Minęło rekordowo dużo czasu od ostatniego posta. Nie bez powodu, bo nasza aktywność podróżnicza wzrosła o 300%, co ewidentnie zaskutkowało brakiem energii na opisywanie bieżących wydarzeń. Mając świadomość obrotu spraw, chwilę po powrocie z Karaibów dziarsko usiadłam do skonstruowania możliwie krótkiej zajawki z dwutygodniowego, wspólnego pobytu załogi jachtostopowiczów na Karaibach. Wspomnień czar nie koniec, bo kończę pisać posta [który już chyba powinien nazywać się esejem] z tego czasu.
Póki co, dzielę się filmem, który przy okazji wrzuciłam na swojego drugiego bloga przedstawiającego kilka moich twórczości, oferując przy tym swoje umiejętności montażowe.
Innym miejscem filmu jest Facebook i mój osobisty profil – TU go znajdziecie.
Pozdrawiamy Was gorąco – ja z Londynu, Bartek z Włoch, Michał z południa Karaibów, Marek z północy. Mam nadzieję, że to nie było nasze ostatnie spotkanie, bo…sama cisza na blogu może dowodzić jak dobrze nam ze sobą było!
A jak Wam się nie chce nigdzie wchodzić, zapraszam do obejrzenia:
