Do pierwszej edycji Barcelona World Race zgłoszono dziewięć jachtów. Na linii startu stanęło osiemnastu kapitanów, w tym jedni z najlepszych żeglarzy na świecie, z siedmiu różnych krajów, tj. z Francji (9), Hiszpanii (4 ), Wielkiej Brytanii (1), Australii (1), USA (1), Irlandii (1) i Szwajcarii (1).
Wyścig rozpoczął się 11 listopada 2007 roku o godz. 13.00 czasu lokalnego. Dziesięć dni wcześniej uruchomiono specjalne miasteczko wyścigu, gdzie opinia publiczna mogła przyjrzeć się z bliska jachtom, zanim wyruszą w podróż. To było bardzo ważne wydarzenie dla miasta – miasteczko odwiedziło 500.000 osób, a start wyścigu IMOCA Open 60 śledziło 650 łodzi.
Pierwszym zwycięzcą Barcelona World Race został jacht Paprec Virbac 2 z Francuzem Jean-Pierrem Dickiem i Irlandczykiem Damianem Foxallem na pokładzie. Laureaci przekroczyli linię mety 11 lutego 2008 roku o godz. 21.49, po 92 dniach, 9 godzinach, 49 minutach i 49 sekundach.
Pozostałe miejsca na podium zajęli Brytyjczyk Alex Thomson i Australijczyk Andrew Cape na Hugo Boss (pokonali trasę w 94 dni, 17 godzin, 34 minut i 57 sekund) i Temenos II z Dominique Wavre ze Szwajcarii i Michèle Paret z Francji (dotarcie do mety zajęło im 98 dni, 6 godzin, 9 minut i 10 sekund).
.webp)
Relacja z pierwszej edycji
Po powolnym starcie regaty nabrały tempa dopiero, kiedy zawodnicy minęli Wyspy Kanaryjskie – w basenie Morza Śródziemnego praktycznie nie było wiatru, a prognozowane pasaty nie pojawiły się. Kiedy jachty zbliżały się do równika, prędkość wiatru nabrała mocy i rozpoczęła się intensywna walka na czele floty, szczególnie między Paprec Virbac 2 Jean-Pierre’a Dicka i Damiana Foxalla, a PRB Vincenta Riou i Sébastiena Josse. Na Południowym Atlantyku żeglarze naprawdę pokazali, na co stać te jachty. Na pokładzie Hugo Boss, Alex Thomson i Andrew Cape pobili 24-to godzinny rekord szybkości, pokonując 501 mil morskich (928,4 km).
Pierwszym duetem, który zrezygnował z dalszego udziału w wyścigu jeszcze przed Oceanem Indyjskim, był duet Guillermo Altadill i Jonathan McKee. Powodem rezygnacji było uszkodzenie steru. Do kolejnych rezygnacji przyczyniły się „ryczące czterdziestki” (zachodnie wiatry poniżej 40ºS). Z ich powodu swój udział w wyścigu zakończyły PRB Vincenta Riou i Sébastiena Josse, Delta Dore z Jérémiem Beyou i Sydney’em Gavignetem i Veolia Environnement Rolanda Jourdaina i Jean-Luca Néliasa. Wszystkie trzy jachty miały połamane maszty.
Po tych nieszczęsnych wydarzeniach, Paprec Virbac 2 stał się liderem, lecz Hugo Boss stale deptał mu po piętach. Wkrótce jednak trzy jachty – Hugo Boss, Temenos II i Mutua Madrileña z Hiszpanami Bubi Sanso i Pachi Rivero skierowały się na pit-stop w Wellington (Nowa Zelandia), gdzie pozostały 48 godzin, zgodnie z Regulaminem wyścigu.
W drugiej połowie wyścigu rozegrały się ekscytujące bitwy: między Paprec Virbac 2 i Hugo Boss, który wspaniale nadrobił czas stracony w Wellington, oraz między Temenos II i Mutua Madrileña.
Droga na północ, przez Południowy Atlantyk, była walką z silnymi wiatrami czołowymi, które znacznie spowolniły tempo, ale i podkręciły emocje, kiedy to część załóg musiała zacząć racjonować żywność na ostatni odcinek wyścigu. Na Północnym Atlantyku Paprec Virbac 2 umocnił swoją przewagę nad Hugo Boss. Przejście przez Cieśninę Gibraltarską było szczególnie trudne dla czterech pierwszych jachtów, z uwagi na silne wiatry i duże fale.
W końcu, Paprec Virbac 2 przekroczył linie mety w Barcelonie późnym wieczorem, 11 lutego 2007 r., tym samym wygrywając pierwszą edycję BWR.
Ranking końcowy wyglądał następująco:
1. Paprec Virbac 2 – Jean-Pierre Dick i Damian Foxall: 92 dni, 9 godzin, 49 minut, 49 sekund;
2. Hugo Boss – Alex Thomson i Andrew Cape: 94 dni, 17 godzin, 34 minuty, 57 sekund;
3. Temenos II – Dominique Wavre i Michèle Paret: 98 dni, 6 godzin, 9 minut, 10 sekund;
4. Mutua Madrileña – Javier Sanso i Pachi Rivero: 99 dni, 12 godzin, 18 minut, 40 sekund;
5. Educación Sin Fronteras – Albert Bargués i Servane Escoffier: 108 dni, 18 godzin, 55 minut, 2 sekundy.
Z dalszego udziału w wyścigu zrezygnowali: Estrella Damm (Guillermo Altadill i Jonathan McKee); PRB (Vincent Riou i Sebastien Josse); Delta Dore (Jeremie Beyou i Sydney Gavignet); Veolia Environnement (Roland Jourdain i Jean-Luc Nélias).
Tłum. Izabela Kaleta
Źródło: www.barcelonaworldrace.com
