Spokojnie, obowiązkowe WWR-ki nie wrócą, nikt nie będzie was karał za „niemanie” czegoś takiego. Wręcz odwrotnie – sami cieszyć się będziecie, że niskim kosztem i niefatygująco zostaniecie posiadaczami instrumentu, który Wam usłużnie pokaże co się dzieje dookoła waszego jachtu. Z wielkim uznaniem powitałem zamówioną korespondencję Wojtka Bartoszyńskiego.
Jego artykuł przypomniał mi te czasy, kiedy z tranzystorowym odbiornikiem radiowym „Szarotka” na pokładzie szukałem namiarów zaniku sygnałów bałtyckich radiolatarni. Pomysłowość jest twórcza :-)))
Przed nami zima – macie czas na zbudowanie „biernego” AIS-a. Co prawda nie będziecie widziani, ale podglądanie jest też pożyteczne. Wypróbujecie Wasz AIS na molu w Brzeźnie.
Wojtkowi dziękuję w imieniu Czytelników SSI.
Żyjcie wiecznie !
Don Jorge
——————————————–
Don Jorge!
Podczas niedawnego rejsu „Zawiszą Czarnym” dane mi było poznać osobiście Tadeusza Lisa. On to zachęcił mnie do napisania paru słów o używanym przeze mnie odbiorniku AIS.
Podczas niedawnego rejsu „Zawiszą Czarnym” dane mi było poznać osobiście Tadeusza Lisa. On to zachęcił mnie do napisania paru słów o używanym przeze mnie odbiorniku AIS.
——————————-
Czym jest AIS – chyba nie trzeba żeglarzom morskim tłumaczyć. Prostota pomysłu tego systemu idąca w parze z jego użytecznością, powoduje jego szybko rosnącą popularność. Poprawa bezpieczeństwa uczestniczących w systemie skusiła także mnie do zostania jego beneficjentem.
Żegluję na jachtach czarterowych głównie po Bałtyku. Z tego – między innymi – wynikają założenia jakie przyjąłem – kompletując swój zestaw i warunki brzegowe które mnie ograniczały:
– niestety nadajnik w grę raczej nie wchodzi – czego bardzo żałuję. Rejestracja nadajnika na jachty czarterowe – jest praktycznie niemożliwa. Zostaje więc jedynie bycie biernym uczestnikiem AIS.
– odbiornik powinien być prosty, lekki , mały – przenośny.
– przygotowanie i instalacja nie może wymagać posiadania wiedzy radiowej czy specjalistycznych przyrządów.
– AIS ma współpracować (wizualizować pozycje obiektów) z oprogramowaniem zainstalowanym w moim laptopie. Obecnie jest to darmowy OpenCPN.
To ostatni punkt był motorem działania. Na stronie programu http://opencpn.org znalazłem – w dziale „współpracujący sprzęt” informację o używanym przeze mnie odbiorniku. Nazywa się głupio: MarineGadget Radar (mimo, że oczywiście z żadnym radarem nic wspólnego nie ma) ale ma kilka zalet: spełnia przyjęte warunki brzegowe (jeśli chodzi o wymiary i masę – ze sporym marginesem), funkcjonuje poprawnie, ma niskie zużycie energii, nie ma plątaniny przewodów (USB zapewnia zarówno przepływ danych jak i zasilanie) jego cena nie wyraża się w tysiącach.
Czym jest AIS – chyba nie trzeba żeglarzom morskim tłumaczyć. Prostota pomysłu tego systemu idąca w parze z jego użytecznością, powoduje jego szybko rosnącą popularność. Poprawa bezpieczeństwa uczestniczących w systemie skusiła także mnie do zostania jego beneficjentem.
Żegluję na jachtach czarterowych głównie po Bałtyku. Z tego – między innymi – wynikają założenia jakie przyjąłem – kompletując swój zestaw i warunki brzegowe które mnie ograniczały:
– niestety nadajnik w grę raczej nie wchodzi – czego bardzo żałuję. Rejestracja nadajnika na jachty czarterowe – jest praktycznie niemożliwa. Zostaje więc jedynie bycie biernym uczestnikiem AIS.
– odbiornik powinien być prosty, lekki , mały – przenośny.
– przygotowanie i instalacja nie może wymagać posiadania wiedzy radiowej czy specjalistycznych przyrządów.
– AIS ma współpracować (wizualizować pozycje obiektów) z oprogramowaniem zainstalowanym w moim laptopie. Obecnie jest to darmowy OpenCPN.
To ostatni punkt był motorem działania. Na stronie programu http://opencpn.org znalazłem – w dziale „współpracujący sprzęt” informację o używanym przeze mnie odbiorniku. Nazywa się głupio: MarineGadget Radar (mimo, że oczywiście z żadnym radarem nic wspólnego nie ma) ale ma kilka zalet: spełnia przyjęte warunki brzegowe (jeśli chodzi o wymiary i masę – ze sporym marginesem), funkcjonuje poprawnie, ma niskie zużycie energii, nie ma plątaniny przewodów (USB zapewnia zarówno przepływ danych jak i zasilanie) jego cena nie wyraża się w tysiącach.
fot. 1 
Pierwszy etap wykonałem w domu:
Aluminiowy kwadraciak przerobiłem (piła do metalu + pilnik + młotek + wiertarka) na „maszt” (fot. 2), w którym zamocowałem beczkę SMA. Ponadto zainstalowałem sterownika do odbiornika w laptopie, a w programie Open CPN przypisałem odpowiedni port COM – jako źródło danych AIS w standarcie NMEA0183. Uwaga na prędkość (baud rate) – dla AIS wynosi ona 38400, w odróżnieniu od GPS czy innych nadajników które pracują z prędkością 4800.
Aluminiowy kwadraciak przerobiłem (piła do metalu + pilnik + młotek + wiertarka) na „maszt” (fot. 2), w którym zamocowałem beczkę SMA. Ponadto zainstalowałem sterownika do odbiornika w laptopie, a w programie Open CPN przypisałem odpowiedni port COM – jako źródło danych AIS w standarcie NMEA0183. Uwaga na prędkość (baud rate) – dla AIS wynosi ona 38400, w odróżnieniu od GPS czy innych nadajników które pracują z prędkością 4800.
fot.2 
Zestaw został przeze mnie wypróbowany praktycznie w rejsie katamaranem po wyspach duńskich. Po uruchomieniu zestaw podjął pracę od razu – pokazując na ekranie obiekty AIS, udostępniając informacje o nich zgodne ze specyfikacją systemu. Oprogramowanie jest w stanie – na ich podstawie kalkulować CPA i TCPA (najmniejsze zbliżenie i jego czas) oraz wskazywać obiekty „niebezpieczne”.
Doświadczenia:
– odbiornik działa! 🙂
– Transmisje obiektów odbierane są z odległości (przy zamocowaniu masztu z anteną do kosza rufowego katamaranu (2 m nad wodą) około 10 Mm (fot. 4 – koła „radaru” mam ustawione 5 * 1 Mm). Dzięki przejściówkom podłączałem testowo zestaw do anteny VHF (na topie masztu) – uzyskując zasięg ponad 20 Mm. Jednak świadomie wykluczam komplikowanie zestawu lub instalacji. Instalacja anteny na maszcie, czy instalacja splitera antenowego na czarterowanym jachcie sprawi zbyt wiele problemów, nie zawsze będzie też możliwa. Osiągany dziesięciomilowy zasięg jest – moim zdaniem – przy rejsach załogowych dystansem w zupełności wystarczającym.
Doświadczenia:
– odbiornik działa! 🙂
– Transmisje obiektów odbierane są z odległości (przy zamocowaniu masztu z anteną do kosza rufowego katamaranu (2 m nad wodą) około 10 Mm (fot. 4 – koła „radaru” mam ustawione 5 * 1 Mm). Dzięki przejściówkom podłączałem testowo zestaw do anteny VHF (na topie masztu) – uzyskując zasięg ponad 20 Mm. Jednak świadomie wykluczam komplikowanie zestawu lub instalacji. Instalacja anteny na maszcie, czy instalacja splitera antenowego na czarterowanym jachcie sprawi zbyt wiele problemów, nie zawsze będzie też możliwa. Osiągany dziesięciomilowy zasięg jest – moim zdaniem – przy rejsach załogowych dystansem w zupełności wystarczającym.
fot. 4. 
Wojtek
Za zgodą: www.kulinski.navsim.pl/
Komentarze
Sign in
Witamy! Zaloguj się na swoje konto
Forgot your password? Get help
Password recovery
Odzyskaj swoje hasło
Hasło zostanie wysłane e-mailem.
Zobacz też
JAK SPRYTNIE ŁADOWAĆ BATERIE ROZRUCHOWE I JACHTOWE ?
Za zgodą Jerzego Kulińskiego www.kulinski.navsim.pl
Dobra wiadomość: Tadeusz Lis powrócił do SSI ! Długa absencja, Czytelnicy się domagali, domagali,
