Cyklady – Wyspy Wiatrów – jakie one są?
Na lazurowych lub turkusowych wodach morza Egejskiego bogowie rozsypali kupę kamieni. Ludzie pobudowali domy a potem pomalowali ściany oślepiającą bielą a dachy na niebiesko. Tak właśnie wyglądają
Są perłą Grecji i ściągają swoim urokiem i atrakcjami tysiące żeglarzy i turystów. Nazwa Cyklady wywodzi się z czasów, gdy centrum religijnym była wyspa Delos, położona w pobliżu wyspy Mykonos.
Słowo Cyklady oznacza „te wokół” i ma oznaczać swoisty krąg wysp położonych wokół Delos. Każda stolica wyspy nosi nazwę Chora, ale też każda wyspa nosi swoją nazwę własną. Uczeni w piśmie różnie tłumaczą i to słowo i sam fakt lokowania stolic wysoko, jak najwyżej. Przekonuje mnie tłumaczenie niedostępności takiej lokalizacji dla wroga. I coś w tym jest, ponieważ są miejsca, w których noga zaborcy tureckiego czy hitlerowskiego okupanta nigdy nie stanęła. Większość naukowców odrzuca związek tego greckiego słowa „chora” z słowem „góra”. Niech uczeni dyskutują a my koniecznie zwiedźmy choćby część z tych wysp.
Do ważniejszych, najciekawszych zaliczyć należy: Amorgos, Anafi, Andros, Delos, Ios, Kea, Kithnos, Milos, Mykonos, Nakxos, Paros, Santorini, Serifos, Sifnos, Sikinos, Siros oraz Tinos.
NAXOS
I znowu w drogę, przed nami największa wyspa i miasto o tej samej nazwie – Naxos. W odróżnieniu od innych, Naxos jest dość zielone dzięki winnicom, gajom oliwnym, figowym i cytrusowym. Jest to miłe urozmaicenie dla oczu zmęczonych oglądaniem dotychczas „kupy kamieni”, jak niektórzy zwą Cyklady. Naxos temu przeczy, jest naprawdę zielone i górzyste.
Wyspa przez 3 wieki (XIII-XVI) była pod panowaniem Wenecjan i dlatego różni się też samą architekturą.
Tuż przy Naxos jest malutka wysepka Palatia, obecnie połączona z lądem groblą, a na niej widoczne olbrzymie wrota do świątyni Apollina, nazywane „Oknem na Naxos”. Miała być wybudowana z rozkazu Lygdamisa w VI w. p.n.e., ale stoi tylko to a reszta fragmentów leży sobie na ziemi. Jedną z turystycznych atrakcji jest oglądanie zachodu słońca przez „Okno Apollina”, ale jak nie fragmentów leży sobie na ziemi. Jedną z turystycznych atrakcji jest oglądanie zachodu słońca przez „Okno Apollina”, ale jak nie możemy poczekać do wieczora to i tak koniecznie ruiny zwiedźmy. Warto zwiedzić też klasztor Urszulanek, katedrę rzymsko-katolicką i Muzeum Archeologiczne. Zgromadzone są w nim znaleziska z wielu wysp, w tym figurki cykladzkie. Zamek Kastro był siedzibą władców Cyklad za czasów panowania Wenecjan.
Nie zalecałbym wchodzenia do Naxos nocą. Mapka podejścia pokazuje to niebezpieczeństwo, patrzcie i zapiszcie w ściądze. W 2000 r. zatonął, po wejściu na skały, statek. Współrzędne wraku 37o06’N 25o21’E (znak odosobnionego niebezpieczeństwa). Na północ od znaku, pod wodą na głębokości 3 m, znajduje się inny wrak. Trzymajmy się na wszelki wypadek izobaty 10 m.
Miasto i port leży w zatoce Naxou. Wypatrujmy portu na kierunku NE (waypoint w pobliżu głowicy falochronu 37o06′.36N 25o21′.99E). Latarnia na głowicy falochronu Fl.R4s7m7M. To miejsce dla statków. Port jachtowy znajduje się na kierunku E a wejście oznakowane latarniami odpowiednio F.G.3M i F.R.3M
Mapka portu pokazuje możliwości cumowania. W części najgłębiej położonej możemy stawać na longside, ale też na kotwicy z dziobu i rufą do kei. Raczej kłopotliwe. Do środkowych pirsów cumujemy między boją a nabrzeżem.
Meltemi „odwiedza” Naxos, ale jest bardziej uciążliwe na zewnątrz niż w samym porcie jachtowym, ponieważ wieje tu na ogół z N. Przed portem jachtowym port rybacki, miejsca dla statków, wspomniana wysepka i falochron.
Prąd i woda na kei, paliwo z cysterny.
Przed mariną sklepy i bary. Można wypożyczyć wszystko, od roweru po samochód, w celu zwiedzenia wyspy. Możemy też skorzystać z autobusu w tym samym celu.
(fragment książki)
Cyklady przez Okno Apollina
Przewodnik dla żeglarzy
Autor: Zbigniew Klimczak
Wydawca: TextPartner
ul. Józefowska 40-144 Katowice
www.textpartner.com
O autorze
Urodził się w 1934 r. z dala od morza, we Lwowie. Żegluje od 1956 r zarówno po wodach śródlądowych jak i morzu. Instruktor żeglarstwa, szkolący ponad 35 lat. Autor podręcznika dla początkujących. Plonem wędrówek po Polsce jest przewodnik „Polska dla żeglarzy” a rejsy morskie zaowocowały przewodnikiem „ Adriatyckim szlakiem – Chorwacja dla żeglarzy”.W 2010 r. wyszły kolorowe wydania tych przewodników (ten ostatni pod zmienionym tytułem „Chorwacja dla żeglarzy”).
Publikował w magazynie żeglarskim „ŻAGLE” a ostatnio był przez kilka lat stałym współpracownikiem magazynu żeglarskiego „JACHTING”. Popularyzuje zarówno samo żeglarstwo, jako takie, ale i proponuje żeglarzom ciekawe akweny. Obecny przewodnik jest kontynuacją tej pasji autora. Autor nie tylko zachęca żeglarzy z polskich jezior do przeżycia przygody z morzem Egejskim, ale stara się maksymalnie im pomóc w podjęciu i realizacji tego wyzwania. Stąd w przewodniku, w części pierwszej podaje szereg praktycznych informacji i porad. Część druga to już propozycja konkretnej, ciekawej trasy rejsu oraz omówienie poszczególnych wysp archipelagu Cyklad. Przewodnik zawiera wiele informacji o kulturze i zabytkach regionu oraz każdej z wysp osobno. Książka bardzo przydatna tym, którzy w jesienno-zimowe wieczory zastanawiają się gdzie żeglować w następnym sezonie. Książka nie jest w żadnym wypadku locją tych wód, zawiera natomiast typowe, najważniejsze informacje dla celów planowania rejsu.
Za zgodą autora: http://www.przewodnikzeglarski.pl
Zdjęcia:
