Za zgodą Jerzego Kulińskiego
Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju uparcie pracuje nad projektem rozporządzenia o uprawnieniach dla załog jachtów komercyjnych. Zamysł niby jest jasny: jeśli prowadzimy ku pełnemu uwolnieniu „przyjemniaczków”, to faceci wożący ludzi za pieniądze chyba powinni być jakoś certyfikowani. Czy ta idea jest słuszna? Tu już można mieć pewne wątpliwości. Rozumiem, że kapitanowie żaglowców, powiedzmy dłuższych, niż konwencyjne 24 metry, powinni posiadać uprawnienia szanowane na całym świecie. Po co jednak skomplikowana biurokracja w odniesieniu na przykład do 7-metrowego „Nefryta”?
Przyczyną legislacyjnego wzmożenia ministerstwa jest zapewne rejestrowanie różnego rodzaju smażalni i kutrów do wożenia wędkarzy jako jachtów – no tak: komercyjnych.
Dociekliwi podejrzewają jednak jeszcze grę interesów pewnej szkoły… Hmm 🙂
Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych cierpliwie opiniuje kolejne wersje projektu. Poprzednia opinia była miażdżąca: http://www.saj.org.pl/aktualnosci/148-potworek-legislacyjny.html .
Obecny projekt jest odrobinę lepszy, można go odnaleźć tu: http://legislacja.rcl.gov.pl/lista/520/projekt/261150..
Tym niemniej skrupulatna Rada Armatorska (działając jak wiem, w porozumieniu z doświadczonymi fachowcami od dużych żaglowców) wychwyciła sporo zapisów do poprawy.
.webp)
Gdańsk, 11 grudnia 2014
Szanowna Pani
Dorota Pyć
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju
ul. Chałubińskiego 4/6
00-928 Warszawa
dot.: DTM3BD 020-6(4)/2014
Szanowna Pani Minister,
Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych przesyła podstawowe uwagi do projektu z 20 listopada br. rozporządzenia ministra infrastruktury i rozwoju w sprawie kwalifikacji i przeszkolenia członków załóg jachtów komercyjnych oraz warunków ich uzyskiwania. Ustosunkowujemy się głównie do spraw bezpośrednio interesujących naszych członków.
Ad § 1 uważamy za konieczne jednoznaczne wykluczenie spod działania przepisów projektowanego rozporządzenia spraw związanych z kwalifikacjami załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi. Wymagania w zakresie kwalifikacji członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi określa art 62 ust 3 ustawy o bezpieczeństwie morskim. Zawieranie w omawianym rozporządzeniu dodatkowych wymogów dotyczących kwalifikacji członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi wykracza poza ramy delegacji ustawowej (art. 70 tej ustawy). Dlatego wnioskujemy aby w § 1 umieścić osobny ustęp o treści:
„Przepisów rozporządzenia nie stosuje się wobec członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi”
(Dla osiągnięcia prawidłowej redakcji należy przy tym wykreślić § 3 ust. 2.)
Ad § 2 punkty 4 i 7: Definicje pomijają przypadek używania jachtu komercyjnego podczas tzw. „kursów manewrowych”, które nie są rejsami szkoleniowymi w rozumieniu definicji wprowadzonej w § 17 projektu, ale pozostają popularną i bardzo pożądaną formą doskonalenia umiejętności żeglarskich.
Ad § 3 ust. 3, p. 1 Pominięty jest przypadek wskazany wyżej – to jest przypadek używania jachtu komercyjnego podczas tzw. „kursów manewrowych”. Trudno zrozumieć dlaczego uczestnicy kilkugodzinnych kursów doskonalących umiejętności manewrowe nie mogliby korzystać ze zwolnienia z obowiązku posiadania świadectw przeszkoleń, o których mowa w § 7, skoro mogą z takiego zwolnienia korzystać członkowie załóg szkolnych w rejsach szkoleniowych.
Ad § 3 ust. 3, p. 2 Całkowicie niejasne jest znaczenie słów „przewożących nie więcej niż 12 osób”. Czy chodzi tu o osoby inne, niż załoga stała? Jak proponowany zapis odwołujący się do „12 osób” ma się do ustawowej definicji jachtów komercyjnych, gdzie jest mowa o „12 pasażerach”? Prosimy o zwrócenie uwagi, że na jachcie o długości do 24 metrów może być zaokrętowane jednorazowo kilkanaście (więcej, niż 12) osób, które wchodzą w skład załogi stałej i załogi szkolnej.
Ad § 4 Treść przepisu w stosunku do członków załóg jachtów komercyjnych innych, niż udostępniane odpłatnie bez załogi, stanowi powtórzenie zapisu art 69 ustawy o bezpieczeństwie morskim, wobec czego wydaje się zbędna. Ponadto obecna redakcja przepisu § 4 projektu rozszerza obowiązek posiadania świadectw przeszkoleń, o których mówi § 7 projektu, na członków załóg wszystkich jachtów komercyjnych, w tym na członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi. Taki zapis jest sprzeczny z treścią art 62 ust 3 ustawy o bezpieczeństwie morskim i wykracza poza ramy delegacji ustawowej, zawartej w art. 70 tej ustawy. Dlatego uważamy, że § 4 należy wykreślić w całości. Zamiennie – należy umieścić w rozporządzeniu ustęp wyłączający w całości spod działania jego przepisów członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi – jak zaproponowano w „Ad § 1”.
Ad § 6 Należy sprecyzować, że przepis dotyczy osób ubiegających się o uzyskanie, odnowienie lub wymianę dokumentów kwalifikacyjnych, o których mowa w § 8 ust. 1.
Ad § 7 Należy sprecyzować przepis, tak by było oczywiste, że nie dotyczy on członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi – zgodnie z zapisem art 62 ust 3 ustawy o bezpieczeństwie morskim. Zamiennie – należy umieścić w rozporządzeniu ustęp wyłączający w całości spod działania jego przepisów członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi – jak zaproponowano w „Ad § 1”.
Ad § 15, ust 2 W proponowanej treści wymaga kwalifikacji zawodowych określonych w tym samym ustępie 2, który jednak żadnych kwalifikacji zawodowych nie określa. Zamiennie wymaga się kwalifikacji turystycznych o których mowa w ust 1 – tyle że ust 1 nie wymienia żadnych kwalifikacji turystycznych. Jak sądzimy – nastąpiły tu błędy redakcyjne.
Ad § 17, ust. 2 Zapis jest niecelowy. Z punktu widzenia treści delegacji ustawowej stanowiącej podstawę do wydania rozporządzenia całkowicie niezrozumiałe jest stosowanie preferencji wobec niektórych podmiotów, czy też ograniczeń innych podmiotów. Podobnie – samo ograniczenie czasu trwania rejsów szkoleniowych jest punktu widzenia treści delegacji ustawowej niecelowe.
Ad § 17 ust. 3 Zapis jest niecelowy. Należy dopuścić możliwość udziału w rejsach szkoleniowych członków załogi będących wykwalifikowaną żeglarsko siłą roboczą i/lub uznanymi przez armatora instruktorami, a jednocześnie nie będącymi członkami zawodowej załogi stałej.
Ad § 19, § 20, § 21 i § 22 Treść przepisów powinna wykluczać spod ich działania członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi. Zamiennie – należy umieścić w rozporządzeniu ustęp wyłączający w całości spod działania jego przepisów członków załóg jachtów komercyjnych udostępnianych odpłatnie bez załogi – jak zaproponowano w „Ad § 1”.
Ad § 20 Odpowiednie świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie radiokomunikacyjnej morskiej, zgodne z przepisami wydanymi na podstawie art. 150 ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243) powinien posiadać którykolwiek z członków załogi stałej, niekoniecznie kapitan.
Ad § 22 należy dodać na końcu słowa: „albo uprawnienia lekarza medycyny”. Obecna redakcja przepisu powoduje konieczność posiadania świadectwa przeszkolenia nawet jeśli w załodze znajduje się 30 profesorów medycyny.
Ad § 42 ust.2 powinien naszym zdaniem otrzymać treść:
„2. Kwalifikacje turystyczne uzyskane zgodnie z przepisami art. 37a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.), uzupełnione o udokumentowaną dodatkową praktykę pływania opisaną w Rozdziale 2 rozporządzenia oraz świadectwa przeszkoleń, o których mowa w § 7 rozporządzenia, uznaje się za równoważne z ukończeniem szkolenia i zdaniem egzaminu na odpowiedni dyplom zawodowy:
1) patent jachtowego sternika morskiego lub morskiego sternika motorowodnego jest równoważny z ukończeniem szkolenia i zdaniem egzaminu na dyplom jachtowego oficera wachtowego oraz dyplom jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej;
2) patent kapitana jachtowego lub kapitana motorowodnego jest równoważny z ukończeniem szkolenia i zdania egzaminu na dyplom jachtowego oficera wachtowego, jachtowego kapitana żeglugi przybrzeżnej, jachtowego kapitana żeglugi pełnomorskiej, oraz jachtowego kapitana żeglugi oceanicznej.”
Taki zapis rozporządzenia powinien umożliwiać uzyskanie dyplomów na podstawie okazania dokumentów potwierdzających kwalifikacje turystyczne, wraz z potwierdzeniem praktyki pływania – co jest istotne ze względu na kontekst międzynarodowy.
Ad § 42 ust. 3 w obecnie proponowanym brzmieniu należy bezwzględnie skreślić. Proponowana treść ustanawia niezrozumiałe ograniczenie czasu uznawania równoważności uprawnień turystycznych z odbyciem szkoleń co oznacza cofanie uprawnień nabytych i jest sprzeczne z dyspozycją art. 69 ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz przekracza granice delegacji zawartej w art. 70 tej ustawy.
Dziękujemy bardzo za możliwość udziału w konsultacjach i oczywiście deklarujemy dalszy udział w pracach nad projektem
Proszę przyjąć serdeczne życzenia świąteczne i sukcesów w Nowym Roku dla Pani i Współpracowników.
Z poważaniem
( – ) j. kpt. ż. w. Andrzej Remiszewski
Prezes Stowarzyszenia Armatorów Jachtowych
