarza, numer potwierdzonego dyplomu, charakter uprawnień. Podmiotem upoważnionym do przekazywania tych danych do Komisji Europejskiej będzie dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie. Przekazywane dane powinny być zanonimizowane przy pomocy oprogramowania udostępnionego przez Komisję Europejską. Wyłącznie tak przetworzone dane będą dalej wykorzystywane przez Komisję Europejską. Opracowane dane statystyczne przygotowane przez Komisję Europejską będą udostępniane publicznie.
art. 1 pkt 29 – proponowana zmiana ma na celu doprecyzowanie przepisu ustawy tak, aby ministrowie mogli wprowadzać dodatkowe wymagania w stosunku do tych wprowadzanych na tym samym obszarze (morskie wody wewnętrzne) przez dyrektora urzędu morskiego, jedynie w szczególnych przypadkach.
art. 1 pkt 30 – proponowana zmiana ma na celu umożliwienie dyrektorom urzędów morskich wydawania zwolnień lub zastosowania środków równoważnych dla statków w zakresie ograniczonym jedynie do konstrukcji i wyposażenia statku, dla statków które ze szczególnych i indywidualnych względów np. ze względu na nietypowa konstrukcję (cechy konstrukcyjne) nie są w stanie takich wymagań spełnić. Zwolnienie oznacza, że dane wymagania nie będzie musiało zostać spełnione przez

Projekt z dnia 9.10.2014

statek mając na uwadze np. ograniczony rejon lub czas żeglugi. Z rozwiązanie równoważne może zostać zastosowanie rozwiązania, które zapewni taki sam lub podobny poziom bezpieczeństwa jak to wymagane przepisami – przykładem może być zastąpienie łodzi ratunkowej przez tratwy ratunkowe. Takie upoważnienie dla dyrektorów urzędów morskich musi zostać uregulowane w ustawie. Natomiast warunki i tryb uzyskania zwolnień zostanie szczegółowo określony przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej w rozporządzeniu.

30.Art. 1 pkt 31 – proponowana zmiana ma na celu umożliwienie określenia szczegółowych obowiązków zgłoszeniowych przez dyrektorów urzędów morskich w tzw. Przepisach Portowych. Wynika to z faktu, że dotychczasowy przepis, ze względów praktycznych, nie mógł być właściwie stosowany ze względu na szczególne i specyficzne warunki na różnych akwenach.

31.art. 1 pkt 32 – proponowana zmiana stanowi doprecyzowanie obowiązującego przepisu przez rozszerzenie katalogu zdarzeń o pożar na statku.

art. 1 pkt 33 – w związku z faktem, że wzór karty danych bezpieczeństwa został określony w Rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 nie ma konieczności wydawania dodatkowego rozporządzenia w tej sprawie.
art. 1 pkt 34-36 – proponowane zmiany mają na celu doprecyzowanie obecnie obowiązujących przepisów w zakresie pilotażu obowiązkowego i dobrowolnego, a także systemu uznawania i nadzoru nad ośrodkami szkoleniowymi pilotów oraz stacjami pilotowymi.
art. 1 pkt 37 – proponowane zmiany mają na celu doprecyzowanie obowiązującego przepisu i jednoznaczne wskazanie, że wymaganie nie dotyczy ubezpieczenia określonego w Kodeksie Morskim związanego z ubezpieczeniem pasażerów zgodnie z postanowienia Konwencji Ateńskiej. Proponowana zmiana ma na celu umożliwienie dyrektorom urzędów morskich wydawania zwolnień lub zastosowania środków równoważnych dla jachtów morskich w zakresie ograniczonym jedynie do konstrukcji i wyposażenia statku, dla statków które ze szczególnych i indywidualnych względów np. ze względu na nietypowa konstrukcję (cechy konstrukcyjne), nie są w stanie takich wymagań spełnić. Zwolnienie oznacza, że dane wymagania nie będzie musiało zostać spełnione przez jacht morski mając na uwadze np. ograniczony rejon lub czas żeglugi. Z rozwiązanie równoważne może zostać zastosowanie rozwiązania, które zapewni taki sam lub podobny poziom bezpieczeństwa jak to wymagane przepisami – przykładem może być zastąpienie łodzi ratunkowej przez tratwy ratunkowe. Takie upoważnienie

Projekt z dnia 9.10.2014

dla dyrektorów urzędów morskich musi zostać uregulowane w ustawie. Natomiast warunki i tryb uzyskania zwolnień zostanie szczegółowo określony przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej w rozporządzeniu.

art. 1 pkt 38 – proponowana zmiana ma na celu umożliwienie rozszerzenia zakresu wydawanych przez dyrektorów urzędów morskich zarządzeń dla statków śródlądowych znajdujących się na wodach morskich o niezbędne kwalifikacje załóg tych statków.
art. 1 pkt 39 – proponowana zmiana ma na celu rozszerzenie katalogu podmiotów obowiązkowo powiadamianych w przypadku zagrożenia życia ludzkiego, o Służbę SAR, która jest ustawowo powołana do ratowania życia na morzu.
art.1 pkt 40 – proponowana zmiana ma na celu doprecyzowanie przepisów zgodnie z obowiązującą obecnie praktyką w zakresie zadań Rady SAR dotyczących opiniowania Krajowego Planu Zwalczania Zagrożeń i Zanieczyszczeń Środowiska Morskiego. Doprecyzowano również skład Rady SAR.
art. 1 pkt 41 – proponowana zmiana ma na celu usunięcie błędu literowego w wyrazie „przedmiotów”.
art. 1 pkt 42 – proponowana zmiana całego załącznika wynika przede wszystkim z ujednolicenia nazewnictwa stosowanego przy użyciu określenia pojemności brutto (GT) statku, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 511 (j.t.)) oraz pozostawionych przez omyłkę wartości „j.t.” zamiast „PLN”. Poza tym zmiany polegają jedynie na doprecyzowaniu za co ponoszone są opłaty.

40.art. 2 pkt 1 – proponowana zmiana ma na celu ograniczenie obciążeń administracyjnych, które niecelowo zostały wprowadzone na armatorów statków o polskiej przynależności zmieniających rejestr statków. Przepis w założeniu miał dotyczyć jedynie statków zmieniających przynależność z obcej na polską.

art. 2 pkt 2 – proponowana zmiana stanowi doprecyzowanie czym jest „lista pilotów”.
art. 2 pkt 3 – proponowana zmiana stanowi doprecyzowanie czym jest stacja pilotowa

i na czyj wniosek powoływane są stacje w pilotażu obowiązkowym i dobrowolnym.

43.art. 3 pkt 1 i 3 – proponowana zmiana ma na celu ograniczenie obciążeń administracyjnych, które powstają w przypadku wprowadzenia do dokumentów

ochrony poprawek o niekluczowym znaczeniu.
44.art. 3 pkt 2 – proponowana zmiana ma na celu doprecyzowanie przepisów

dotyczących informowania zgodnie z obowiązująca obecnie praktyką.

Projekt z dnia 9.10.2014

45.art. 3 pkt 4 – proponowana zmiana ma na celu doprecyzowanie przepisów dotyczących wydawanych poleceń i zakazów przez dyrektora urzędu morskiego zgodnie z obowiązująca obecnie praktyką

46. art. 4 – proponowana zmiana ma na celu uzupełnienie zakresu spraw, którymi zajmuje się PKBWM, przez dodanie bardzo poważnych wypadków obiektów pływających, które nie są statkami, ale wchodzą w skład zespołów holowniczych, oraz usprawnienie działania Komisji przez wskazanie, że PKBWM powinny być przekazywane wszelkie informacje mogące pomóc w ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku morskiego, a nie jedynie „informacje o śladach”, jak miało to miejsce w obowiązujących przepisach.

Na mocy art. 5 projektowanej ustawy dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie na podstawie art. 17 ust. 7, art. 76 ust. 4, art. 77 ust. 10, art. 78 ust. 2, art. 107b ust. 5 ustawy zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art.1 pkt 8 lit. c , art. 1 pkt 24 lit. d, art. 1 pkt 26, art. 1 pkt 27, art. 1 pkt 35 niniejszej ustawy.

Art. 6 projektu ustawy wskazuje, że dokumenty wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują swoją ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

Art. 7 projektu ustawy stanowi, iż do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 8 projektu ustawy wskazuje również, iż upoważnienie uznanych organizacji do wykonywania zadań administracji morskiej wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują swoją ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

Art. 9 projektu ustawy wskazuje, że terminy ważności zaświadczeń o ukończeniu szkolenia zaczną obowiązywać w stosunku do dokumentów wydanych po 1 stycznia 2017 r., który to termin jest ostatecznym terminem pełnego wejścia w życie zmienionej Konwencji STCW.

Projekt ustawy przewiduje, iż zmiany do ustawy o bezpieczeństwie morskim wejdą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia jej ogłoszenia, za wyjątkiem:

1) przepisów art. 1 pkt 23 w zakresie rejestrowania szkoleń przez morską jednostkę edukacyjną w systemie kontrolno-informacyjnym dla portów polskich (PHICS) przepisów, który wchodzi w życie 1 stycznia 2016 r. – co ma na celu zagwarantowanie odpowiedniego czasu dla wprowadzenia modyfikacji systemu PHICS oraz zachowanie zgodności z terminem dostosowania systemu przewidzianym w rozporządzeniu

Projekt z dnia 9.10.2014

Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 13 maja 2014 r. w sprawie audytów morskich jednostek edukacyjnych (Dz. U. poz. 698).

2) przepisów art. 1 pkt 28, które wchodzą w życie 4 stycznia 2015 r., zgodnie z wymaganym terminem implementacji dyrektywy 2012/35/UE.

Ustawa nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.). Nie istnieje również konieczność przedstawiania rozporządzenia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej, zgodnie z § 39 uchwały nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. poz. 979).

Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), projekt ustawy zostanie zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju. Stosownie do postanowień § 52 uchwały nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów projekt rozporządzenia został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.

Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

Nazwa projektu Projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz niektórych innych ustaw Ministerstwo wiodące i ministerstwa współpracujące Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju Osoba odpowiedzialna za projekt w randze Ministra, Sekretarza Stanu lub Podsekretarza Stanu Dorota Pyć, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju Kontakt do opiekuna merytorycznego projektu Katarzyna Krzywda, Departament Transportu Morskiego i Bezpieczeństwa Żeglugi w MIiR; tel. 22 630 16 39; e-mail: katarzyna.krzywda@mir.gov.pl Wojciech Zdanowicz, Departament Transportu Morskiego i Bezpieczeństwa Żeglugi w MIiR; tel. 22 630 15 79; e-mail: wojciech.zdanowicz@mir.gov.pl	5076_ Data sporządzenia 16.09.2014 Źródło: Prawo UE – dyrektywa Nr w wykazie prac …………………. UC142
5076_ OCENA SKUTKÓW REGULACJI 5076_
1. Jaki problem jest rozwiązywany? 5076_
Procedowanie projektu wynika z konieczności transpozycji do polskiego porządku prawnego art. 1 pkt 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/35/UE z dnia 21 listopada 2012 r. dotyczącej zmiany dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012 r., str. 78). Termin transpozycji tej dyrektywy upływa 4 stycznia 2015 r. Ponadto planowana jest zmiana przepisów wynikająca z problemów związanych ze stosowaniem przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, odnotowanych w okresie 2,5 roku od jej wejścia w życie, dotyczących wszczególności inspekcji państwa bandery oraz Centralnej Morskiej Komisji Egzaminacyjnej. Projektowane zmiany w zakresie delegacji do wydania aktów wykonawczych umożliwią wydanie rozporządzeń zgodnie z przygotowanymi przez MIiR projektami i zlikwidowanie opóźnień legislacyjnych.
5076_ 2. Rekomendowane rozwiązanie, w tym planowane narzędzia interwencji, i oczekiwany efekt
W związku z koniecznością transpozycji przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/35/UE z dnia 21 listopada 2012 r. dotyczącej zmiany dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy, w zakresie obowiązku przekazywania do Komisji Europejskiej danych statystycznych dotyczących dokumentów kwalifikacyjnych wydawanych przez polską administrację morską konieczne będzie dodanie nowego ust. 3 w art. 82 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim. Państwa członkowskie są zobowiązane do przekazywania danych statystycznych corocznie wg stanu na dzień 31 grudnia każdego roku. Zakres przekazywanych do Komisji Europejskiej informacji dotyczy wydanych przez państwa członkowskie dyplomów kwalifikacyjnych oraz potwierdzeń uznania zagranicznych dyplomów lub świadectw i obejmuje między innymi: niepowtarzalny identyfikator marynarza, imię i nazwisko marynarza, datę urodzenia marynarza, obywatelstwo marynarza, płeć marynarza, numer potwierdzonego dyplomu, charakter uprawnień. Podmiotem upoważnionym do przekazywania tych danych do Komisji Europejskiej będzie dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie. Przekazywane dane powinny być zanonimizowane przy pomocy oprogramowania udostępnionego przez Komisję Europejską. Wyłącznie tak przetworzone dane będą dalej wykorzystywane przez Komisję Europejską. Opracowane dane statystyczne przygotowane przez Komisję Europejską będą udostępniane publicznie i w efekcie będą służyć kształtowaniu polityki UE w zakresie szkolnictwa i transportu morskiego. Projekt ustawy przewiduje również poprawki w przepisach wdrażających trzy inne dyrektywy UE: 1) dyrektywę 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 47), 2) dyrektywę 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 57), 3) dyrektywę 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101), Inne rozwiązania dotyczą inspekcji państwa bandery, upoważniania uznanych organizacji do wykonywania zadań administracji morskiej, organizacji pilotażu morskiego, funkcjonowania Centralnej Morskiej Komisji Egzaminacyjnej,

5076_

wydawania dokumentów kwalifikacyjnych marynarzy. Oczekiwanym efektem jest poprawa jakości, efektywności i pewności prawa oraz możliwość wydania rozporządzeń wykonawczych do ustawy w planowanym kształcie.

3. Jak problem został rozwiązany w innych krajach, w szczególności krajach członkowskich OECD/UE?

Wszystkie państwa członkowskie UE są obowiązane do wdrożenia jednakowych rozwiązań wynikających z dyrektywy 2012/35/UE. Będą one korzystać z tego samego oprogramowania udostępnionego przez KE.

4. Podmioty, na które oddziałuje projekt

5076_

Grupa

Wielkość

Źródło danych

Oddziaływanie

5076_

Pracownicy urzędów morskich, których zakres obowiązków obejmuje sprawy z zakresu wyszkolenia i kwalifikacji marynarzy

Liczba osób zatrudnionych w wydziałach dokumentów marynarskich urzędów morskich wynosi ok. 35, z czego do wykonywania nowych obowiązków będą wyznaczone wybrane osoby.

urzędy morskie, szacunki własne MIiR

Przygotowywanie informacji statystycznych przy użyciu oprogramowania udostępnionego przez KE oraz przekazywanie ich do KE. 5076_

Administracja morska oraz uznane organizacje

MIiR, MAiC, urzędy morskie, Centralna Morska Komisja Egzaminacyjna, 7 uznanych organizacji.

szacunki własne MIiR

Nie zostały przeprowadzone konsultacje poprzedzające przygotowanie projektu. Projekt zostanie przekazany w ramach konsultacji publicznych do wszystkich podmiotów, na które będzie oddziaływała regulacja oraz podmiotów potencjalnie zainteresowanych rozwiązaniami przewidzianymi w projekcie. Przewiduje się, że konsultacje z organizacjami pracodawców i związkami zawodowymi będą trwały będą trwały 30 dni, a z pozostałymi zainteresowanymi 14 dni. Poniżej lista podmiotów, z którymi będzie konsultowany projekt:

Partnerzy społeczni, którym należy przekazywać projekty na podstawie odpowiednio art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (DZ. U. z 2014 r. poz. 167) lub art. 16 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. Nr 55, poz. 235, z późn. zm.):

Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych guz@opzz.org.pl
NSZZ „Solidarność” przewodn@solidarnosc.org.pl
Forum Związków Zawodowych biuro@fzz.org.pl
Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej sekretariat@pracodawcyrp.pl
Konfederacja „Lewiatan” lewiatan@konfederacjalewiatan.pl
Związek Pracodawców Business Centre Club biuro@bcc.org.pl
Związek Rzemiosła Polskiego zrp@zrp.pl

Inne podmioty:

Polski Rejestr Statków S.A. w Gdańsku zz@prs.pl
Det Norske V eritas Polska Inacio.Golebski@dnv.com
Germanischer Lloyd Polska – boris.bondarenko@gl-group.com,
Rosyjski Morski Rejestr Statków Oddział w Polsce – poland@rs-class.org
RINA Poland gdansk.office@rina.org
Lloyd’s Register (Polska) Sp. z o.o joanna.florek@lr.org
Bureau V eritas Polska jan.dabkowski@pl.bureauveritas.com
Polska Organizacja gazu Płynnego biuro@pogp.pl
Federacja Związków Zawodowych Marynarzy i Rybaków fedmaryb@fedmaryb.org.pl
Krajowa Sekcja Morska Marynarzy i Rybaków NSZZ „Solidarność” szczecin@nms.org.pl

5076_

swinoujscie@psu-pl.org

Związek Zawodowy Kapitanów i Oficerów- info@zzkptiof.nw.pl
Polski Związek Żeglarski – pyabiuro@pya.org.pl
Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych info@saj.org.pl
Stowarzyszenie Armatorów Jachtów Komercyjno-Sportowych SAJKS sportfish@sportfish.pl
Akademia Kusznierewicza- m.wasik@akademiakusznierewicza.pl
Mazowiecki Klub Żeglarski – witek@Lentza35.waw.pl
Zrzeszenie Rybaków Morskich – Organizacja Producentów w Gdyni zg@zrm-op.org
Krajowa Izba Producentów Ryb w Ustce kirustka@poczta.onet.pl
Kołobrzeska Grupa Producentów Ryb-OP Sp.zo.o. rynekrybny@interia.pl
Stowarzyszenie Rybak w Tolkmicku rybak2007@op.pl
Związek Rybaków Polskich w Ustce zrp.ustka@vp.pl
Towarzystwo Żeglarskie „Bryfok” hasip@pfz.org.pl andrzej.mazurek@hasip.com.pl
Gdańska Federacja Żeglarska gfz@zeglarz.gda.pl
Polskie Stowarzyszenie Pilotów Morskich, pspm@pspm.pl
Związek Armatorów Polskich secretariat@polshipowners.pl
Polska Żegluga Bałtycka info@polferries.pl
Polska Żegluga Morska – pzmmanagement@polsteam.com.pl
Unibaltic unibaltic@unibaltic.pl
Rem-Service. Sp. z o.o. remservice@rem-service.pl
Unity Line Sp. z o.o. info@unityline.pl
Polskie Linie Oceaniczne pol@pol.com.pl
Zarząd Morskiego Portu Gdynia S.A. marketing@port.gdynia.pl
Zarząd Morskich Portów Szczecin – Świnoujście S.A. info@port.szczecin.pl
Zarząd Morskiego Portu Gdańsk S.A. info@portgdansk.pl
Zarząd Portu Elbląg port@port.elblag.pl
Zarząd Portu Police portmorski@portpolice.pl
Zarząd Portu Darłowo dyrektor@port.darlowo.pl
Krajowa Izba Gospodarki Morskiej kigm@kigm.pl
Krajowa Izba Gospodarcza kig@kig.pl, kgrzejszczyk@kig.pl
Pomorskiego Centrum Pilotażu i Przewodnictwa biuro@pcpp.gd.pl
Związek Agentów i Przedstawicieli Żeglugowych w Gdyni: office@apmar.org.pl
Stowarzyszenie Kapitanów Żeglugi Wielkiej: proskurnicki@wp.pl
Dohle Manning Agency (Poland) Sp. z o.o. office@doehle-poland.com
Gdańska Akademia Kształcenia Służb Ochrony i Doskonalenia Zawodowego gakso@gakso.gd.pl,
Ośrodek Szkolenia Pożarniczego – Fire Port Service sekretariat@fireportservice.pl
Ośrodek Szkoleniowy Polsteam s.c. joanna.jedrzejewska@neostrada.pl
Studium Doskonalenia Kadr Sp. z o.o. sdk@am.gdynia.pl
Ośrodek Szkolenia Ratowniczego, Fundacja Rozwoju WSM osr@frwsm.com.pl
Akademia Morska Studium GMDSS gmdss@am.gdynia.pl
Szkoła Morska w Gdyni Sp. z o.o. szkola@morska.edu.pl
Ośrodek Szkoleniowy Akademia Marynarki Wojennej osamw@amw.gdynia.pl
Ośrodek Szkolenia Zawodowego Gospodarki Morskiej, oszgm@post.pl
Straż Portowa Sp. z o.o. strazportowa@strazportowa.pl
Bałtycka Akademia Umiejętności bau@bau.edu.pl
MERIDIAN INTERNA TIONAL S.C. jwitt@meridianinternational.pl
Gdyńska Szkoła Morska sdk@am.gdynia.pl
Zespół Szkół Morskich im. Bohaterskich Obrońców Westerplatte w Gdańsku zsmors@tlen.pl
Ośrodek Szkoleniowy Ratownictwa Morskiego Akademii Morskiej w Szczecinie osrmwsm@wsm.szczecin.pl
Ośrodek Szkolenia Zawodowego Gospodarki Morskiej szczecin@oszgm.pl
Ośrodek Szkolenia Morskiego Przy Centrum Kształcenia Zawodowego ckz@uznam.top.pl
Centrum Szkolenia Morskiego „ZENIT” mosmanska@zenit.edu.pl
Studium Doskonalenia Kadr Oficerskich Akademii Morskiej w Szczecinie sdko@wsm.szczecin.pl
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej – Odział Regionalny w Szczecinie wshtwp@wshtwp.szczecin.pl
Zespół Szkół Morskich w Świnoujściu sekretariat@zsm.swi.pl
Policealna Szkoła Morska w Szczecinie psm@am.szczecin.pl
Technikum Morskie w Zespole Szkół Budowy Okrętów w Szczecinie sekretariat@zsbo.szczecin.pl
Krajowa Izba Gospodarcza kig@kig.pl
Krajowa Izba Gospodarki Morskiej kigm@kigm.pl
grupa lotos S.A. lotos@grupalotos.pl

18. Ogólnopolski Związek Zawodowy Oficerów i Marynarzy gdynia@psu-pl.org; szczecin@psu-pl.org;

PKN ORLEN SA zarzad@orlen.pl
Chipolbrok Chińsko-Polskie Towarzystwo Okrętowe S.A. shippinginfo@chipolbrok.com.pl
Polski Związek Maklerów Okrętowych, sz@shipagent.pl
Instytut przemysłu Organicznego ipo@ipo.waw.pl
Baltramp baltramp@baltramp.pl
Północnoatlantycka Organizacja Producentów Sp. Z o.o. paop@paop.org.pl
Rada Interesantów Portu Gdańsk office.gdansk@malteurop.com
Rada Interesantów Portu Gdynia biuro@rip.gdynia.pl
Rada Interesantów Portu Szczecin ripszczecin@wp.pl

6. Wpływ na sektor finansów publicznych

(ceny stałe z 2014 r.)

Dochody ogółem

budżet państwa

JST

pozostałe jednostki (oddzielnie)

Wydatki ogółem

budżet państwa

JST

pozostałe jednostki (oddzielnie)

Saldo ogółem

budżet państwa

JST

pozostałe jednostki (oddzielnie)

Skutki w okresie 10 lat od wejścia w życie zmian [mln zł] 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Łącznie (0-10)

2,85 2,85

Źródła finansowania

Dodatkowe informacje, w tym wskazanie źródeł danych i przyjętych do obliczeń założeń

Budżet państwa, rezerwa celowa

0,25 0,255 0,26 0,267 0,25 0,255 0,26 0,267

0,274 0,28 0,274 0,28

0,287 0,294 0,30 0,287 0,294 0,30

0,308 0,315 0,308 0,315

7. Wpływ na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorców oraz na rodzinę, obywateli i gospodarstwa domowe

Czas w latach od wejścia w życie zmian

Skutki
1 2

3 5 10

Łącznie (0-10)

W ujęciu pieniężnym (w mln zł, ceny stałe z …… r.)

W ujęciu niepieniężnym

Niemierzalne

duże przedsiębiorstwa sektor mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw rodzina, obywatele oraz gospodarstwa domowe (dodaj/usuń)

duże przedsiębiorstwa sektor mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw rodzina, obywatele oraz gospodarstwa domowe

(dodaj/usuń)
Komisja Europejska i

Możliwość kształtowania polityki UE w zakresie szkolnictwa i transportu

5076_

państwa członkowskie UE

morskiego w oparciu o informacje statystyczne dotyczące dokumentów kwalifikacyjnych marynarzy, przekazywane przez państwa członkowskie.

Bezpieczeństwo morskie i ochrona środowiska

Poprawa nadzoru nad stanem technicznym statków morskich oraz wyszkoleniem i kwalifikacjami członków załóg statków morskich, co przyczyni się do zmniejszenia liczby wypadków i incydentów morskich.

5076_

Dodatkowe informacje, w tym wskazanie źródeł danych i przyjętych do obliczeń założeń

Narzędzia informatyczne do przekazywania danych statystycznych zostaną udostępnione państwom członkowskim bezpłatnie przez Komisję Europejską.

Źródła danych i przyjęte założenia: dane i szacunki własne MIiR.

8. Zmiana obciążeń regulacyjnych (w tym obowiązków informacyjnych) wynikających z projektu

5076_

Wprowadzane są obciążenia poza bezwzględnie wymaganymi przez UE (szczegóły w odwróconej tabeli zgodności).

5076_

zmniejszenie liczby dokumentów

zmniejszenie liczby procedur skrócenie czasu na załatwienie sprawy inne:

zwiększenie liczby dokumentów zwiększenie liczby procedur wydłużenie czasu na załatwienie sprawy inne:

5076_

Wprowadzane obciążenia są przystosowane do ich elektronizacji.

tak

nie
nie dotyczy

5076_

Komentarz:
Zwiększenie obciążeń regulacyjnych będzie się wiązało ze zmianami wynikającymi z implementacji dyrektywy 2012/35/UE.
Projektowane zmiany niewdrożeniowe nie będą miały wpływu na zmianę obciążeń regulacyjnych.

9. Wpływ na rynek pracy

Brak wpływu

5076_

10. Wpływ na pozostałe obszary

środowisko naturalne sytuacja i rozwój regionalny inne:

demografia
mienie państwowe

informatyzacja zdrowie

5076_

Omówienie wpływu

Brak wpływu

5076_

11. Planowane wykonanie przepisów aktu prawnego

Zmiana przepisów wykonawczych do ustawy.

5076_

12. W jaki sposób i kiedy nastąpi ewaluacja efektów projektu oraz jakie mierniki zostaną zastosowane?

5076_

Zgodnie z przepisem przejściowym zawartym w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2012/35/UE państwa członkowskie są zobowiązane do implementacji obowiązku przekazywania informacji statystycznych do przepisów krajowych do dnia 4 stycznia 2015 r. W związku z powyższym pierwsze informacje w tym zakresie powinny być przekazane do KE w roku 2016. W rezultacie, w zakresie dyrektywy 2012/35/UE, ewaluacja efektów projektu nastąpi w drodze oceny dokonanej przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) podczas wizyt kontrolnych po 2016 r. mających na celu ocenę wdrożenia postanowień dyrektywy 2008/106/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy.

W zakresie zmian o charakterze niewdrożeniowym miernikiem będzie liczba aktów wykonawczych, które zostaną wydane dzięki zmianom upoważnień ustawowych i innych przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.

5076_

13. Załączniki (istotne dokumenty źródłowe, badania, analizy itp.)

5076_

USTAWA

z dnia………………….

o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz o zmianie innych ustaw1)2)

Art. 1. W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2011 r. Nr 228, poz. 1368, z późn. zm. 3)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 3 w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) polskich morskich wodach wewnętrznych lub na polskim morzu terytorialnym, uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w zakresie przepisów oddziału 2 rozdziału 3 i rozdziału 5 z wyłączeniem art. 86 ust. 3,”;

2) wart.4ust.2otrzymujebrzmienie:
„2. Przepisów ustawy w zakresie monitorowania i informacji o ruchu statków, z

zastrzeżeniem przypadków określonych w ustawie, nie stosuje się do: 1) statków służby państwowej specjalnego przeznaczenia;
2) statków rybackich o długości do 24 m;
3) statków o wartości historycznej o długości do 45 m;

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski, z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich oraz z dnia31 sierpnia 2012 r. o Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich Dz. U. po. 1068).

2) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji następujących dyrektyw Unii Europejskiej:

1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 47),

2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 57),

3) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101),

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1068, z 2013 r. poz. 852 oraz z 2014 r. poz. 609 i 768.

Projekt 09.10.2014

5076_

–2–

4) jachtów rekreacyjnych o długości do 24 m;
5) jachtów komercyjnych o długości do 24 m odpłatnie udostępnianych bez załogi;
6) paliwa na statkach o pojemności brutto (GT) poniżej 1000 jednostek oraz zapasów i

wyposażenia na wszystkich statkach.”;

3) w art. 5:
a) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) jachcie komercyjnym – należy przez to rozumieć statek przeznaczony do celów

sportowych lub rekreacyjnych, w tym używany do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów, w ramach prowadzenia działalności polegającej na:

a) odpłatnym przewozie osób,
b) odpłatnym wykonywaniu rejsów szkoleniowych,
c) odpłatnym udostępnianiu statku w celach połowu organizmów morskich na podstawie sportowego zezwolenia połowowego zgodnie z przepisami o rybołówstwie,
d) odpłatnym udostępnianiu statku obsadzonego załogą,
e) każdym innym odpłatnym udostępnianiu statku, z tym że statek odpłatnie

udostępniony bez załogi nie może być używany do prowadzenia działalności, o której mowa w lit. a-d;”,

b) po pkt 10 dodaje się pkt 10a-10d w brzmieniu:
„10a) długości statku – należy przez to rozumieć 96 % całkowitej długości kadłuba

mierzonej w płaszczyźnie wodnicy równoległej do płaszczyzny podstawowej na wysokości równej 85 % wysokości bocznej lub długość mierzoną od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego w płaszczyźnie tej wodnicy, jeżeli długość ta jest większa;

10b) długości jachtu morskiego – należy przez to rozumieć długość kadłuba mierzoną między skrajnymi punktami kadłuba na rufie i dziobie, z pominięciem części należących do wyposażenia kadłuba, takich jak: ster, bukszpryt, odbojnice, o ile wynosi mniej niż 24 m; jeśli długość jachtu morskiego wynosi 24 m albo powyżej powinna być określona tak jak długość statku, o której mowa w pkt 10a;

10c) pasażerze – należy przez to rozumieć każdą osobę, z wyjątkiem:

–3–

a) kapitana i członków załogi lub innych osób zatrudnionych w jakimkolwiek charakterze na statku lub zaangażowanych na statku dla jego potrzeb,

b) dziecka w wieku poniżej jednego roku;
10d) armatorze – należy przez to rozumieć armatora w rozumieniu ustawy z dnia 18

września 2001 r. Kodeks morski (Dz. U. z 2013 r. poz. 758 i 1014 ) oraz właściciela statku albo organizację lub osobę, taką jak zarządzający statkiem lub czarterujący statek bez załogi, która przejęła od właściciela eksploatację statku, ponosi z tego tytułu odpowiedzialność i wypełnia obowiązki nałożone Kodeksem ISM,”,

c) po pkt 12 dodaje się pkt 12a i 12 b w brzmieniu:
„12a) żegludze krajowej – należy przez to rozumieć żeglugę na obszarach morskich

Rzeczypospolitej Polskiej;
12b) żegludze międzynarodowej – należy przez to rozumieć żeglugę poza obszarami

morskimi Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem żeglugi uprawianej przez statki pasażerskie odbywające żeglugę pomiędzy portami tego samego państwa;”,

d) pkt 24 otrzymuje brzmienie:
„24) Memorandum Paryskim – należy przez to rozumieć międzynarodowe

porozumienie administracji morskich państw Europy i Kanady w sprawie regionalnego systemu portowej kontroli statków obcych bander zawijających do ich portów, podpisane w Paryżu dnia 26 stycznia 1982 r. (Dz. Urz. MIR z 2014 r. poz. 61)”,

e) w pkt 33 dodaje się lit. g w brzmieniu:
„g) Konwencję o pracy na morzu, przyjętą przez Konferencję Ogólną

Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia 23 lutego 2006 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 845), zwaną dalej „Konwencją MLC”;”;

4) art 8. otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na uwadze

charakter wykonywanych zadań administracji morskiej oraz liczbę statków o polskiej

–4–

przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.

2. Zakres upoważnienia oraz warunki współpracy stron określa się w umowie.

3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na uwadze charakter wykonywanych zadań administracji morskiej oraz liczbę statków o polskiej przynależności, może ograniczyć upoważnienie w stosunku do zakresu, o jaki wnioskowała uznana organizacja.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na uwadze przesłanki, o których mowa w ust. 3, oraz liczbę uznanych organizacji już upoważnionych do wykonywania zadań administracji morskiej, może, w drodze decyzji, odmówić upoważnienia uznanej organizacji.

5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może zawiesić upoważnienie uznanej organizacji w przypadku:
1) stwierdzenia, że jej działanie stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa żeglugi i

środowiska morskiego;
2) niespełnienia przez uznaną organizację kryteriów, o których mowa w załączniku nr 1

do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 11);

3) braku statków o polskiej przynależności w rejestrze uznanej organizacji w okresie ostatnich 2 lat.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może cofnąć upoważnienie uznanej organizacji w przypadku:
1) utraty przez uznaną organizację uznania Komisji Europejskiej lub
2) stwierdzenia, że jej działanie stwarza poważne i bezpośrednie zagrożenie dla

bezpieczeństwa żeglugi i środowiska morskiego.

7. Zawieszenie, cofnięcie zawieszenia lub cofnięcie upoważnienia następuje w drodze decyzji.

8. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej informuje niezwłocznie Komisję Europejską oraz właściwe organy państw członkowskich Unii Europejskiej, a także IMO, o zawieszeniu lub cofnięciu upoważnienia uznanej organizacji, przekazując również informacje uzasadniające podjęcie takiej decyzji.

–5–

9. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad uznanymi organizacjami upoważnionymi do wykonywania zadań administracji morskiej.

10. Uznana organizacja upoważniona do wykonywania zadań administracji morskiej przedkłada corocznie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej sprawozdanie z realizacji powierzonych umową zadań.

11. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób i tryb upoważniania, zawieszania i cofnięcie zawieszenia upoważnienia oraz sprawowania nadzoru nad uznanymi organizacjami upoważnionymi do wykonywania zadań administracji morskiej;

2) szczegółowy zakres informacji zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 10;

3) minimalny zakres postanowień umowy zawieranej pomiędzy ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej a uznaną organizacją, zawierającej informacje określone w rezolucji IMO A.739(18)4) w sprawie wytycznych do upoważniania organizacji działających w imieniu administracji

– mając na uwadze konieczność zapewnienia bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane organizacje.”;

5) w art. 9 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej składa co najmniej raz na 7

lat do Sekretarza Generalnego Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) wniosek o przeprowadzenie audytu IMO zgodnie z przepisami IMO dotyczącymi systemu audytu państw członkowskich IMO5). Po przeprowadzeniu audytu minister publikuje jego wyniki na stronie internetowej ministerstwa i nadzoruje usunięcie stwierdzonych uchybień.

4) Rezolucja IMO A.739(18) z dnia 4 listopada 1993 r. – Wytyczne do upoważniania organizacji działających w imieniu administracji (Dz. Urz. MIiR z 2014 r. poz. 62).

5) Rezolucja IMO A.1067(28) – Ramy i procedury systemu audytu państw członkowskich, przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne IMO w dniu 4 grudnia 2013 r. (Dz. Urz. MIiR z 2014 r. poz. …)

5076_

–6–

2. Urzędy, służby i inne podmioty realizujące zadania i obowiązki wynikające z przepisów IMO – Kodeks wdrażania instrumentów IMO6), poddaje się audytowi IMO w zakresie wypełniania tych obowiązków.”;

6) w art. 11:
a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„1. Statek może być używany w żegludze morskiej, jeżeli odpowiada wymaganiom bezpieczeństwa w zakresie jego budowy, stałych urządzeń i wyposażenia oraz warunkom życia i pracy na statku, z zastrzeżeniem ust. 2, określonym w: ”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wymagań określonych w konwencji MLC, dotyczących warunków

zakwaterowania i zaplecza rekreacyjnego, mogą nie spełniać statki, które w dniu 20 sierpnia 2013 r. spełniały wymagania określone w:
1. 1) Konwencji nr 92 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pomieszczenia
  
  załogi na statku (zrewidowanej w 1949 r.), przyjętej w Genewie dnia 18 czerwca
  
  1949 r. (Dz. U. z 1954 r. Nr 44, poz. 202);
2. 2) Konwencji nr 133 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pomieszczenia
  
  załogi na statku (postanowienia uzupełniające), przyjętej w Genewie dnia 30 października 1970 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 107, poz. 512).”,
c) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) określić sposób i warunki uznawania przepisów technicznych wydanych przez

organizację, za spełniające wymagania bezpieczeństwa, mając na uwadze posiadane uznanie Komisji Europejskiej przez tę organizację;”;
7) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Statek wyposażony w urządzenie systemu AIS powinien utrzymywać je w

działaniu ciągłym z wyjątkiem przypadków, w których porozumienia międzynarodowe lub przepisy IMO stanowią o ochronie informacji nawigacyjnej lub gdy kapitan statku

6) Rezolucja IMO A.1070(28) – Kodeks wdrażania instrumentów prawnych IMO, przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne IMO w dniu 4 grudnia 2013 r. (Dz. Urz. MIiR z 2014 r. poz. …).

5076_

–7–
uzna, że utrzymywanie urządzenia systemu AIS w działaniu stanowić będzie zagrożenie

dla bezpieczeństwa lub ochrony statku.”;

8) w art. 17:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Właściwość terytorialną dyrektora urzędu morskiego w zakresie zadań, o których mowa w ust. 1, określają przepisy wydane na podstawie ust. 7.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Świadectwo uznania wydaje się na okres 5 lat na podstawie pozytywnych

wyników kontroli. Świadectwo podlega potwierdzeniu w okresach rocznych w okresie od trzech miesięcy przed do trzech miesięcy po upływie daty rocznicowej.”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze

rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki i tryb uznawania, przedłużania oraz rozszerzania uznania usług

stacji atestacji,
2) szczegółowy sposób sprawowania nadzoru nad stacjami atestacji oraz właściwość

terytorialną dyrektora urzędu morskiego w tym zakresie,
3) wzór świadectwa uznania dla stacji atestacji
– kierując się koniecznością zapewnienia prawidłowego przeprowadzania atestacji urządzeń i wyposażenia statku, z uwzględnieniem wymagań Konwencji SOLAS.”;
9) w art. 20:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W ramach inspekcji państwa bandery statek o polskiej przynależności może podlegać inspekcji:”,

1) wstępnej – przeprowadzanej w celu uzyskania po raz pierwszy certyfikatu wymaganego dla danego statku, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 23 ust. 4;

–8–

2) rocznej – przeprowadzanej w celu potwierdzenia ważności certyfikatu, corocznie w okresie od trzech miesięcy przed upływem daty rocznicowej do trzech miesięcy po tej dacie;
3) pośredniej – przeprowadzanej w celu potwierdzenia ważności certyfikatu, w okresie trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po drugiej lub trzeciej dacie rocznicowej certyfikatu, i zastępującej odpowiednio drugą lub trzecią inspekcję roczną, lub pomiędzy drugą a trzecią datą rocznicową w przypadku statków niepodlegających inspekcjom rocznym;
4) odnowieniowej – przeprowadzanej w związku z upływem ważności certyfikatu w celu wydania nowego certyfikatu, nie wcześniej niż 3 miesiące przed utratą jego ważności i nie później niż w dniu utraty ważności tego certyfikatu;
5) doraźnej – przeprowadzanej w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że statek został uszkodzony lub że nastąpiła zmiana w jego kadłubie, urządzeniach lub wyposażeniu, jeżeli uszkodzenie lub zmiana mogą wpłynąć na stan bezpieczeństwa statku, a także w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że położenie linii ładunkowej statku nie odpowiada wskazaniom zawartym w świadectwie wolnej burty.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Typy i rodzaje statków podlegających poszczególnym rodzajom inspekcji,

określonym w ust. 1, określają, w zależności od ich wielkości i przeznaczenia, przepisy wydane na podstawie art. 23 ust. 4 i 5.”;

10) Art. 22 otrzymuje brzmienie:
„Art. 22. 1. W ramach inspekcji państwa bandery:

1) statek o polskiej przynależności może podlegać audytowi:
a) wstępnemu – przeprowadzanemu w celu wydania certyfikatu zarządzania

bezpieczeństwem lub dokumentu tymczasowego,
b) pośredniemu – przeprowadzanemu w celu potwierdzenia ważności certyfikatu

zarządzania bezpieczeństwem,
c) odnowieniowemu – przeprowadzanemu w celu wydania nowego certyfikatu

zarządzania bezpieczeństwem w związku z upływem jego ważności,

–9–

d) dodatkowemu – przeprowadzanemu w celu dodatkowej weryfikacji funkcjonowania systemu zarządzania bezpieczeństwem w okresach pomiędzy audytami;

2) armator statku, o którym mowa w pkt 1, może podlegać audytowi:
a) wstępnemu – przeprowadzanemu w celu wydania dokumentu zgodności lub

dokumentu tymczasowego,
b) rocznemu – przeprowadzanemu w celu potwierdzenia ważności dokumentu

zgodności, corocznie, w okresie od trzech miesięcy przed upływem daty

rocznicowej do trzech miesięcy po tej dacie,
c) odnowieniowemu – przeprowadzanemu w celu wydania nowego dokumentu

zgodności w związku z upływem jego ważności,
d) dodatkowemu – przeprowadzanemu w celu dodatkowej weryfikacji

funkcjonowania systemu zarządzania bezpieczeństwem w okresach pomiędzy

audytami;
2. Typy i rodzaje statków podlegających audytom, określonym w ust. 1 pkt 1, w

zależności od ich wielkość i przeznaczenia, oraz rodzaje audytów określonych w ust. 1 pkt 2, którym podlega armator statku, określają przepisy wydane na podstawie art. 23 ust. 4 i 5.

3. Audyt dodatkowy może być przeprowadzony również po zatrzymaniu statku, w celu weryfikacji wykrytych uchybień oraz ustalenia przyczyn ich powstania.”;

11) po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
„Art. 22a. 1. Jacht morski może być eksploatowany w oparciu o opracowaną przez

armatora instrukcję bezpieczeństwa jachtu morskiego.
2. Elementy, jakie powinna zawierać instrukcja oraz wytyczne dotyczące jej

sporządzania oraz stosowania określą przepisy wydane na podstawie art. 23 ust. 5.
3. Organ inspekcyjny sprawdza, czy eksploatowanie jachtu w oparciu o instrukcję bezpieczeństwa zapobiega lub zmniejsza do akceptowalnego poziomu ryzyko wystąpienia zagrożeń zidentyfikowanych w związku z prowadzoną na jachcie

działalnością lub uprawianą żeglugą.”;
12) w art. 23:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

– 10 –
„1a. W przypadku nie zgłoszenia statku do inspekcji w terminie lub negatywnego

wyniku inspekcji certyfikat traci ważność.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze

rozporządzenia:

1) terminy, tryb i zakres przeprowadzania poszczególnych rodzajów inspekcji

jachtów morskich, w zależności od rodzaju i długości jachtu oraz eksploatoatacji w

oparciu o zatwierdzoną przez armatora instrukcję bezpieczeństwa,
2) elementy, które powinna zawierać instrukcja bezpieczeństwa oraz wytyczne

dotyczące jej opracowania oraz stosowania,
3) sposób weryfikowania przez organ inspekcyjny prawidłowości opracowania i

stosowania instrukcji bezpieczeństwa,
4) wzór karty bezpieczeństwa jachtu morskiego,

– kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa jachtów morskich, z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych oraz przepisów Unii Europejskiej w zakresie wymagań dotyczących państwa bandery.”;

13) w art. 26:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Podmiot ubiegający się o upoważnienie do przeprowadzania przeglądów jachtów komercyjnych powinien posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej obejmujące prowadzenie działalności w zakresie przeglądów technicznych na kwotę nie mniejszą niż 1.000.000 PLN.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej cofa upoważnienie, jeżeli

podmiot nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 2 i 2a.”;
14) w art. 28:
a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„1. W przypadku zmiany przynależności statku o długości 24 m lub powyżej, z obcej na polską, dyrektor urzędu morskiego:”,

– 11 –

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Izba morska, w ramach postępowania rejestrowego statku o obcej

przynależności o długości 24 m lub powyżej, przed wpisem do polskiego rejestru okrętowego informuje właściwego dyrektora urzędu morskiego o przyjęciu wniosku o dokonanie wpisu statku do rejestru, w celu umożliwienia dyrektorowi urzędu morskiego dokonania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2. Wpisu statku do rejestru dokonuje się na podstawie decyzji dyrektora urzędu morskiego stwierdzającej spełnienie przez statek warunków technicznych wymaganych do wpisania statku do rejestru.”;

15) w art. 43 ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. W przypadku, gdy decyzja, o której mowa w ust. 6, podejmowana jest z

powodu niespełniania przez statek przepisów IMO7) w sprawie programu rozszerzonych inspekcji w odniesieniu do przeglądów masowców i zbiornikowców albo w zakresie dokumentacji statku, albo z powodu wad konstrukcyjnych lub uchybień w tym zakresie, organ inspekcyjny może wymagać przeprowadzenia koniecznych pomiarów grubości poszycia kadłuba statku zanim statek opuści port, w którym został zatrzymany.”;
16) Art. 60 otrzymuje brzmienie:
„Art. 60. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji

Europejskiej szczegółowe informacje dotyczące liczby inspektorów inspekcji państwa portu, wymagane przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi funkcjonowania inspekcji państwa portu, w okresach określonych tymi przepisami.”;
17) w art. 62 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Kwalifikacje członków załóg statków morskich muszą odpowiadać

wymaganiom określonym w:

1) Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy,

wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzonej w Londynie

7) Rezolucja IMO A.1049(27) – Międzynarodowy kodeks rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych, 2011 (Kodeks ESP, 2011) przyjętą przez Zgromadzenie IMO w dniu 30 października 2011 r. (Dz. Urz. MIiR z 2014 r. poz. …).

5076_

– 12 –

dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202, z późn. zm.8)), zwanej

dalej „Konwencją STCW”;

2) Konwencji SOLAS;
3) Konwencji MLC;
4) przepisach ustawy.

2. Kwalifikacje członków załóg statków morskich w zakresie ochrony żeglugi

nieobjęte Konwencją STCW regulują przepisy o ochronie żeglugi i portów morskich.”;

18) w art. 64:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Obowiązek posiadania co najmniej wykształcenia średniego nie dotyczy osób ubiegających się o najniższe dyplomy w żegludze krajowej i w rybołówstwie morskim.”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Cudzoziemiec może ubiegać się o polski dyplom lub świadectwo jeżeli spełnia

wymagania, o których mowa w ust. 1.”;
19) w art. 68 dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu:

„3) wzory zaświadczeń o pełnieniu wachty nawigacyjnej lub maszynowej, wzór

zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, o którym mowa art. 64 ust. 1 pkt 3 , wzór zaświadczenia o odbyciu praktyki pływania i wzór zaświadczenia o zaliczeniu książki praktyk,

4) uprawnienia zawodowe wynikające z poszczególnych dokumentów kwalifikacyjnych”;

20) art. 69 otrzymuje brzmienie:
„Art. 69. 1. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji niezbędnych do zajmowania

stanowisk na jachtach komercyjnych, za wyjątkiem jachtów komercyjnych odpłatnie udostępnianych bez załogi, są:

8) Zmiany wymienionej Konwencji zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 286 oraz z 2013 r. poz.1092.

5076_

– 13 –

1) dokumenty kwalifikacyjne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37a ust. 15 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej albo
2) dokumenty kwalifikacyjne, o których mowa w art. 63 pkt 1, 2 i 5.
2. Oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 1, członkowie załóg jachtów

komercyjnych powinni posiadać świadectwa przeszkolenia według Konwencji STCW wydane, w zależności od stanowiska oraz długości i rodzaju jachtu, na podstawie

przepisów art. 70 ust. 4.”;

21) w art. 70:
a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. W celu uzyskania dyplomu lub świadectwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, niezbędne jest odbycie szkolenia lub przeszkolenia, a w przypadku dyplomu, dodatkowo, praktyki pływania i zdanie egzaminu kwalifikacyjnego przed Centralną Morską Komisją Egzaminacyjną.

3. Szkolenia i przeszkolenia, o których mowa w ust. 2, są prowadzone przez ośrodki uznane i nadzorowane w zakresie spraw objętych postanowieniami Konwencji STCW oraz ustawy przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, posiadające odpowiednią bazę szkoleniową i wykwalifikowaną kadrę oraz certyfikat systemu zarządzania jakością.”,

b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) ramowe programy szkoleń i przeszkoleń,”;

22) w art. 71:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dokumenty, o których mowa w art. 63, art. 70 ust. 1 oraz art. 78 ust. 2, wydaje, w drodze decyzji, dyrektor urzędu morskiego po złożeniu przez ubiegających się o uzyskanie tych dokumentów:

1) zaświadczenia o zdaniu odpowiedniego egzaminu albo dyplomu ukończenia

uczelni, o której mowa w art. 74 ust. 2 pkt 1 lub 2;
2) zaświadczeń o ukończeniu szkoleń i praktyk pływania, jeżeli są wymagane;
3) świadectwa przeszkolenia;
4) potwierdzenia spełnienia wymagań, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 2.”,

– 14 –

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor urzędu morskiego, w

porozumieniu z przewodniczącym Centralnej Morskiej Komisji Egzaminacyjnej, może wyrazić zgodę na uzyskanie dokumentu, o którym mowa w art. 63 ust. 1 lub 2, przez osobę, której rodzaj praktyki pływania w danej specjalności nie odpowiada ściśle określonym wymaganiom dotyczącym praktyki do uzyskania tego dokumentu, jeżeli okres posiadanej praktyki pływania jest nie krótszy od wymaganego.

1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się przy ubieganiu się o dyplom kapitana żeglugi wielkiej na statkach o pojemności brutto (GT) 3000 jednostek i powyżej oraz starszego oficera mechanika na statkach o mocy maszyn głównych 3000 kW i powyżej.”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Zaświadczenie o ukończeniu szkolenia jest ważne przez okres 5 lat od dnia

ukończenia szkolenia.
2b. W przypadku dyplomów ukończenia uczelni, o których mowa w art. 74 ust. 2

pkt 1 lub 2, na kierunkach i w specjalnościach wskazanych w certyfikacie uznania, o którym mowa w art. 75 ust. 8, potwierdzających ukończenie szkolenia na poziomie zarządzania, szkolenie to jest ważne przez okres 7 lat od dnia ukończenia uczelni.”;

23) w art. 74:
a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Morskimi jednostkami edukacyjnymi są:
1) uczelnie morskie w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o

szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572 , z późn. zm.9)),
2) uczelnie inne niż określone w pkt 1, wydziały lub struktury międzywydziałowe

uczelni,
3) szkoły ponadgimnazjalne, placówki kształcenia praktycznego, dokształcania i

doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, w tym ośrodki prowadzące działalność szkoleniową w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub państwach trzecich

9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 84, poz. 455, z 2012 r. poz. 742 i 1544, , z 2013 r. poz. 675, 829, 1588 i 1650, oraz z 2014 r. poz. 7, 768, 821, 1004 i 1146.

5076_

– 15 –

– uznane przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
3. Morską jednostkę edukacyjną uznaje się, jeżeli jej programy szkoleń, baza

szkoleniowa oraz kwalifikacje kadry odpowiadają wymaganiom określonym w Konwencji STCW, a także jeżeli posiada ważny certyfikat systemu zarządzania jakością oraz rejestruje szkolenia w systemie kontrolno-informacyjnym dla portów polskich (PHICS).”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na uwadze

integralność szkolenia teoretycznego i praktycznego na poziomie operacyjnym może określić, w drodze rozporządzenia, wzory książek praktyk w dziale pokładowym i maszynowym.”;

24) w art. 75:
a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Za przeprowadzenie audytów, o których mowa w ust. 1, oraz za wydanie certyfikatów, o których mowa w ust. 8, pobiera się opłaty w wysokości określonej w załączniku do ustawy. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.”,

b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Uznanie, zmiana zakresu uznania oraz odnowienie ważności uznania

podmiotów, o których mowa w ust. 1, potwierdza się wydaniem certyfikatu uznania lub certyfikatu zmiany zakresu uznania.”,

c) po ust.8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
„8a. Potwierdzenie uznania, wymaga formy pisemnej.”;
25) w art. 76:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W audytach, o których mowa w art. 75 ust. 1 i 2, mogą uczestniczyć obserwatorzy wskazani przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

– 16 –

„2. Na listę wpisuje się osoby posiadające wiedzę z zakresu zagadnień objętych Konwencją STCW, kwalifikacje i doświadczenie w zakresie prowadzenia audytów, podając ich imię i nazwisko. ”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu:
„2a. Wydatki na wynagrodzenia, koszty przejazdu i pobytu audytorów i ekspertów

w związku z przeprowadzaniem audytów, o których mowa w art. 75 ust. 1 i 2, przeprowadzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponoszone są z budżetu urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

2b. Wydatki na wynagrodzenia audytorów i ekspertów, w związku z przeprowadzaniem audytów, o których mowa w art. 75 ust. 1 i 2, przeprowadzonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponoszone są z budżetu urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

2c. Koszty przejazdu i pobytu audytorów i ekspertów, w związku z przeprowadzaniem audytów, o których mowa w art. 75 ust. 1 i 2, przeprowadzonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponoszone są przez morską jednostkę edukacyjną podlegającą audytowi.”,

d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. W pracach zespołu audytującego mogą uczestniczyć eksperci wskazani przez

ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
3b. Audytorom i ekspertom za przeprowadzenie audytu przysługuje

wynagrodzenie.”,

e) w ust. 4:
− pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) warunki i tryb uznawania, zmiany zakresu, potwierdzania uznania, odnawiania, zawieszania i cofania uznania morskich jednostek edukacyjnych”;

− dodaje się pkt 4 – 6 w brzmieniu:
„4) wysokość i warunki wynagradzania członków zespołu audytującego oraz

ekspertów, w zależności od zakresu przeprowadzanego audytu,

– 17 –

5) warunki prowadzenia poszczególnych szkoleń i przeszkoleń oraz wymagania wstępne do przyjęcia na niektóre szkolenia i przeszkolenia,

6) warunki do przeprowadzania egzaminów praktycznych w morskich jednostkach edukacyjnych”;

26) w art. 77:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W skład komisji wchodzą przewodniczący Komisji, dwóch zastępców przewodniczącego komisji, przewodniczący zespołów egzaminacyjnych oraz egzaminatorzy-członkowie zespołów egzaminacyjnych.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Egzaminy mogą być przeprowadzane przez egzaminatorów wpisanych na listę

egzaminatorów prowadzoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej. Na listę wpisuje się osoby posiadające wiedzę w zakresie Konwencji STCW z określonej funkcji objętej egzaminem, albo zagadnień dotyczących pilotażu morskiego, oraz doświadczenie w zakresie szkolenia. Na liście zamieszcza się imię i nazwisko egzaminatora oraz zakres uprawnień egzaminacyjnych.

4. Egzaminy przeprowadza zespół egzaminacyjny, wskazywany przez przewodniczącego Komisji lub jego zastępcę. Członków zespołu egzaminacyjnego, w tym przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego i wiceprzewodniczącego zespołu egzaminacyjnego, wskazuje się spośród osób umieszczonych na liście egzaminatorów. Członkom zespołu egzaminacyjnego oraz obsłudze administracyjnej egzaminu, za udział w przeprowadzeniu egzaminu, przysługuje wynagrodzenie.”,

c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
„4a. Egzaminy dla cudzoziemców Komisja może przeprowadzać w języku

angielskim.
4b. Egzaminy praktyczne Komisja może przeprowadzać w morskich jednostkach

edukacyjnych uznanych w zakresie możliwości przeprowadzania egzaminów praktycznych, mając na uwadze wymagania egzaminacyjne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 74 ust. 4.”,

– 18 –

d) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej zapewnia środki na działanie

Komisji i jej obsługę, w szczególności na wynagrodzenia dla przewodniczącego Komisji i zastępców przewodniczącego Komisji, tworzenie i utrzymanie banku pytań egzaminacyjnych oraz na wyposażenie techniczne Komisji.”,

e) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:
„9a. Dyrektor urzędu morskiego, właściwy dla miejsca przeprowadzania egzaminu,

zapewnia obsługę administracyjną i finansowo-księgową, w tym obsadę osobową sekretariatów Komisji w urzędach morskich oraz środki na korzystanie z infrastruktury egzaminacyjnej.”,

f) ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, kierując się koniecznością

zapewnienia właściwego poziomu wyszkolenia i sprawnego przeprowadzania egzaminów oraz zapewnienia wysokiego poziomu kształcenia kadr morskich, w szczególności zgodnie z postanowieniami Konwencji STCW, określi, w drodze rozporządzenia, kryteria, którym powinni odpowiadać kandydaci na przewodniczącego Komisji i jego zastępców oraz egzaminatorów, sposób sporządzania i aktualizacji listy egzaminatorów, w tym skreślania egzaminatorów z tej listy, a także tryb i sposób przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych oraz wysokość i warunki wynagradzania członków zespołu egzaminacyjnego i obsługi administracyjnej egzaminu, w zależności od liczby osób przystępujących do egzaminu lub czasu jego przeprowadzania.”;

27) art. 78 otrzymuje brzmienie:
„Art. 78. 1. Wymagane przepisami międzynarodowymi dodatkowe szkolenia dla

osób z sektora gospodarki morskiej mogą odbywać się w morskich jednostkach edukacyjnych.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, mając na uwadze przepisy międzynarodowe w zakresie szkoleń dla osób z sektora gospodarki morskiej oraz potrzeby właściwego przygotowania do pracy, może określić, w drodze rozporządzenia, ramowe programy tych szkoleń, wymagania wstępne oraz warunki zaliczeń, a także wzory dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia.”;

– 19 –

28) w art. 82 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Dyrektorzy urzędów morskich, za pośrednictwem Dyrektora Urzędu

Morskiego w Szczecinie, przekazują Komisji Europejskiej w formie elektronicznej dane statystyczne dotyczące dokumentów kwalifikacyjnych wydawanych przez polską administrację morską, zarejestrowane do dnia 31 grudnia poprzedniego roku, w zakresie:

1) dyplomów, obejmujące: numer identyfikacyjny marynarza, nazwisko marynarza, datę urodzenia marynarza, narodowość marynarza, płeć marynarza, numer dyplomu, uprawnienia wynikające z dyplomu, datę wydania lub datę ostatniego odnowienia, datę ważności, status dyplomu i ograniczenia;

2) świadectw, obejmujące: numer identyfikacyjny marynarza, nazwisko marynarza, datę urodzenia marynarza, narodowość marynarza, płeć marynarza, numer świadectwa, uprawnienia wynikające ze świadectwa, datę wydania lub datę ostatniego odnowienia, datę ważności i status świadectwa;

3) potwierdzeń uznania, obejmujące: numer identyfikacyjny marynarza, nazwisko marynarza, datę urodzenia marynarza, narodowość marynarza, płeć marynarza, administrację wydającą potwierdzany dyplom, numer oryginalnego dyplomu, numer potwierdzenia uznania, uprawnienia wynikające z dyplomu, datę wydania lub datę ostatniego odnowienia, datę ważności, status potwierdzenia uznania i ograniczenia.”;
29) w art. 84 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z Ministrem

Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych może, w drodze rozporządzenia, wydać przepisy regulujące ruch statków na morskich wodach wewnętrznych, mając na uwadze szczególne względy bezpieczeństwa żeglugi na tych akwenach.”;
30) w art. 86 po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:
„3a. W przypadkach, w których cechy konstrukcyjne statku nie pozwalają na

zastosowanie wymagań określonych przepisami wydanymi na podstawie ust. 3, możliwe jest zwolnienie statku z tych wymagań albo wyrażenie zgody na zastosowanie środków

– 20 –

równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji statku, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rejon lub warunki żeglugi, a poziom bezpieczeństwa żeglugi nie zostanie zmniejszony.

3b. Zwolnienie lub wyrażenie zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji statku następuje na wniosek armatora, w drodze decyzji.

3c. Organem właściwym do wydania decyzji w pierwszej instancji jest dyrektor urzędu morskiego. Do postępowań, o których mowa w ust. 3a, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 poz. 267 oraz z 2014 poz. 183).

3d. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki oraz tryb zwolnienia albo wyrażenia zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji statku, mając na uwadze potrzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa żeglugi.”;

31) w art. 87 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Kapitan statku, w tym statku służby państwowej specjalnego przeznaczenia,

statku rybackiego o długości do 24 m, statku o wartości historycznej o długości do 45 m, jachtu morskiego oraz statku żeglugi śródlądowej jest obowiązany zgłosić kapitanowi portu wejście lub wyjście z portu wraz z informacją dotyczącą identyfikacji statku, celu podróży, portu zawinięcia oraz liczby osób na pokładzie, zgodnie z przepisami wydanymi przez właściwego dyrektora urzędu morskiego na podstawie art. 84 ust. 2.”;
32) w art. 88 ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) mają wpływ na bezpieczeństwo statku, takich jak: kolizje, pożar, wejście na

mieliznę, uszkodzenia lub wadliwe działanie urządzeń statku, zalanie lub przesunięcie ładunku, uszkodzenia kadłuba lub elementów konstrukcyjnych statku;”;
33) art. 100 otrzymuje brzmienie:
„Art. 100. 1. Przed rozpoczęciem załadunku oleju luzem, w rozumieniu załącznika

1 do Konwencji MARPOL, a także przed rozpoczęciem bunkrowania paliwa na statek,

– 21 –

załadowca jest obowiązany dostarczyć kapitanowi kartę danych bezpieczeństwa, zwaną dalej „kartą MSDS”, zawierającą istotne dane dotyczące charakterystyki bezpieczeństwa danego produktu olejowego.

2. Karta MSDS powinna zawierać informacje określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniającego dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. Urz. UE L 396 z 30.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.).

3. Przy wypełnianiu karty MSDS mają zastosowanie Zalecenia IMO zawarte w Rezolucji MSC.286(86) z dnia 5 czerwca 2009 r.11);

34) w art. 107:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Usługi pilotowe w pilotażu obowiązkowym lub dobrowolnym mogą być wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające kwalifikacje pilota morskiego potwierdzone odpowiednim dokumentem.”,

b) ust. 6-9 otrzymują brzmienie:
„6. Szkolenie pilotów morskich, kandydatów na pilotów morskich i praktykę

pilotową prowadzi stacja pilotowa lub ośrodek szkolenia pilotów morskich, uznane przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

7. Naboru kandydatów na szkolenia na pilotów morskich i praktyki pilotowe dokonuje właściwy dyrektor urzędu morskiego w porozumieniu ze stacją pilotową i

11) Zalecenia IMO, o których mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia, zostały podane do publicznej wiadomości w obwieszczeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie podania do publicznej wiadomości niektórych przepisów Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) dotyczących bezpieczeństwa morskiego (Dz. Urz. MTBiGM Nr 2, poz. 9).

5076_

– 22 –

organizacją społeczno-zawodową pilotów, uwzględniając natężenie ruchu statków oraz stan osobowy pilotów morskich w danym rejonie.

8. Stację pilotową lub ośrodek szkolenia pilotów morskich uznaje się w zakresie szkolenia na pilotów morskich morskich, jeżeli ich program szkolenia, baza szkoleniowa oraz kwalifikacje kadry zapewniają należyte wyszkolenie pilotów morskich.

9. Uznania, o którym mowa w ust. 6, dokonuje się na okres 4 lat, po przeprowadzeniu audytu. Uznanie potwierdza się wydaniem certyfikatu uznania.”;

35) w art. 107a:
a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Za przeprowadzenie audytów, z wyjątkiem audytów dodatkowych, pobiera się opłaty w wysokości 50% kwoty określonej w pkt 11.1, 11.3 i 11.4 części III „Opłaty za egzaminy i audyty” załącznika do ustawy. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.”,

b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Za wydanie certyfikatu, o którym mowa w art. 107 ust. 9, pobiera się opłatę w wysokości określonej w załączniku. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.”;
36) art. 107b otrzymuje brzmienie:
„Art. 107b. 1. Kwalifikacje pilotów morskich w zakresie ochrony żeglugi, regulują

przepisy o ochronie żeglugi i portów morskich.
2. Nadzór nad pilotażem obowiązkowym na obszarze portów morskich, morskich

wód wewnętrznych i morza terytorialnego, w zakresie niezbędnym do zapewnienia bezpieczeństwa morskiego, sprawuje dyrektor urzędu morskiego właściwy dla tego obszaru, prowadząc w szczególności listę pilotów.

3. Nadzór nad pilotażem dobrowolnym, polegającym w szczególności na pilotowaniu statków na morzu terytorialnym i pozostałych akwenach Morza Bałtyckiego (pilotaż pełnomorski) w zakresie niezbędnym do zapewnienia bezpieczeństwa morskiego sprawuje Dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni lub Dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie.

4. Właściwy dyrektor urzędu morskiego, jeżeli wymagają tego warunki bezpieczeństwa morskiego, wprowadza na obszarze portów morskich i morskich wód

– 23 –

wewnętrznych, w drodze zarządzenia, pilotaż obowiązkowy, określając warunki korzystania z usług pilota i zwolnienia z pilotażu obowiązkowego.

5. Dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni lub Dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie, jeżeli wymagają tego warunki bezpieczeństwa morskiego na morzu terytorialnym lub pozostałych akwenach Morza Bałtyckiego, może wprowadzić, w drodze zarządzenia, pilotaż pełnomorski, określając warunki korzystania z usług pilota posiadającego uprawnienia pilotowe w pilotażu pełnomorskim.

6. Właściwy dyrektor urzędu morskiego w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, ze względu na utrudnienia nawigacyjne, może wprowadzić, w drodze zarządzenia, pilotaż obowiązkowy na morzu terytorialnym, określając sposób i warunki korzystania z usług pilota i zwolnienia z pilotażu, obowiązkowego, kierując się względami bezpieczeństwa żeglugi.

7. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne pilota morskiego,
2) warunki wymagane do uzyskania szczególnych uprawnień pilotowych,
3) warunki wymagane do uzyskania i odnawiania dokumentów kwalifikacyjnych i

dokumentów potwierdzających szczególne uprawnienia pilotowe oraz wzory tych

dokumentów,
4) wymagania egzaminacyjne dla uzyskania oraz odnowienia dokumentu

stwierdzającego uzyskanie kwalifikacji pilota morskiego,
5) wymagania egzaminacyjne dla uzyskania zwolnienia z pilotażu obowiązkowego,
6) programy szkoleń pilotów morskich, kandydatów na pilotów morskich i praktyk

pilotowych,
7) warunki i tryb naboru na szkolenia na pilotów morskich i praktyki pilotowe,
8) warunki i tryb uznawania, potwierdzania, odnawiania, zawieszania, cofania

uznania oraz przeprowadzania audytów stacji pilotowych i ośrodków szkolenia pilotów morskich oraz wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry,
9) sposób sprawowania nadzoru nad pilotażem przez dyrektora urzędu morskiego, w tym zakres danych umieszczanych na liście pilotów

– mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi na obszarze portów morskich, morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i pozostałych

– 24 –

akwenach Morza Bałtyckiego oraz potrzebę zapewnienia prawidłowej realizacji usług pilotowych.”;

37) w art. 110:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Jachty komercyjne inne niż jachty komercyjne odpłatnie udostępniane bez załogi powinny obowiązkowo posiadać ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej prowadzącego jacht oraz ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków dla wszystkich osób na pokładzie.”,

b) dodaje się ust. 4a i 4b:
„4a. W przypadkach, w których cechy konstrukcyjne jachtu morskiego nie

pozwalają na zastosowanie wymagań określonych przepisami wydanymi na podstawie ust. 4, możliwe jest zwolnienie jachtu z tych wymagań albo wyrażenie zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji jachtu, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rejon lub warunki żeglugi, a poziom bezpieczeństwa żeglugi nie zostanie zmniejszony.

4b. Zwolnienie lub wyrażenie zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji jachtu morskiego następuje na wniosek armatora, w drodze decyzji.

4c. Organem właściwym do wydania decyzji w pierwszej instancji jest dyrektor urzędu morskiego. Do postępowań, o których mowa w ust. 3a, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 poz. 267 oraz z 2014 poz. 183).

4d. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki oraz tryb zwolnienia albo wyrażenia zgody na zastosowanie środków równoważnych w zakresie wyposażenia i konstrukcji jachtu morskiego, mając na uwadze potrzebę zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa żeglugi.”;
38) art. 111 otrzymuje brzmienie:
„Art. 111. Statki żeglugi śródlądowej mogą uprawiać żeglugę na wodach morskich

po spełnieniu dodatkowych wymagań w zakresie bezpiecznego uprawiania żeglugi,

– 25 –

dotyczących w szczególności środków ratunkowych, sprzętu sygnałowego i ochrony przeciwpożarowej oraz kwalifikacji załogi, określonych, w drodze zarządzenia, przez dyrektora urzędu morskiego właściwego dla rejonu uprawianej żeglugi.”;

39) art. 114 otrzymuje brzmienie:
„Art. 114. Każdy, kto uzyska wiadomość o zagrożeniu życia ludzkiego na morzu,

ma obowiązek niezwłocznego poinformowania o tym Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, organów administracji morskiej, jednostek Marynarki Wojennej, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej bądź jednostek Policji.”;
40) w art. 121:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Przy ministrze właściwym do spraw gospodarki morskiej działa rada, będąca jego organem opiniodawczo-doradczym w sprawach związanych z poszukiwaniem i ratowaniem życia na morzu oraz zwalczaniem zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego, zwana dalej „Radą SAR”.

2. W skład Rady SAR wchodzą przedstawiciele jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 118 ust. 1, przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, ministra właściwego do spraw administracji publicznej, Państwowej Komisji Badania Wypadków Morskich oraz dyrektor Służby SAR.”,

b) w ust. 6:
− pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) opiniowanie propozycji rodzajów oraz ilości sił i środków przydatnych do akcji poszukiwawczych i ratowniczych podejmowanych we współdziałaniu ze Służbą SAR oraz opiniowanie projektów Planu SAR oraz Krajowego Planu Zwalczania Zagrożeń i Zanieczyszczeń Środowiska Morskiego;”,

− po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) opiniowanie propozycji zadań wykonywanych przez Służbę SAR i

jednostki współdziałające w ramach Krajowego Planu Zwalczania Zagrożeń i Zanieczyszczeń Środowiska Morskiego;”;

– 26 –

41) w art. 126 pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) przewożenia statkiem przedmiotów o masie brutto co najmniej tysiąca

kilogramów”;
42) załącznik do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej ustawy.

Art. 2. W ustawie z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 2013 r. poz. 758

i poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 23 § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Statek, o którym mowa w art. 73, wpisuje się do rejestru okrętowego na

wniosek właściciela lub wszystkich współwłaścicieli, a w przypadku statków zmieniających przynależność z obcej na polską, o długości 24 m lub powyżej, dodatkowo po przedstawieniu decyzji dyrektora urzędu morskiego o spełnieniu przez statek warunków technicznych wymaganych do uzyskania wpisu do rejestru.”;
2) art. 227 otrzymuje brzmienie:
„Art. 227. Usługa pilotowa może być świadczona tylko przez pilota wpisanego na

listę pilotów. Na liście pilotów mogą znajdować się osoby posiadające ważne dokumenty potwierdzające kwalifikacje i uprawnienia pilotowe. Listy pilotów prowadzą dyrektorzy urzędów morskich.”;
3) w art. 229:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Świadczenie usług pilotowych w pilotażu obowiązkowym lub dobrowolnym organizują i koordynują stacje pilotowe.”,

b) po §1 dodaje się §1a w brzmieniu:
„§ 1a. Stacja pilotowa jest zorganizowanym, w określonej części polskich

morskich wód wewnętrznych (rejonie pilotowym) lub na morzu terytorialnym i pozostałych akwenach Morza Bałtyckiego w przypadku dobrowolnego pilotażu pełnomorskiego, zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym

– 27 –

do świadczenia usług pilotowych za pomocą osób posiadających kwalifikacje pilota morskiego.”,

c) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Stację pilotową tworzy i znosi, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw

gospodarki morskiej, w przypadku:
1) pilotażu obowiązkowego – na wniosek dyrektora urzędu morskiego właściwego dla

określonego rejonu pilotowego,
2) pilotażu dobrowolnego – na wniosek Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni lub

Dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie
– określając wymagania, jakie powinna spełniać stacja pilotowa, mając na uwadze

określony rejon pilotowy oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi w tym rejonie lub na morzu terytorialnym i pozostałych akwenach Morza Bałtyckiego, a także potrzebę zapewnienia prawidłowej realizacji usług pilotowych.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich (Dz. U. Nr 171, poz. 1055 oraz z 2013 r. poz. 852) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4:
a) w pkt 1 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) zatwierdzania oceny stanu ochrony obiektu portowego oraz poprawek do tej oceny,

o których mowa w art. 20 ust. 4a pkt 1,”,
b) w pkt 8 lit. d otrzymuje brzmienie:
„d) opracowania oceny stanu ochrony portu lub obiektu portowego oraz zatwierdzania

poprawek do oceny stanu ochrony obiektu portowego w przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 4a pkt 2,”;

2) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. PFSO jest obowiązany informować regionalny punkt kontaktowy i właściwego

oficera ochrony portu o zdarzeniach i przesłankach mogących wpłynąć na ochronę obiektu portowego i portu, w tym w szczególności o wystąpieniu sytuacji zagrożenia lub prawdopodobieństwie wystąpienia sytuacji zagrożenia, które mogą wpływać na zmianę poziomu ochrony w obiekcie portowym lub porcie.”;

– 28 –

3) w art. 20 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Poprawki do oceny stanu ochrony obiektu portowego zatwierdza:

1) minister właściwy do spraw gospodarki morskiej – jeżeli wprowadzone poprawki obejmują zmianę:

a) nazwy obiektu portowego,
b) przedmiotu działalności obiektu portowego,
c) własności obiektu portowego,
d) podmiotu zarządzającego obiektem portowym, f) lokalizacji i granic obiektu portowego.

2) dyrektor właściwego urzędu morskiego – w przypadku poprawek, innych niż wymienione w pkt 1.”;

4) w art. 26 dodaje się pkt 6 w brzmieniu:
„6) zakazać statkowi cumowania przy obiekcie portowym nieposiadającym

potwierdzenia zgodności obiektu portowego.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 31 sierpnia 2012 r. o Państwowej Komisji Badania Wypadków

Morskich (Dz. U. poz. 1068) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 15 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) w których uczestniczyły wyłącznie:

a) inne, niż określone w pkt 1 lit. a, statki pełniące wyłącznie specjalną służbę państwową lub eksploatowane przez państwo w celach niehandlowych,
b) statki rybackie o długości całkowitej do 15 m,
c) jachty rekreacyjne,
d) statki i obiekty pływające wchodzące w skład zespołu holowniczego, inne niż

statek holujący

– z wyjątkiem bardzo poważnych wypadków;”;

2) w art. 49 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

– 29 –

„2) środkami rejestracji obrazu lub dźwięku albo materiałami lub informacjami mogącymi pomóc w ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku lub incydentu morskiego”;

3) w art. 51 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) nie udostępnia Komisji, na jej żądanie, środków, materiałów lub informacji, o

których mowa w art. 49 i 50, ”.

Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 17 ust. 7, art. 76 ust. 4, art. 77 ust. 10, art. 78 ust. 2, art. 107b ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art.1 pkt 8 lit. c, art. 1 pkt 24 lit. d, art. 1 pkt 26, art. 1 pkt 27, art. 1 pkt 35 niniejszej ustawy.

Art. 6. Dokumenty wydane na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 1 zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

Art. 7. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 8. Upoważnienia do wykonywania zadań administracji morskiej wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

Art. 9 Przepis art. 1 pkt 22 lit. c stosuje się do dokumentów wydanych po dniu 1 stycznia 2017 r.

Art. 10 Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) przepisów art. 1 pkt 23 w zakresie rejestrowania szkoleń przez morską jednostkę edukacyjną w systemie kontrolno-informacyjnym dla portów polskich (PHICS), który

wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.;
2) art. 1 pkt 28, który wchodzi w życie z dniem 4 stycznia 2015 r.

– 30 –

Załącznik do ustawy z dnia … o zmianie ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz o zmianie innych ustaw

„I. OPŁATY ZA PRZEPROWADZENIE INSPEKCJI I WYSTAWIENIE CERTYFIKATÓW
1. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu bezpieczeństwa statku pasażerskiego:

1.1. Statki o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 1200 PLN
1.2. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek do 2000 jednostek – 1600 PLN
1.3. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 2000 jednostek do 10 000 jednostek – 2400

PLN
1.4. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 10 000 jednostek do 30 000 jednostek – 3200 PLN
1.5. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 30 000 jednostek – za każde następne 20 000 jednostek dodatkowo 800 PLN
2. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu bezpieczeństwa statku towarowego:

2.1. Statki o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 2000 PLN
2.2. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek do 2000 jednostek – 3000 PLN
2.3. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 2000 jednostek do 10 000 jednostek – 4000

PLN
2.4. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 10 000 jednostek do 30 000 jednostek – 5000 PLN
2.5. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 30 000 jednostek – za każde następne 20 000 jednostek dodatkowo 1000 PLN
3. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu bezpieczeństwa jednostki szybkiej:

3.1. Statki o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 2000 PLN
3.2. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek do 2000 jednostek – 2700 PLN
3.3. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 2000 jednostek do 10 000 jednostek – 4000

PLN

– 31 –

3.4. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 10 000 jednostek do 30 000 jednostek – 5300 PLN
3.5. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 30 000 jednostek – za każde następne 20 000 jednostek dodatkowo 1300 PLN

3.6. Za wystawienie pozwolenia na eksploatację jednostki szybkiej – 1000 PLN
4. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu konstrukcji i wyposażenia jednostki dynamicznie unoszonej:

4.1. Statki o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 1200 PLN
4.2. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek – 1600 PLN
4.3. Za pozwolenie na eksploatację jednostki dynamicznie unoszonej – 1000 PLN

5. Za przeprowadzenie inspekcji statku towarowego w celu wydania certyfikatu bezpieczeństwa radiowego dla statków o pojemności brutto (GT) pomiędzy 300 jednostek a 500 jednostek – 600 PLN
6. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu bezpieczeństwa statku specjalistycznego – 500 PLN
7. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu lub tymczasowego certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem:

7.1. Statki o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 1500 PLN
7.2. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek do 2000 jednostek – 2000 PLN
7.3. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 2000 jednostek do 10 000 jednostek – 2500

PLN
7.4. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 10 000 jednostek do 30 000 jednostek – 3500 PLN
7.5. Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 30 000 jednostek – za każde następne 20 000 jednostek dodatkowo 1000 PLN
8. Za przeprowadzenie audytu w celu wydania dokumentu zgodności, tymczasowego dokumentu zgodności lub przedłużenia ważności tymczasowego dokumentu zgodności – 1200 PLN
9. Za przeprowadzanie inspekcji w celu wydania świadectwa wolnej burty – 350 PLN
10. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu zwolnienia lub zwolnienia od wymagań przepisów krajowych opłata wynosi 50% stawki opłaty podstawowej za przeprowadzenie inspekcji, której zwolnienie dotyczy.
11. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu bezpiecznej obsługi – 500 PLN

– 32 –

12. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu zdolności do przewozu stałych ładunków masowych – 1000 PLN
13. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu zdolności dla statku przewożącego materiały niebezpieczne – 1200 PLN

14. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania karty bezpieczeństwa, karty bezpieczeństwa statku rybackiego i karty bezpieczeństwa typu „Ł”:

14.1.
14.2.
m do
14.3.
14.4.
14.5.
14.6.
PLN
14.7.
PLN
14.8.
jednostek dodatkowo 1000 PLN
14.9. Jeżeli parametry statku określone w pkt 14.1 i 14.2 Wskazują na możliwość zastosowania dwóch stawek, stosuje się stawkę wg pojemności brutto.

15. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania karty bezpieczeństwa dla jachtu morskiego: 15.1. Statki o długości do 6 m – 100 PLN
15.2. Statki o długości powyżej 6 m do 9 m – 150 PLN
15.3. Statki o długości powyżej 9 m do 12 m – 200 PLN

15.4. Statki o długości powyżej 12 m do 15 m – 300 PLN
15.5. Statki o długości powyżej 15 m do 24 m – 600 PLN
15.6. Statki o długości powyżej 24 m – 1000 PLN
16. Za wykazy wyposażenia do certyfikatu lub karty bezpieczeństwa – 150 PLN, ale nie więcej niż 50% opłaty z tytułu inspekcji w celu wydania karty bezpieczeństwa.

17. Zniżki opłat:
17.1. Za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu lub karty bezpieczeństwa na jednorazową podróż pobiera się opłaty w wysokości 50% opłat wymienionych w pkt 14.1-

Statki o pojemności brutto (GT) do 20 jednostek lub długości do 15 m – 100 PLN
Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 20 jednostek do 100 jednostek lub powyżej 15

25 m drugości 200 PLN
Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 100 jednostek do 300 jednostek – 400 PLN Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 300 jednostek do 500 jednostek – 600 PLN Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek do 2000 jednostek – 1000 PLN Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 2000 jednostek do 10 000 jednostek – 2000

Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 10 000 jednostek do 30 000 jednostek – 3000 Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 30 000 jednostek – za każde następne 20 000

– 33 –

14.8 oraz 15.1-15.6.
17.2. Opłata za przeprowadzenie inspekcji w celu potwierdzenia ważności certyfikatu lub karty bezpieczeństwa wynosi 50% wartości stawki określonej do przeprowadzenia inspekcji w celu wydania certyfikatu lub karty bezpieczeństwa, na której dokonano potwierdzenia ważności.
17.3. Jeżeli właścicielem jachtu rekreacyjnego jest: emeryt, rencista, uczeń lub student, opłatę za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania certyfikatu obniża się o 50%.
17.4. Opłaty określone w pkt 14.1-14.8 ulegają obniżeniu o:
– 50% dla statku bez własnego napędu mechanicznego,
– 20% dla statku bez własnego napędu mechanicznego wyposażonego w mechanizmy pomocnicze.

18. Inne opłaty:
18.1. Za ponowną inspekcję statku o obcej przynależności zatrzymanego przez organ inspekcyjny – 4000 PLN
18.2. Za wydanie lub wymianę certyfikatu – 50 PLN
18.3. Za wydanie duplikatu lub odpisu certyfikatu – 50 PLN
18.4. Za przeprowadzenie inspekcji w celu przywrócenia ważności certyfikatu (w szczególności po awarii, zmianach konstrukcyjnych, po unieważnieniu na skutek inspekcji negatywnej) pobiera się opłatę w wysokości 50% opłaty podstawowej pobieranej przy przeprowadzaniu inspekcji w celu wydania tego certyfikatu.
18.5. Za przedłużenie ważności certyfikatu na okres do 1 miesiąca bez inspekcji – pobiera się za każdy dokument opłatę w wysokości 10% opłaty podstawowej za przeprowadzanie inspekcji w celu wydania tego certyfikatu, lecz nie mniej niż 10 PLN
18.6. Za przedłużenie ważności certyfikatu na okres do 3 miesięcy – pobiera się opłatę w wysokości 30% opłaty podstawowej za przeprowadzanie inspekcji w celu wydania tego certyfikatu, lecz nie mniej niż 50 PLN
18.7. Za przedłużenie ważności certyfikatu na okres powyżej 3 miesięcy do 5 miesięcy – pobiera się opłatę w wysokości 50% opłaty podstawowej za przeprowadzanie inspekcji w celu wydania tego certyfikatu.
18.8. Opłata za przeprowadzenie kontroli dla stacji atestacji i wyposażenia statku, w tym sprzętu ochrony przeciwpożarowej, środków ratunkowych oraz urządzeń radiowych i nawigacyjnych:

– 34 –

18.8.1.Wydanie świadectwa uznania – 1350 PLN
18.8.2.Potwierdzenie świadectwa uznania – 650 PLN
18.8.3.Rozszerzenie działalności, za każdą dodatkową usługę atestacji – 550 PLN
18.9. Opłaty za zatwierdzenie planu ochrony pożarowej statków morskich oraz rozkładów alarmowych statków pasażerskich:
18.9.1.Statki o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 200 PLN
18.9.2.Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 500 jednostek do 2000 jednostek – 400 PLN 18.9.3.Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 2000 jednostek do 10 000 jednostek – 800 PLN
18.9.4.Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 10 000 jednostek do 30 000 jednostek – 1200 PLN
18.9.5.Statki o pojemności brutto (GT) powyżej 30 000 jednostek – opłata jak w pkt 18.9.4 i dodatkowo za każde następne 20 000 jednostek – 400 PLN
18.10. Za zatwierdzenie planu rozmieszczenia środków ratunkowych pobiera się 50% opłaty podstawowej jak za zatwierdzenie planu obrony pożarowej według stawek określonych w pkt 18.9.1 – 18.9.5.
18.11. Za wydanie zaświadczenia o przedłużeniu ważności tratw lub zwalniaków hydrostatycznych (bez względu na ilość środków ratunkowych) – 300 PLN
18.12. Za wydanie lub zatwierdzenie dokumentu, planu, poradnika nieujętego w niniejszym załączniku pobiera się opłatę w wysokości 300 PLN
18.13. Za zatwierdzenie instrukcji bezpiecznej obsługi przeładunku materiałów niebezpiecznych – 400 PLN
18.14. Za wydanie jednorazowego zwolnienia statku z asysty holowniczej – dotyczy jednorazowych manewrów (za każde: wejście, wyjście, przeholowanie) – 250 PLN
18.15. Za wydanie zezwolenia na manewrowanie w porcie statkiem ze zmniejszoną ilością holowników lub bez asysty holowniczej (zezwolenie jest wydawane na okres 12 miesięcy) – 4000 PLN
18.16. Za wydanie zezwolenia jednorazowego na manewrowanie w porcie statkiem ze zmniejszoną ilością holowników lub bez asysty holowniczej (dotyczy wszystkich rodzajów manewrów) – w czasie jednej wizyty w porcie – 600 PLN
18.17. Za wydanie zezwolenia dla kapitana statku morskiego żeglugi międzynarodowej na manewrowanie statkiem bez pilota, na obszarze portu określonego w zezwoleniu lub jego rejonie – 250 PLN

– 35 –

18.18. Za wydanie zezwolenia dla kapitana statku morskiego żeglugi krajowej na manewrowanie statkiem na wodach morskich bez pilota – 150 PLN
18.19. Za wydanie zezwolenia dla kapitana statku na jednorazowe manewrowanie statkiem bez pilota – 400 PLN
18.20. Za wydanie zezwolenia dla kapitana statku żeglugi śródlądowej na manewrowanie statkiem bez pilota na obszarze portu określonego w zezwoleniu lub jego rejonie – 150 PLN 18.21. Za każdorazowe określenie warunków przeładunku materiałów niebezpiecznych w miejscach, dla których nie zatwierdzono instrukcji, o której mowa w pkt 18.13 – 100 PLN 18.22. Za wydanie zezwolenia i określenie warunków wprowadzania/wyprowadzania do/z portu statków ponadgabarytowych, dla których każdorazowo są one wymagane – 200 PLN 18.23. Za wydanie zezwolenia i określenie warunków żeglugi na obszarze portu dla trudnych w manewrowaniu zespołów holowniczych, w których skład wchodzą doki pływające, wraki, dźwigi pływające, jednostki bez napędu z nietypowym ponadgabarytowym ładunkiem, oraz zestawy holownicze w których skład wchodzą obiekty holowane o długości powyżej 50 m tj. pontony, kadłuby statków, barki i statki bez własnego napędu – 150 PLN
18.24. Za wydanie zezwolenia i określenie warunków na przeładunek, bunkrowanie na redzie – 50 PLN
18.25. Za zalegalizowanie dziennika pokładowego lub innego dokumentu podlegającego legalizacji – 20 PLN
18.26. Za certyfikat uznania wyposażenia statku za równoważne – 500 PLN
18.27. Za upoważnienie podmiotu do wykonywania przeglądów technicznych jachtów morskich o długości do 15 m – 2000 PLN
18.28. Za przeprowadzenie kontroli okresowej podmiotu upoważnionego do wykonywania przeglądów technicznych jachtów morskich o długości do 15 m – 300 PLN
18.29. Za przeprowadzenie oceny stanu technicznego statku przed wpisaniem do polskiego rejestru:
– 4000 PLN – dla statków starszych niż 15 lat,
– 500 PLN – dla statków do 15 lat.
18.30. Za przedłużenie ważności karty bezpieczeństwa na okres nie dłuższy niż 5 miesięcy – pobiera się opłatę w wysokości 50% opłaty podstawowej za przeprowadzenie inspekcji w celu wydania karty bezpieczeństwa.
19. Objaśnienia uzupełniające:
19.1. Dla statków z nieudokumentowaną pojemnością brutto opłaty nalicza się według wzoru:

– 36 –

V = 0,25 x L x B x H,
gdzie:
B – szerokość maksymalna,
H – wysokość boczna,
L – długość całkowita.
Uwaga: dla doków pływających H oznacza wysokość boczną łącznie z basztami.
19.2. Koszty przejazdów oraz pobytu audytorów/inspektorów poza siedzibami urzędów morskich, związane z przeprowadzaniem audytu lub inspekcji, w tym audytów dodatkowych lub inspekcji doraźnych, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 pkt 1 i 5, ponosi armator statku. W przypadku gdy opłata netto wynosi poniżej 10 PLN, odstępuje się od jej pobrania.
19.3. Opłaty za przeprowadzanie inspekcji w celu wydania, potwierdzenia, przedłużania czy przywrócenia ważności wszystkich certyfikatów statku ponosi armator lub właściciel statku. 19.4. Za przeprowadzenie inspekcji lub audytu w dni ustawowo wolne od pracy lub poza godzinami pracy urzędu morskiego oplata zostaje podwyższona o 50% podstawowej opłaty za inspekcję.
19.5. Wszystkie procenty wymienione w tekście należy liczyć od opłat podstawowych.
19.6. Ilekroć opłaty przewidziane taryfą są uzależnione od długości, należy przez to rozumieć długość całkowitą statku.
II. OPŁATY ZA WYSTAWIANIE DOKUMENTÓW KWALIFIKACYJNYCH
1. Opłaty za dyplomy oficerskie i świadectwa marynarskie oraz ich duplikaty:

1.1. Dyplom oficera statków morskich w żegludze międzynarodowej – 50 PLN
1.2. Dyplom oficera statków morskich w żegludze krajowej – 30 PLN
1.3. Dyplom pilota morskiego – 50 PLN
1.4. Świadectwomarynarza-30PLN
1.5. Potwierdzenie uznania – 50 PLN
1.6. Świadectwoprzeszkolenia-20PLN
1.7. Przy wydaniu pierwszego duplikatu dokumentu kwalifikacyjnego opłatę podwyższa się

o 50% opłaty podstawowej za ten dokument. Przy wydawaniu kolejnego duplikatu opłatę podwyższa się o 100%.
2. Zezwolenie na zajmowanie stanowiska:
2.1. Zezwolenie na zajmowanie stanowiska oficerskiego (art. VIII Konwencji STCW) – 40 PLN

– 37 –

2.2. Zezwolenie na zajmowanie stanowiska marynarskiego – 20 PLN
2.3. Zezwolenie na pełnienie czynności pilotowych w pilotażu pełnomorskim – 30 PLN
2.4. Karta identyfikacyjna pilota pełnomorskiego – 40 PLN
2.5. Szczególne uprawnienia pilotowe – 50 PLN
2.6. Zezwolenie na pełnienie czynności pilotowych dla kapitana żeglugi śródlądowej na

statkach żeglugi śródlądowej obcych bander na wodach administrowanych przez urząd morski – 200 PLN

3. Opłaty za dyplomy oficerskie i świadectwa członków załóg jachtów komercyjnych oraz ich duplikaty:
3.1. Świadectwodlaczłonkazałogijachtukomercyjnego-30PLN
3.2. Dyplom oficera jachtu komercyjnego o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 30 PLN

3.3. Dyplom oficera jachtu komercyjnego o pojemności brutto (GT) od 500 jednostek do 3000 jednostek – 50 PLN
3.4. Przy wydaniu pierwszego duplikatu dokumentu kwalifikacyjnego opłatę podwyższa się o 50% opłaty podstawowej za ten dokument. Przy wydawaniu kolejnego duplikatu opłatę podwyższa się o 100%.

4. Inne dokumenty:

4.1. Za potwierdzenie autentyczności dokumentu – 5 PLN
4.2. Za wydanie wyciągu pływania, sporządzonych dla innych celów niż potrzeby urzędu –

10 PLN
4.3. Za wydanie zaświadczenia lub innego dokumentu niż wymienione wyżej – 10 PLN

III. OPŁATY ZA EGZAMINY I AUDYTY
1. Opłata za egzamin teoretyczny w żegludze międzynarodowej:

1.1. Na poziomie pomocniczym – 200 PLN.
1.2. Na poziomie operacyjnym – 600 PLN.
1.3. Na poziomie zarządzania – 800 PLN.
1.4. Na poziomie operacyjnym w żegludze przybrzeżnej – 400 PLN.
1.5. Na poziomie zarządzania w żegludze przybrzeżnej – 500 PLN.

2. Opłata za egzamin teoretyczny w żegludze krajowej: 2.1. Na świadectwo – 200 PLN.

– 38 –

2.2. Na dyplom – 400 PLN.
3. Opłata za egzamin teoretyczny w rybołówstwie morskim:

3.1. Na świadectwo – 200 PLN.
3.2. Na dyplom – 400 PLN.

4. Opłata za egzamin teoretyczny na jachty komercyjne:

4.1. Na świadectwo – 200 PLN.
4.2. Na dyplom na jacht komercyjny o pojemności brutto (GT) do 500 jednostek – 400 PLN.
4.3. Na dyplom na jacht komercyjny o pojemności brutto (GT) od 500 jednostek do 3000

jednostek – 500 PLN.
5. Opłata za egzamin teoretyczny dodatkowy:
5.1. Na dyplom kapitana żeglugi wielkiej na statkach o pojemności brutto (GT) 3000 jednostek i powyżej – 800 PLN.
5.2. Na dyplom starszego oficera mechanika na statkach o mocy maszyn głównych 3000 kW i powyżej – 800 PLN.

5.3. Na świadectwo kucharza okrętowego – 200 PLN.
5.4. Z zakresu obsługi siłowni z napędem innym niż tłokowy silnik spalinowy (turbiny) –

200 PLN.

5.5. Z zakresu obsługi silników spalinowych do 200 kW – 200 PLN.
5.6. Z zakresu obsługi narzędzi połowowych – 200 PLN.
5.7. Z zakresu wiedzy rybackiej oraz stateczności statku rybackiego – 200 PLN.
5.8. Z zakresu bezpieczeństwa żeglugi i wiedzy nautycznej – 200 PLN.
5.9. Z polskiego prawa morskiego – 450 PLN.

5.10. Na odnowienie dyplomu – 500 PLN.
6. Opłata za egzamin teoretyczny w pilotażu:

6.1. Na dyplom pilota morskiego – 800 PLN.
6.2. Na odnowienie dyplomu pilota morskiego – 800 PLN.
6.3. Dla kapitana statku:

6.3.1. Uprawniającydomanewrowaniaokreślonymstatkiemlubstatkamibezpilotana określonym w zezwoleniu obszarze portu morskiego lub w jego rejonie – 450 PLN.
6.3.2. Sprawdzającykwalifikacjedosamodzielnegopilotowaniaokreślonegostatkulub statków na określonym w zezwoleniu obszarze portu morskiego lub w jego rejonie – 450 PLN.
6.3.3. Odnawiającyuprawnienia,októrychmowawpkt6.3.1,przeprowadzanyco5latod

– 39 –

daty otrzymania pierwszego zezwolenia – 450 PLN.
7. Za egzamin poprawkowy pobiera się opłatę w wysokości 100% opłat określonych niniejszą taryfą.

Za wydanie duplikatu zaświadczenia o zdaniu egzaminu – 20 PLN.
Opłata za egzamin praktyczny:
1. 9.1. Na symulatorze – 600 PLN (za 1 godz. od osoby egzaminowanej).
2. 9.2. Na innych obiektach – 300 PLN (za 1 godz. od osoby egzaminowanej).
3. 9.3. Na świadectwo kucharza okrętowego – 300 PLN.

10. Opłaty za wynajęcie symulatora lub innego obiektu do celów egzaminowania (za 1 godz. egzaminowania osoby egzaminowanej):
10.1. Wynajęcie symulatora operacyjnego – 400 PLN/godz.
10.2. Wynajęcie symulatora programowego lub innego obiektu – 200 PLN/godz.
11. Opłaty za czynności związane z uznaniem morskich jednostek edukacyjnych (MJE): 11.1. Opłata za audyt na uznanie MJE – 1.500 PLN.
11.2. Opłata za audyt na rozszerzenie uznania – 1.000 PLN.
11.3. Opłata za audyt na potwierdzenie uznania – 1.000 PLN.
11.4. Opłata za odnowienie ważności uznania – 1.500 PLN.
11.5. Za wydanie certyfikatu uznania MJE – 300 PLN.

Projekty nowych przepisów dla żeglarzy MORSKICH

Komentarze

Zobacz też

Jacht morski 11,5m 2006r

Historia prawdziwa – Aktualności 2024

Bitwa 2022 – a jednak rewelacje

Kolejne takie regaty już za 100 lat :) SailBook Cup &...

Bitwa o Gotland – historia prawdziwa