Za zgodą Jerzego Kulińskiego www.kulinski.navsim.pl
W związku z tym, że skrzyknięta w Ustce grupa przyjaciół s.p. Edwarda Gale Zająca rozpoczęła starania o nadanie budowanego właśnie nowego basenu portowego Jego imienia – Rada Armatorska SAJ postanowiła wesprzeć tę cenną inicjatywę.
Poniżej zamieszczam treść pisma Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych – wysłanego na adres Tomasza Laskowskiego – przewodniczacego grupy inicjatywnej.
Jeżeli jakieś kluby, czy indywidualni żeglarze chcieli by się dołączyć – piszcie do SAJ.
Żyjcie wiecznie !
Don Jorge
___________________________________
Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych zwraca się do Pana z uprzejmą prośbą o wsparcie idei nadania powstającej w Ustce nowej przystani żeglarskiej imienia Edwarda „Gale” Zająca – wielkiego Żeglarza-Samotnika, uhonorowanego przez Prezydenta Banderą RP w Dniu Flagi RP 2 maja 2013 roku, oraz Złotym Krzyżem Zasługi w tym samym roku, dwukrotnego zdobywcy tytułu „Żeglarza Roku”, Członka Rady Armatorskiej naszego Stowarzyszenia, Radnego Rady Miejskiej w Ustce i Ambasadora tego miasta, dziennikarza i społecznika, zmarłego 5 lipca 2013 roku.
Edward Zając zginął w morzu po wypadnięciu za burtę swego jachtu dnia 05.07.2013 wracając z „Baltic Sail” (Gdańsk) do Ustki. Pogrzeb odbył się 12 lipca 2013 w Ustce.
Upływ czasu ma to do siebie, że łagodzi ból ale nie zaciera pamięci.
A Edka zapamiętaliśmy z działalności publicznej jako człowieka dobrego i odważnego.
Edward Zając urodził się dnia 18 kwietnia 1944 r. w Małopolsce. W poszukiwaniu lepszego losu w tamtych trudnych czasach, wędrował za pracą po Polsce, aż osiadł na Pomorzu. Prace w państwowych instytucjach zakończyło zwolnienie z pracy w związku z jego działalnością w „Solidarności”. W konsekwencji musiał otworzyć własny zakład fotograficzny. Od 01.09.1991 do roku 2011 r., czyli do emerytury – był wydawcą i redaktorem gazety regionalnej „Ziemia Ustecka”.
Nie zniechęcił się do działalności społecznej, był radnym miejskim Ustki od 2010 r., działaczem żeglarskim w Ustce, członkiem Rady Armatorskiej (zarząd) ogólnopolskiego Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych.
Morskie żeglarstwo turystyczne uprawiał od lat sześćdziesiątych. Patent jachtowego sternika morskiego uzyskał pod koniec lat 70. w Centralnym Ośrodku Żeglarskim PZŻ w Trzebieży. Zapalony i bardzo ofiarny propagator liberalizacji żeglarstwa w Polsce. W środowisku żeglarskim był bardzo ceniony także za przyjacielskie usposobienie, życzliwości chęć bezinteresownej pomocy innym.
Był bardzo doświadczonym żeglarzem z olbrzymim stażem ponad jedenastu tysięcy mil morskich w samotnych rejsach na małych jachtach, na Bałtyku i Oceanie Atlantyckim. W 2012 roku Edward Zając startował w „Challenge’u Jester”, którego oceaniczna trasa prowadziła z Plymouth na Azory. Mimo że płynął na swojej łodzi „Holly”, liczącej zaledwie sześć metrów sześćdziesiąt centymetrów długości po pokładzie, najmniejszej jednostce biorącej udział w tym żeglarskim wydarzeniu – szczęśliwie pokonał trasę liczącą ponad dwa tysiące dwieście mil i niełatwe, zmienne pogody Atlantyku. Startował także trzykrotnie w regatach samotnych żeglarzy o „Puchar Poloneza”.
Dwukrotnie otrzymał nagrodę miesięcznika „ŻAGLE” w konkursie „Rejs Roku” za bardzo ambitne samotne rejsy morskie i oceaniczne. Edward Zając został w 2012 roku uhonorowany po raz drugi tytułem „Żeglarza Roku”.
Uważamy, iż nadanie jego imienia przystani jachtowej unaoczni związek Ustki z własną tradycją żeglarską oraz pomoże zachować w pamięci postać symboliczną dla miasta w okresie budowy samorządności.
O ile uzna Pan to za słuszne i potrzebne, prosimy o wskazanie ewentualnych osób i instytucji, do których powinniśmy kierować ewentualne kolejne wystąpienia w tej sprawie, tak by niechybnie osiągnąć efekt.
Z wyrazami szacunku
Edward Zając zginął w morzu po wypadnięciu za burtę swego jachtu dnia 05.07.2013 wracając z „Baltic Sail” (Gdańsk) do Ustki. Pogrzeb odbył się 12 lipca 2013 w Ustce.
Upływ czasu ma to do siebie, że łagodzi ból ale nie zaciera pamięci.
A Edka zapamiętaliśmy z działalności publicznej jako człowieka dobrego i odważnego.
Edward Zając urodził się dnia 18 kwietnia 1944 r. w Małopolsce. W poszukiwaniu lepszego losu w tamtych trudnych czasach, wędrował za pracą po Polsce, aż osiadł na Pomorzu. Prace w państwowych instytucjach zakończyło zwolnienie z pracy w związku z jego działalnością w „Solidarności”. W konsekwencji musiał otworzyć własny zakład fotograficzny. Od 01.09.1991 do roku 2011 r., czyli do emerytury – był wydawcą i redaktorem gazety regionalnej „Ziemia Ustecka”.
Nie zniechęcił się do działalności społecznej, był radnym miejskim Ustki od 2010 r., działaczem żeglarskim w Ustce, członkiem Rady Armatorskiej (zarząd) ogólnopolskiego Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych.
Morskie żeglarstwo turystyczne uprawiał od lat sześćdziesiątych. Patent jachtowego sternika morskiego uzyskał pod koniec lat 70. w Centralnym Ośrodku Żeglarskim PZŻ w Trzebieży. Zapalony i bardzo ofiarny propagator liberalizacji żeglarstwa w Polsce. W środowisku żeglarskim był bardzo ceniony także za przyjacielskie usposobienie, życzliwości chęć bezinteresownej pomocy innym.
Był bardzo doświadczonym żeglarzem z olbrzymim stażem ponad jedenastu tysięcy mil morskich w samotnych rejsach na małych jachtach, na Bałtyku i Oceanie Atlantyckim. W 2012 roku Edward Zając startował w „Challenge’u Jester”, którego oceaniczna trasa prowadziła z Plymouth na Azory. Mimo że płynął na swojej łodzi „Holly”, liczącej zaledwie sześć metrów sześćdziesiąt centymetrów długości po pokładzie, najmniejszej jednostce biorącej udział w tym żeglarskim wydarzeniu – szczęśliwie pokonał trasę liczącą ponad dwa tysiące dwieście mil i niełatwe, zmienne pogody Atlantyku. Startował także trzykrotnie w regatach samotnych żeglarzy o „Puchar Poloneza”.
Dwukrotnie otrzymał nagrodę miesięcznika „ŻAGLE” w konkursie „Rejs Roku” za bardzo ambitne samotne rejsy morskie i oceaniczne. Edward Zając został w 2012 roku uhonorowany po raz drugi tytułem „Żeglarza Roku”.
Uważamy, iż nadanie jego imienia przystani jachtowej unaoczni związek Ustki z własną tradycją żeglarską oraz pomoże zachować w pamięci postać symboliczną dla miasta w okresie budowy samorządności.
O ile uzna Pan to za słuszne i potrzebne, prosimy o wskazanie ewentualnych osób i instytucji, do których powinniśmy kierować ewentualne kolejne wystąpienia w tej sprawie, tak by niechybnie osiągnąć efekt.
Z wyrazami szacunku
Prezes SAJ
j.kpt.ż.w. Andrzej Remiszewski
Komentarze
Sign in
Witamy! Zaloguj się na swoje konto
Forgot your password? Get help
Password recovery
Odzyskaj swoje hasło
Hasło zostanie wysłane e-mailem.
