Drodzy Czytelnicy i Sympatycy SSI,
Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych dogłębnie przeanalizowało noszący datę 7 grudnia 2012 projekt rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki w sprawie uprawiania turystyki wodnej (cóż za nieszczęsliwa nazwa). Efektem tych studiów jest opinia SAJ, którą zamieszczam poniżej. Z racji jej długości tekst zostal podzielony na części. Powiadają, że dobrze pisze ten, kto krótko pisze, ale tym razem okazało się to niemożliwe. W sieci pojawiły się dziesiątki uwag krytycznych. Oczywiście były także takie (SŁUSZNE!), ze całe rozporządzenie jest zbędne, bowiem obowiązkowe patenty są zbędne. Jednak ustawa (sławny artykul 37a Ustawy) jednoznacznie zobowiązuje Panią Minister do wydanie rozporządzenia.
A więc póki Ustawy nie zmienimy – warto zadbac, by rozporządzenie było jak najmądrzejsze i jak najmniej uciążliwe dla żeglarzy. Tu trzeba pochwalić ministerstwo: co prawda pod presją wielu środowisk, opinii RPO, a także członków rządu (przypomnijmy mocną interwencję ministra Jassera) przyjęto w ślad za ustawą rozsądną zasadę, by stosować regulacje wynikające wyłącznie ze względów bezpieczeństwa. Pozwoliło to znakomicie uprościć projekt, usuwając z niego zaszłości z poprzedniego ustroju. Chyba się zgodzicie, że uwagi SAJ tej logiki nie burzą, służą natomiast ujednoznacznieniu i uporządkowaniu przepisów. Takie konstruktywne wotum zaufania.
Mnie osobiście (subiektywnie !) uwiera taki niby drobiazg – logo handlowe sportowej korporacji – rozpierające się butnie obok godła państwowego na patencie. Poprzedni Prezes PZPN już podobny numer próbował wykręcić. Warto o tym pamiętać.
Czy to już koniec? Z pewnościa nie! Już w tydzień po publikacji projektu (coż za sprawność w konsultacjach!) skorodowane imperium kontratakowało:
Symptomatyczne jest też „milczenie PZŻ”, jak widać – nowa taktyka polega na wysyłaniu w pole „halsowników”.
Czy prawdziwe dzialania bojowe odbęda się „po cichu”?
Może warto wszystkich uprzedzić, przypomniec, przestrzec, że żadne takie tam „lub czasopisma” tym razem no pasaran !
Dlaczego ?
Bo SAJ czuwa.
Dziękuję SAJ-owi za to czuwanie, za opracowanie konstruktywnych propozycji i za udostępnienie SSI poniżej zamieszczonych tekstów.
Żyjcie wiecznie !
Don Jorge
_____________________________
Gdańsk 27 grudnia 2012
Minister Sportu i Turystyki
Pani Joanna Mucha
Ul. Senatorska 14
00-0832 Warszawa
Dot.: DP-WP/0201/1/2012/3
Szanowna Pani Minister!
Rada Armatorska Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych w Gdańsku bardzo dziękuje za możliwość skorzystania z konsultacji społecznych przedmiotowego projektu. Pragniemy podkreślić, że czas przeznaczony na konsultacje jest tym razem dostateczny dla organizacji społecznych pozbawionych etatowego aparatu. Godny uznania jest także fakt dogłębnego przeanalizowania przez Ministerstwo uwag, które napływały po publikacji poprzednich wersji projektu oraz były publikowane w mediach.
W pełni akceptujemy podstawowe przesłanki przywołane w Uzasadnieniu do projektu, tj. ideę wyraźnego zliberalizowania przepisów w oparciu o brak przeciwwskazań wynikających z wypadkowości oraz międzynarodowych regulacji dotyczących kwalifikacji niezbędnych do bezpiecznego prowadzenia jachtów rekreacyjnych. W ostatnich dniach pojawiły się głosy środowisk najwyraźniej nie rozumiejących tych przesłanek, dążące do cofnięcia procesu unowocześniania przepisów – wierzymy gorąco, że Ministerstwo będzie w tej sprawie konsekwentne.
Bardzo cenne jest uwzględnienie naszego postulatu uproszczenia drabinki stopni oraz ograniczenia wymogów biurokratycznych. Pragniemy raz jeszcze wyrazić nasze głębokie zadowolenie i zasygnalizować pojawienie się wśród żeglarzy licznych pozytywnych komentarzy na temat pracy Ministerstwa.
Dala uzyskania pełnej jakości Rozporządzenia niezbędne jest jeszcze wprowadzenie drobnych korekt. Mają one na celu usunięcie ewentualnych niejasności interpretacyjnych, zapewnienie przejrzystości, a co za tym idzie skuteczności regulacji. Zgromadziliśmy uwagi – nie zmieniające generalnych zasad przyjętych w projekcie od wielu żeglarzy (w mniejszym stopniu od motorowodniaków) i po uporządkowaniu pozwalamy sobie je przedłożyć do wykorzystania.
(tekst uwag – zamieszczony poniżej)
.Szanowna Pani Minister! Oczywiście w każdej chwili jesteśmy gotowi uczestniczyć w dalszych pracach, jeśli tylko możemy być Państwu pomocni. Rada Armatorska deleguje w tym celu bezpośrednio: Wiceprezesa SAJ Pana Włodzimierza Ringa lub korespondencyjnie: Prezesa SAJ Andrzeja Remiszewskiego (numery telefonów i adresy mailowe w oryginale pisma)
Pozostając z szacunkiem życzymy Pani i wszystkim pracownikom Ministerstwa sukcesów w Nowym Roku
( – ) Andrzej Remiszewski, j.kpt..ż.w.
Prezes SAJ
_________________________________________________
Uwagi do projektu tekstu Rozporządzenia:
Ad § 3.1 Powinien być określony zakres uprawnień dla posiadacza licencji, obecnie przy odrobinie złej woli można interpretować, że każde holowanie innego jachtu wymaga licencji. Można to osiągnąć przez wyraźne wskazanie w §3.1 p. 1), że licencja dotyczy holowania obiektów innych niż jachty i łodzie żaglowe, bądź motorowe.
Ad § 4 p. 4) proponujemy słowa „pozytywne opinie” zastąpić słowem „zaświadczenia”; słowa: „karty rejsu lub inne dokumenty” zastąpić słowem: „oświadczenia”. Zapis dotychczasowy powoduje oczekiwanie ustalania wzoru „opinii” i „kart rejsu”, co rodzi pytania o organ, który miałby taki wzór ustalić i w sposób krytyczny utrudnia odbywanie stażu na jachtach pod obcymi banderami, gdzie takowe dokumenty nie są znane.
Ad § 5.2 proponujemy doprecyzować ten ustęp, który obecnie pozwala na dość różnorodne interpretacje. Zapis mógłby brzmieć następująco:
„2. Osoba posiadająca patent żeglarza jachtowego jest uprawniona do:
1) prowadzenia jachtów żaglowych z napędem pomocniczym lub bez po wodach śródlądowych;
2) prowadzenia jachtów żaglowych o długości kadłuba do 12 m z napędem pomocniczym lub bez, w porze dziennej:
a – na całym obszarze morskich wód wewnętrznych,
b – do 6 mil od brzegu po innych wodach morskich.”
Uwaga: identyczny zapis winien znaleźć się na wzorze patentu.
Ad § 6.1 p. 2) Proponujemy by sprecyzować, że staż na jachtowego sternika morskiego może być odbywany na jachtach o długości kadłuba do 24 m. Zabrakło słowa „żeglugi”, przy określaniu limitu 200 godzin.
Ad § 7.1. p 2) Należy doprecyzować sposób uzyskiwania stażu, obecny zapis powoduje niejasność co do sumowania godzin oraz wprowadza nową kategorię „długość całkowita” w miejsce wcześniej stosowanej długości kadłuba, która jest wymiarem jednoznacznym do określenia. Redakcja mogłaby brzmieć następująco:
„2) po uzyskaniu stopnia jachtowego sternika morskiego odbyła co najmniej trzy rejsy po wodach morskich, w łącznym czasie 600 godzin żeglugi, w tym co najmniej:
– jeden rejs powyżej 100 godzin na jachcie o długości kadłuba powyżej 20 m;
– 200 godzin samodzielnego prowadzenia jachtu od długości kadłuba od 9 do 24 m.”
Ad § 8. 2 proponujemy analogicznie do p 5.2 następującą zmianę:
„2. Osoba posiadająca patent sternika motorowodnego jest uprawniona do:
1) prowadzenia jachtów motorowych po wodach śródlądowych
2) prowadzenia motorowych długości kadłuba do 12 m, w porze dziennej:
a – na całym obszarze morskich wód wewnętrznych,
b – do 6 mil od brzegu po innych wodach morskich.”
Uwaga: identyczny zapis winien znaleźć się na wzorze patentu.
Ad § 10.1. p 2) Analogicznie jak w § 7.2 należy doprecyzować sposób uzyskiwania stażu, redakcja mogłaby brzmieć następująco:
„2) po uzyskaniu stopnia motorowodnego sternika morskiego odbyła co najmniej trzy rejsy po wodach morskich, w łącznym czasie 600 godzin żeglugi, w tym co najmniej:
– jeden rejs powyżej 100 godzin na jachcie o długości kadłuba powyżej 20 m;
– 200 godzin samodzielnego prowadzenia jachtu od długości kadłuba od 9 do 24 m.”
Ad § 12 W ust. 2 p. 5) zbędne są słowa „jeżeli osoba ukończyła 18 rok życia” – to wynika już z ust. 1 p. 1).
Ad § 13.1 Potrzebne jest wyraźne wypisanie tych uprawnień na patentach. Końcowe sformułowanie winno brzmieć: „co najmniej żeglarza jachtowego”.
Ad § 13.2 Potrzebne jest wyraźne wypisanie tych uprawnień na patentach.
Ad §13.5 Proponujemy wykreślić cyfrę „4” i nadać temu tekstowi numer p. 1) oraz dodać punkt 2) o treści:
„2) Osoby, o których mowa w ust. 4 mogą uzyskać patent kapitana motorowodnego”.
Proponujemy skreślić dotychczasowe § 21 i 22 i wprowadzić nowy § 21 o następującej treści
„§21 Patenty i licencje wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność w zakresie przyznanych tymi przepisami uprawnień lub mogą być wymienione bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków na patenty i licencje określone w rozporządzeniu zgodnie z następującymi zasadami.
1) patent żeglarza jachtowego na patent żeglarza jachtowego;
2) patent sternika jachtowego na patent jachtowego sternika morskiego;
3) patent sternika morskiego na patent jachtowego sternika morskiego;
4) patent kapitana jachtowego na patent kapitana jachtowego;
5) patent sternika motorowodnego na patent sternika motorowodnego;
6) patent starszego sternika motorowodnego na patent motorowodnego sternika morskiego;
7) patent morskiego sternika motorowodnego na patent motorowodnego sternika morskiego;
8) patent kapitana motorowodnego na patent kapitana motorowodnego;
9) patent motorzysty motorowodnego na patent mechanika motorowodnego;
10) patent mechanika motorowodnego na patent mechanika motorowodnego;
11) licencja na holowanie narciarza wodnego lub statków powietrznych na licencję do uprawianiu turystyki wodnej na jachtach motorowych przy holowaniu…. „
Ad § 23 Otrzymałby numer 22.
Uwagi do Załączników 2 i 3 Wzory patentów i licencji
a) postulujemy dokładne przeniesienie zapisów na patenty posiadanych uprawnień dla poszczególnych stopni, zgodnie z treścią Rozporządzenia, bez nowej redakcji;
b) bardzo prosimy o bardzo dokładne zweryfikowanie angielskiego tłumaczenia na patentach, szczególnie co do zakresu uprawnień;
Uwagi do Załącznika nr 4 Zakres wymagań egzaminacyjnych
Ad §1.1) b) Słowo „przyczepnego” proponujemy zastąpić słowem „jachtowego” – coraz więcej jachtów o wielkości dedykowanej żeglarzowi jachtowemu ma już silniki stacjonarne;
Ad §1.1 Proponujemy dodać: „10) podstawowe wiadomości z Międzynarodowego Prawa Drogi na Morzu” – elementarna znajomość jest niezbędna wobec proponowanej zmiany zapisu § 5.2 Rozporządzenia ale do wprowadzenia tylko w przypadku jej zastosowania;
Ad. § 1.2 p. 1) e) proponujemy nadać mu nową treść” „e) umiejętność wiązania podstawowych węzłów żeglarskich”; równocześnie proponujemy skreślić p. 5) – wymaganie znajomości innych prac bosmańskich na współczesnych jachtach nie jest uzasadnione;
Ad § 1.2 p. 2) a) proponujemy skreślić „dojście do boi, odejście od boi” – inne manewry dostatecznie wykazują panowanie kandydata nad jachtem;
Ad § 1.2 p 2) b) proponujemy dodać manewr „człowiek za burtą” – na współczesnych jachtach ratowanie osób manewrami na silniku ma coraz większe zastosowanie.
Ad § 2.1 p. 5 lit a) należy dodać na końcu słowa „oraz radiostacji VHF” – zdajemy sobie sprawę, że jest to zakres objęty licencja radiową SRC, jednak wychodzimy z założenia, że nawet jeśli w załodze jest ktoś takową dysponujący, to prowadzący powinien przynajmniej umieć wezwać pomocy i poinstruować o takim sposobie załogę;
Ad § 2.1 p. 6) lit c) proponujemy dodać na końcu słowa „oraz łodzią ratowniczą”;
Ad § 2.2 lit a i b) analogiczne uwagi jak dla § 1.2 lit a i b) i z tym samym uzasadnieniem;
Ad § 3.1 p.1) proponujemy zmienić na „podstawy budowy jachtów motorowych” – to są proste konstrukcje i ich eksploatacja nie wymaga specjalistycznej wiedzy;
Ad § 3.1 p.2) proponujemy dodać: „d) podstawowe wiadomości o pędnikach jachtów motorowych”;
Ad § 3.1 Proponujemy dodać: „11) podstawowe wiadomości z Międzynarodowego Prawa Drogi na Morzu” – elementarna znajomość jest niezbędna wobec proponowanej zmiany zapisu § 8.2 Rozporządzenia ale do wprowadzenia tylko w przypadku jej zastosowania;
Ad § 3.2 p. 1) proponujemy skreślić: „-manewrowania w portach” – jest to zawarte w wyżej wymienionych punktach;
Ad § 3.2 p.2) proponujemy skreślić ten punkt, jest to banalne, a narazi ośrodki egzaminacyjne na konieczność nabywania skuterów, po za tym nadmiernie skomplikuje i przedłuży procedurę egzaminacyjną;
Ad § 3.2 p. 5) nadać mu nową treść” „5) umiejętność wiązania podstawowych węzłów żeglarskich”;
Ad § 4.1 p. 2) a) brak jednego słowa, powinno być „silników jachtów motorowych”;
Ad § 4.1 p. 6 lit a) należy dodać na końcu słowa „oraz radiostacji VHF” – zdajemy sobie sprawę, że jest to zakres objęty licencja radiową SRC, jednak wychodzimy z założenia, że nawet jeśli w załodze jest ktoś takową dysponujący, to prowadzący powinien przynajmniej umieć wezwać pomocy i poinstruować o takim sposobie załogę;
Ad § 4.1 p. 8) lit b) proponujemy dodać na końcu słowa „oraz łodzią ratowniczą”;
Ad § 4.2 p. 1) proponujemy skreślić: „-manewrowania w portach” – jest to zawarte w wyżej wymienionych punktach;
Ad § 6.2 p. 2) należy uwzględnić fakt, iż na Wielkich Jeziorach Mazurskich strefy, na których dozwolone jest holowanie są pozbawione infrastruktury lądowej (pomostów) w miejsce obecnej treści proponujemy wstawić następującą „start z pomostu lub innego pełniącego podobne funkcje urządzenia” Umożliwi to przeprowadzanie na egzaminie startów z wykorzystaniem drugiej łodzi, na przykład.
Ad § 6.2 p. 3) zapis o holowaniu na jednej narcie jest zbędny, dla holującego nie ma istotnej różnicy, a komplikuje i przedłuża egzamin;
Ad § 6.2 p. 5) należy skreślić, ponieważ wszystkie manewry dotyczą jachtu holującego;
Proponujemy alternatywne rozważenie generalnego uproszczenia zapisu § 6.2:
„2. Umiejętności praktyczne
Egzamin praktyczny obejmuje:
1) startowanie, holowanie i lądowanie narciarza wodnego;
2) podejmowanie na pokład łodzi osoby holowanej po wodowaniu;
3) holowanie innych obiektów pływających.”
Ad § 7.1 Proponujemy zmienić treść p. 1): „1) wiadomości o holowanych za łodziami statkach powietrznych i sprzęcie do ich holowania;” –jest to bardziej kompleksowy zapis;
Ad § 7.1 Proponujemy zmienić treść p. 7): „7) przygotowanie liny i sprzętu holowanego” – egzamin praktyczny słusznie obejmuje tylko spadochron, jako sprzęt najpopularniejszy ale teoretyczną wiedzę jest łatwo opanować i sprawdzić;
Ad § 7.2 proponujemy radykalne uproszczenie zapisu:
„2. Umiejętności praktyczne
Egzamin praktyczny obejmuje:
1) Przygotowanie startu spadochronu;
2) start, lot po prostej i z zawracaniem, wznoszenie i zniżanie spadochronu, wodowanie/lądowanie;
3) podejmowanie spadochronu z wody;
4) podejmowanie na pokład łodzi osoby holowanej po wodowaniu.”
Źródło: http://www.kulinski.navsim.pl
