Edward England urodził się w Irlandii jako Edward Seegar. Z piratami zetknął się, kiedy pracował na slupie jako pierwszy oficer. Podczas podróży z Jamajki do Providence statek został przejęty przez piratów, którym dowodził kapitan Winter. Wkrótce potem Seeger zdobył ich zaufanie i stał się jednym z nich.
Podczas gdy inny piraci z jego załogi przyjęli amnestię od króla, Edward England odmówił i został zmuszony do opuszczenia Karaibów. Jego twierdzę zaatakował nie kto inny, jak Woodes Rogers, gubernator Bahamów. England udał się do Afryki, gdzie kontynuował piracki proceder.
Szło mu całkiem dobrze, udało mu się przechwycić kilka statków. Szczególnie wartym uwagi był „Cadogan”, statek z Bristolu, dowodzony przez kapitana Skinnera. Jako że ów człowiek był właścicielem wielu długów, miał na pieńku z niektórymi załogantami Englanda. W związku z tym torturowano go, a następnie zabito. Edward spotkał na „Cadogan” również Howella Davisa, który później stał się sławnym i skutecznym piratem. England widział w Davisie duży potencjał, więc przekazał mu dowództwo nad „Cadogan”.
Jakiś czas później, kapitan England dokonał pierwszej wymiany okrętu flagowego. Zamienił swój slup na statek o nazwie „Pearl”. Nowa zdobycz została doposażona i przemianowana na „Royal James”. Dzięki temu statkowi piraci stali się jeszcze bardziej skuteczni, a England wkrótce zbudował całą flotę.
Wiosną 1719 roku piraci wrócili do Afryki, gdzie przechwycili kilka statków na wybrzeżu Cape Corso. Niektóre tylko splądrowali i pozwolili odpłynąć, inne spalili. W tym okresie dwa statki Englanda, „Queen’s Anne Revange” i „Flying King”, oddzieliły się od floty i popłynęły na Karaiby.
Po raz kolejny kapitan England wymienił także swój okręt flagowy – „Royal James” zastąpił „Fancy”, potężny holenderski statek.
Swoje kolejne kroki England skierował na Madagaskar, gdzie z powodzeniem dokonał kilku grabieży, zwiększył swoją flotę i potencjał. W 1720 roku w okolicy wyspy Johanna, znajdującej się niedaleko Madagaskaru, piraci zaatakowali dwa angielskie i jeden holenderski statek, należące do Kompanii Wschodnioindyjskiej. Dwóm statkom udało się uciec, natomiast kapitan James MacRae na „Cassandra” postanowił stawić czoła piratom. Walka trwała kilka godzin nawet wówczas, gdy statki znalazły się na mieliźnie. W końcu kapitan MacRae został zmuszony do ucieczki na brzeg i pozostawienia swego cennego statku. „Fancy” został całkowicie zniszczony, a piraci ponieśli wiele ofiar.
Po kilku dniach głodówki w lesie, kapitan MacRae w końcu poddał się piratom, którzy na niego czekali. Pierwszy oficer Englanda, John Taylor, chciał go zabić, aby pomścić 90 mężczyzn z „Fancy”, jednak kapitan England nie wyraził na to zgody. Wiedział, że MacRae jest odważnym człowiekiem i chciał go oszczędzić. Po wielu godzinach dyskusji i wielu kubkach rumu, Taylor w końcu dał się przekonać. Piraci wzięli „Cassandrę” na pocieszenie.
Jednak załoga kapitana Englanda nie była zadowolona z tej decyzji. W końcu byli piratami i odpuszczenie kapitanowi MacRae nie było w ich stylu. Zbuntowali się przeciwko kapitanowi Englandowi i uwięzili go na Mauritiusie wraz z trzema wiernymi mu ludźmi.
Englandowi jakoś udało się zdobyć łódź i popłynął do Zatoki Saint Augustine na Madagaskarze. Wkrótce jednak czekał go okrutny los – zmarł jako bardzo biedny człowiek, chociaż był jednym z najhojniejszych piratów, jacy kiedykolwiek żyli.
Tłum. Izabela Kaleta
Źródło: http://www.thewayofthepirates.com
Słynni piraci: Bartholomew Roberts
Słynni piraci: Benjamin Hornigold
Słynni piraci: Edward Teach – Czarnobrody
Słynni piraci: Calico Jack Rackham
Słynni piraci: Christopher Mygns
