Kanał Kiloński jest sztucznym kanałem znajdującym się na północy niemieckiego landu Szlezwik-Holsztyn. Łączy on rzekę Łabę w miejscowości Brunsbüttel z Zatoką Kilońską łącząc w ten sposób Morze Bałtyckie z Morzem Północnym. Kanał budowano w latach 1887-1895 i pierwotnie nadano mu nazwę „Kanału Cesarza Wilhelma”. Ceremonii otwarcia i nadania nazwy osobiście dokonał Cesarz Wilhelm II na cześć swego poprzednika cesarza Wilhelma I. W latach 1909-1914 kanał został pogłębiony.
Powstanie Kanału Kilońskiego
Kanał budowano w latach 1887-1895 i właśnie w roku 1895 został oddany do użytku. Otwarcie kanału pozwoliło na skrócenie przejścia z Bałtyku na Morze Północne o około 250 mil morskich w stosunku do drogi potrzebnej na opłynięcie Półwyspu Jutlandzkiego oraz na bezpieczną żeglugę w przypadku wojny z Danią.
Kanał Kiloński – długość i mapa
Obecnie Kanał Kiloński ma długość 98 673 metry długości i 102 metry szerokości. Wyposażony jest w sieć radarów zabezpieczających żeglugę w czasie trudnych warunków. Sieć informuje o pozycji statków i zagrożeniach. Kanał Kiloński jest najbardziej ruchliwym kanałem na świecie. Rocznie odbywa się tu ponad 30 tysięcy tranzytów. Rekord padł w 1987 roku gdy przez kanał przepłynięto ponad 47 tysięcy razy.
Ciekawostką są promy, które można spotkać w drodze przez kanał. Noszą one nazwy miast utraconych przez Niemcy w czasie II wojny światowej. Po drodze można spotkać Swinemunde (Świnoujście), Stettin (Szczecin) Kolberg (Kołobrzeg) Stolpmunde (Ustka) Danzik (Gdańsk) i kilka innych.
Drogę przez kanał obrazuje film wyprodukowany przez UCA United Canal Agency GmbH
Atrakcje wzdłuż Kanału Kilońskiego
Warta odwiedzenia jest też sama Kilonia. Dawne stoczniowe miasto dziś przyciąga turystów między innymi corocznym festiwalem żeglarskim „Kieler Woche.” Woda jest elementem dominującym w mieście i wszędzie można poczuć atmosferę morskiej przygody. Co roku odbywa się tu żeglarski festiwal „Kieler Woche”. W mieście znajdziemy również wiele teatrów oraz muzeów na światowym poziomie. Warto odwiedzić Muzeum Żeglarstwa przy nadbrzeżu Sartorikai, Muzeum Komputerowe, Muzeum Maszyn i Kunsthalle ze zbiorami 1000 obrazów z sześciu wieków, 200 rzeźbami, 40000 grafikami i utworzonym w XIX wieku zbiorem dzieł antycznych.
Warto również odwiedzić Stadtmuseum w Warleberger Hof, najstarszym zachowanym dworze szlacheckim z początku XVII wieku. W muzeum tym są prezentowane wystawy związane z historią miasta i kultury XIX i XX wieku, umożliwiające poznanie nie zawsze najszczęśliwszych dziejów miasta. Kilońskim specjałem kulinarnym są kilońskie szprotki.
Kanał kończy się w Cuxhaven. Miasteczku w Dolnej Saksonii liczącym około 57 tys. mieszkańców. Ze względu na urokliwe położenie i doskonałe walory lecznicze zaliczane jest do najpiękniejszych uzdrowisk Morza Północnego. Należy również do najbardziej obleganych kąpielisk. W Cuxhaven mieści się „Stadion Morski”, jedyny w Niemczech kompleks umożliwiający organizowanie turniejów piłki plażowej.
© Łukasz Muzykiewicz
Za zgodą: http://www.odysea.org.pl/
