Za zgodą Jerzego Kulińskiego
Tak się zastanawiam – dlaczego dopiero teraz ? Jakoś mi się to kojarzy ze starym porzekadłem o panu Hilarym, który poszukiwał swoich okularów. A miał je na nosie.
Marian Lenz należy do grupy najaktywniejszych autorów newsów SSI, od lat nasze nazwiska sąsiadują w stopce redakcyjnej „ŻAGLI”, z Marysiem spotykam się najczęściej, bo i mieszka ode mnie w „odległości spacerowej”. Co więcej – obaj pobieraliśmy nauki w słynnej gdańskiej okrętowej szkole średniej – „Conradinum” oraz studiowaliśmy – choć na innych wydziałach Politechniki Gdańskiej. Obaj zakończyliśmy formalną żeglarską edukację na stopniu „kapitana bałtyckiego”. Czytelnikom SSI i „ŻAGLI” jest znany jako ekspert jachtowej żeglugi śródziemnomorskiej o kilkudziesięcioletnim stażu.
Dziś odrabiam opóźnienie, za które przepraszam Marysia i Czytelników. Manifestuję skruchę. Proszę o uwzględnienie okoliczności łagodzących jeśli się takich dopatrzycie.
Marian Lenz urodził się 2 lipca 1941 w Kościerzynie. Inżynier mechanik budowy okrętów specjalności siłownie okrętowe, dyplom 1966. Studia podyplomowe: „Metody walki konkurencyjnej na rynku jachtowym Europy Zachodniej” – Uniwersytet Gdański – 1987.
Pracownik naukowo-techniczny, Katedra Technologii Okrętów PG, 1961-63. Konstruktor, Biuro Konstrukcyjne Taboru Morskiego w Gdańsku, 1963-66. Budowniczy, Stocznia Północna, 1966-69 – dwa okręty desantowe proj. „771” (ZSRR, PRL), trzy okręty hydrograficzne proj. „871” (ZSRR- 2 jed., NRD). Główny inżynier budowy i główny projektant, Stocznia Północna, 1969-79 jednostek myśliwsko-łowcze z napędem diesel-elektrycznym proj. „B-422” (27 jednostek). Ekspert i p/o kier. działu, PHZ „Navimor”, Dział Koniunktur i Cen, 1980-1991, oraz 1991-92 w „Navimor Yachting”. W tym czasie negocjował ceny wszystkich jachtów eksportowanych do krajów RWPG. W szczególności korektę cen na rynek ZSRR (85% sprzedaży do RWPG) na rok 1982 o 17,6%, 1983 dalsze 7%, 1984 dalsze 5% co w owym czasie uratowało stocznie jachtowe w Szczecinie i Gdańsku przed likwidacją.
Od roku 1956 jest czynnym członkiem Yacht Klubu Stoczni Komuny Paryskiej w Gdyni. Patent jachtowego sternika morskiego uzyskuje w 1963. W tymże jachtklubie pełni funkcje opiekuna kolejno kilku jachtów. W latach 1967-1977 w Yacht Klubie Stoczni Północnej, w Gdańsku pełni funkcje V-Komandora ds. szkolenia, a w latach 1972-74 p/o Komandora Klubu. Wtedy to uratował klub od likwidacji, a następnie zorganizował budowę jachtów „Grot”, „Harpagon”, „Zagłoba” i „Wołodyjowski” oraz zakup jachtu „Kmicic”.
